یادم تو را فرآموش

حس بدی که بعد از جدایی سراغ انسانها می آید ، همون چیزی که فراغ یار و دوری از عشق میپندارنش از دید من عشق و عاشقی و این حرفها  نیست ، این حال بد ، خماری ترک عادته !

به حضورش ، صدایش ، و کلا بودنش عادت کردید ، سالها در کنار هم زندگی و روزانه او را دیده اید ، با هم خاطرات ساختید ،حتی اگر  جدایی به درخواست شما هم بوده باشد ،  نمیشود یک شبه ترک عادت  و همه چیز را تمام شده فرض کنید.

حدودا برای فرآموش کردن یاد و ترک عادت  حضور او ،برای هر سال زندگی ،مردان به 1 ماه  و زنان به 3 تا 2 ماه زمان نیاز دارند تا عادت بودن با او را ترک کنند .

درک این قضیه که برای ترک عادت ، زمان لازم است و نمیشود یکباره انتظار داشته باشید که فردای جدایی همه چیز خوب و خوش شود،به شما کمک میکند که این دوران را راحت تر بگذرانید و بدانید این حال بد همیشگی نیست و تمام خواهد شد.

بعد از یک جدایی کامل ، معمولا امکان بازگشت به همان زندگی ،خصوصا" اگر دوره ترک آن نیز سپری شده باشد ،خیلی ناچیز است و اگر هم بشود ،مشکلات بیشتری پیش خواهد آمد.مگر اینکه مشکلاتی که قبلا داشتید و به جدایی منجر شده را بصورت ریشه ای حل نمایید.

شخصیت انسانها تغییر ناپذیر است و زندگی مجدد با همان شخص ، همان مشکلات سابق را خواهد داشت،امیدوار نباشید بعد یکی دو ماه که فشار دوری زیاد شد و دلتان برای حضور او تنگ شد، چیزی تغییر کرده و اگر او برگردد مشکلات سابق ناپدید خواهد شد ، انگیزه قوی لازم است (وجود فرزند) که بتوانید بعد جدایی به همان زندگی برگردید و تازه درآن صورت هم میبایستی توقع آرامش و خوشبختی  در زندگی را برای خودتان و طرف مقابل فرآموش کنید.