چرا مینویسم؟

عقیده دارم ذهن و فکر ما یک جریان است ، سیال است و اگر حرکت نداشته باشد از رودی زیبا و پر پیچ و خم به مردابی تبدیل خواهد شد.حتی داشتن افکاری زیبا هم به تنهایی کافی نیست،باید این ذهن زیبا را به دیگران هم برسانی،تا حرکت ذهن ها در مسیر پیوستن به هم و جاری شدن در روح و بطن دیگر انسانها نباشد ،همچنان سکون با شما خواهد بود.

نقاشی که میکشد،شاعری که میسراید،نویسنده ای که مینویسد و تمام کسانی که به نحوی فکر خود را به جریان افکار دیگران میرسانند، در حقیقت به خودشان کمک میکنند که روح و ذهنی پویا ، زنده و تازه داشته باشند .

خانه ای که در آن بسته باشد و رفت و آمدی در جریان نباشد،پر ازتار عنکبوت  و متروکه خواهد شد.وقتی مینویسم خانه فکرم تمیز و مرتب ، پر از نور و روشنی است ،حس میکنم درختان و گلهای زیبا در حیاط منزل دارم و زندگی در آن جاریست.

افکار شما لزوما" شاید مورد تایید افکار دیگر نباشد و قطعا هم همین است ، ولی همین تضارب آرا و عقاید باعث جوش و خروش رودخانه ذهن شما و دیگران خواهد شد و افکاری جدید را به جریان ذهن ها اضافه خواهد نمود.

افکاری که به رودخانه فکر آدمها میپیوندد، نشانه زندگی و زنده بودن من است.