هرگز بی احترامی به هم را شروع نکنید

بی احترامی و توهین را مثل نردبانی یکطرفه فرض کنید که فقط از آن میتوانید بالا بروید ، توصیه میکنم پایتان را هیچوقت رو پله اول هم نگذارید. مطمئن باشید در عصبانیت و دعواهای بعدی پله پله از این نردبان بالا خواهید رفت و هر بار شدیدتر و بدتر از بار قبل خواهد بود.

حتی میتونید داد بزنید ، اخم کنید یا حتی قهر کنید ولی در تمامی این حالت ها به هم توهین نکنید . گاهی حرفی که شما از روی عصبانیت و ناراحتی میزنید گوشه ای از روح طرف مقابل را جوری خراش میدهد که تا ابد ترمیم نمیشود و در یادش میماند.

دوستی دارید که حتی در حالت دوستانه کلمات ناپسندی را بیان میکند حتی به شوخی و برای خنده ، ولی این باعث عادی شدن یک سری کلمات میشود که در ذهن شما وارد شده ، ممکن است در یک عصبانیت آنی از آنها استفاده جدی بکنید، از آن دوست  دوری کنید یا حداقل اینگونه ببینید که زبان بد چه حس بدی به شما میدهد و زبان پاکیزه و تمیز به شما عزت نفس و سربلندی میدهد.

به کودکان و نسل اینده "شما" بگویید ، کاری از آنها میخواهید حتما "لطفا" بگویید، به حرفهای از دید شما ساده و کم ارزش است ،  با دقت گوش کنید ، این حرفها برای او برعکس ما بسیار باارزش و مهم هستند ، جوری باشید که کودکان اگر برای هم کلامی کسی را بخواهند انتخاب کنند ، پدر و مادر اولین نفرات باشند. ،بچه ها اگر ببینند که بزرگترها با هم و با آنها به احترام سخن میگویند و رفتار میکنند ، آنها نیز اینکار را خواهند کرد.

اختلاف نظر و سلیقه همیشه هست ، اصولا عقیده دارم بدون آن زندگی جذابیت ندارد ، ولی تبدیل اختلافات به توهین و ناسزا ، سیاهی و دوری را به قلب و روح شما وارد میکند .

وقتی همسر یا دوست خود را در آغوش میگیرید  ممکن است یاد آن کلمات حین درگیری بیفتید و لذت مهربانی و عشق و علاقه آن آغوش از دست برود.

توصیه : هنگامی که حس کردید ممکن است حرفی بزنید که بعد از آن پشیمان شوید ، به تنهایی ساعتی را در کوچه یا خیابان قدم بزنید و سپس به خانه برگردید.

مطمئن باشید ، در یک اختلاف ، حتی اگر کاملا محق باشید و حرفتان درست ، وقتی با کلمات نامناسب بیان شود ، در هر صورت شما محکومید