اشتباه غیر عمد

در زندگی گاهی آدم اشتباه میکنه و بهترین نوع پشیمونی هم ،پذیرفتن آن اشتباه و عدم تکرار اون هست ، توی یه پست دیگه در این رابطه نوشته بودم.

ولی اینکه یه اسم "غیر عمد"  روش بذارید و از طرف مقابل بخواهید که اونو ندیده بگیره ، اینم اشتباهه !

مگر تو خیابون بصورت غیر عمد با ماشین بزنید به یه عابر پیاده و اونو زخمی کنید یا باعث مرگش بشید و وقتی پلیس آمد بگید غیر عمد بوده، آیا اونم میگه آهان ، پس بفرمایید تشریف ببرید ، چون تصادف شما عمدی نبوده !

ممکنه اشتباهات اینجوری را راحت تر بشه پذیرفت ، ولی اینطور هم نیست که کاملا بشه ندیده بگیری و از روش گذشت ، اون اشتباه هم برای خودش عواقب و جریمه ای خواهد داشت .

زندگی مشترک جوریه که هر کاری یک طرف بکنه اثرش به کل خانواده برمیگرده ، در کلام و اعمال دقت بیشتر و قبل هر کاری و هر حرفی به خوب و بدش فکر کنیم، حساسیت های طرف مقابل را در نظر بگیریم ، تمرین کنیم که در صورت پیش آمدن یک مشکل بهترین عکس العمل چی میتونه باشه ، همیشه نباید منتظر بود تا یک مسئله پیش بیاد و بعدش به فکر چاره باشیم.

گاهی تعداد اشتباه های ما تو زندگی به قدری زیاد میشه که برای طفره رفتن از گفتن روزانه چند بار ببخشید و عذرخواهی های مکرر ، شروع میکنیم به توجیه آن اشتباه و یه جورایی هم میخوایم بگیم که شاید زیاد هم اشتباه نبوده یا به بهانه غیر عمد بودن اون میخواهیم از امتیاز منفی خطاهامون کم کنیم ، مثال راننده بی دقت را در نظر داشته باشید ، میشه اینجور هم توجیه کرد ، اون عابر پیاده بالاخره که میمرد ، حالا یه خورده زودتر ! باور کنید بعضی توجیه ها در همین حد سطحی و بی محتوی  هستند و باعث درگیری و فشار عصبی بیشتر میشن ، خصوصا" اگر طرف مقابلتون آدم منطقی و معقولی باشه ، او براحتی زیر بار این مدل توجیه ها نخواهد رفت .یادمون باشه که صرف گفتن ببخشید هم نمیتونه اثر یه خطا را پاک کنه ، طرف مقابل این حق را داره که عذرخواهی شما را نپذیره ، کسی را برای اینکه در همان لحظه که شما یه ببخشید گفتین ، همه چیز را فرآموش کنه و برگرده به زمان قبل از آن خطا ، تحت فشار نذارین ، حداقل به او زمان بدید و نشون بدید که عملا پشیمان هستید.