مچ گیری ، خوب یا بد؟

در زندگی زیاد اتفاق میافته که تو موقعیتی قرار بگیری که بتونی خطای کسی را برویش بیاورید ،  بتونی ثابت کنی حرف یا کار خلافی کرده  یا کاری را که پنهان کرده عیان کنی.

 کسی که مچی را میگیرد به خودش بیشتر فشار میاد و  لطمه میخوره تا به کسی که آن اشتباه را مرتکب شده  .

وقتی بروش میاری که اشتباه کرده و دلایلی هم برای اثبات حرفهایتان دارید ، پرده ای را پاره کردی که بهتر بود نمیکردی ، خودت را سر دوراهی انتخاب گذاشتی ، اگر مسئله مهم و غیر قابل گذشت باشه مانند خیانت یا اعتیاد  ، حالا که قضیه علنی شده باید تصمیم های سخت بگیری ، مثلا بری یا بمونی :

-اگر بری میبایستی نتیجه یه عمر تلاشتو برای ساختن یک زندگی جا بذاری 

-اگر بمونی با کسی طرف هستی که خطاشو به روش آوردی و باز هم  در آن زندگی موندی و این او را در کارهای آیندش جسورتر میکنه و همان کارها را اینبار علنی انجام میدهد.

در موارد کوچیک و بی اهمیت به نظر من اصلا نباید بروتون بیارید و غیر مستقیم و شاید با کارهای مشابه به طرف این مطلب را برسونید که چه کرده و مواظب رفتارش باشه ، بدون اینکه حریم ها را بشکنید . در مسائل مهم و غیر قابل بخشش ، پیشنهاد میکنم قبل از اینکه چیزی بگید خوب فکر کنید ، آیا برای یک تغییر بزرگ آماده هستید؟ یا بهتره سعی کنید با پیدا کردن اشکال در او یا حتی خودتان آن را برطرف و زندگی را به روال سابق برگردانید. حتی اگر هم دیدید شدنی نبود ، حداقل با نگفتن و باز نکردن موضوع زمان کافی خواهید داشت تا به فکر اینده خودتان و کارهایی که قرار است در پسا زندگی با او بکنید، باشید. او اگر بداند که شما راز پنهانش را میدانی شاید موقعیت هایی را از دست بدهید.

توصیه میکنم اگر به موضوعی هم پی بردید و برایتان ثابت شد که طرف مقابلتان پنهان کاری بزرگی  کرده ، عکس العمل های آنی ، عصبی و هیجانی با منشا احساس ، قطعا به ضرر شما خواهد بود ، قبل اینکه مطلب را باز کنید ،صبور باشید و خوب فکر کنید  و عواقب تصمیمتان را در نظر بگیرید.