ممکنه کسایی تو زندگیتون باشن که حرفهای قشنگ زیاد میزنن ، تند و تند میگن عاشقتم یا دوست دارم یا تو بهترین دوستمی و از این حرفا ، ولی در حد شعار باقی میمونه و جایی که عملا" به حضورشون نیاز داری غیبشون میزنه !
بعضی ها هستن که زیاد حرف نمیزنن شاید زیاد هم گل نخرن ، ولی توعمل عشق و محبتشان را نشون میدن ، مردها معمولا اینگونه هستند ، آقایان در ابراز کلمات قشنگ و عاشقانه مهارت کافی را ندارند ، خصوصا" وقتی مشغول زندگی و مسئولیت های آن هستند.
به نظر من خانمها میبایستی با دقت بیشتری به رفتارهای عملی همسرشون یا دوستشون نگاه کنند و آن موارد را با جملات عاشقانه معادل سازی کنند.
مثال میزنم ، خانمی 6 ماه پیش به مرد زندگیش گفته من فلان لباس را دوست دارم ، بنا به دلایلی مرد نتونسته خواسته او را برآورده کنه ،شاید حتی خود آن خانم هم موضوع را فرآموش کرده ولی در گوشه ذهن آن آقا باقی مانده و در اولین فرصتی که مقدور باشه آن لباس را تهیه و به خانم میده، اینجا معادل سازی کنید و این حرکت در لفظ میشه ، عزیزم ،خانم زیبای من ، خیلی دوست دارم و همیشه به فکر خواسته هات هستم ، تنها کسی هستی که دوست دارم خوشحالش کنم و با یه لبخند زیبات آروم میشم ....
معادل سازی کنید ، به کارهای عملی همسر یا دوستتون نگاه کنید و هر وقت یه کار خوب برای شما کرد ، تو ذهنتون بگید که داره جملات عاشقانه به من میگه.
این عدم مهارت از عدم آگاهی ناشی میشه.
الا ماشاالله، مردهای امروزی تحصیل کرده هستن و دیگه توجیه پذیر نیست که فقط عملشون معادل سازی بشه.
لال که نیستن،زبون دارند.
به جاش باید سعی کنن این مهارت ابراز علاقه رو یاد بگیرن و بروز بدن.مخصوصا در نسل جدید که آمار طلاق عاطفی اینقدر بالا مره.
کاملا درسته
به زبون ساده تر همدیگه رو ببینیم،
لازم نیست گاهی حتما شنونده کلمات عاشقانه و دوستانه بود فقط لازمه نقاط قوت و توانایی های همدیگه رو ببینیم و درک کنیم که آدمها ابراز محبتشون شبیه همدیگه نیست.