معادله زندگی

شاید کم باشن زوج هایی که وقتی ازشون بپرسین زندگی مشترک چطوره ؟ براحتی بتونن بگن خوبه !

شاید کم باشن از مجردهای بالای 30 سال که وقتی ازشون بپرسین تنهایی چطوره ؟ براحتی بتونن بگن خوبه !

پس چی میشه ؟ این وسط ما یه مجهول بزرگ داریم ، چی میشه که آدمهای تنها برای حضور یه نفر تو زندگیشون دست و پا میزنن ، ولی بعد شروع زندگی یا گذشت چند سال نمیتونن براحتی بگن خوبه ، نمیشه هم تنهایی و هم با هم بودن بد باشه !

اینو بپذیریم که حضور یک شخص دیگه با دنیایی از تفاوتهای ژنتیکی و رفتاری ، زندگی ما را تحت تاثیر قرار داده و به سمت و سویی خواهد کشید ، شاید دقت به مواردی که زیاد دیده نمیشوند ، حرکت ما را به سمتی ببرد که در آن بتوانیم  بگوییم که زندگی مشترک خوبه یا قابل قبوله یا از تنهایی بهتره !

از دید من حل این معادله نیاز به حل کردن چند پیش فرض داره:

1- توقع به اندازه داشته باشید :

نباید از زندگی مشترک بیش از حد توقع داشت و اونو یه راه برای حل تموم مشکلات دونست ، تو نظرتون باشه که آدمها وقتی کمبودهایی دارن ، فقط به این فکر میکنن که این جاهای خالی را پر کنن ، گاهی با پر شدن جاهای خالی میبینن که اون چیزایی که قبلا کمبودی براش حس نمیکردن ، الان جاشون خالیه ! بدنبال یه زندگی همه چیز تمام نباشید .

2- زندگی تخیلی نیست :

زیاد فیلم نبینید یا خودتون را جای قهرمانهای داستان یه کتاب تخیلی نذارید، نویسنده کتاب یا فیلمنامه هم معمولا از آرزوهاش مینویسه نه از حقیقت محض ، در اکثر موارد آخر فیلمهای عاشقانه یا رمانها  به خوبی و خوشی تموم میشه ، ولی تو این فیلم ها و کتابها هم فقط رسیدن 2 نفر به هم را میبینید ، بعدش که کنار هم زندگی میکنن و با چه مشکلاتی با هم درگیرن را نشون نمیدن یا نمینویسن. شاید دور شدن از آرمانها و آرزوهایی که همیشه برای زندگی مشترک تصور میکردین سخت یا از دید شما خطا باشه ، ولی اینکه این موارد جوری روح و ذهنتون را اشغال کنن که به کمتر از اون رضایت ندید هم ،درست نیست.

۳- روابط  دوران مجردی را کنترل کنید :

اگر تصمیم به شروع زندگی مشترک دارید ، دیگر آدم مجرد سابق نخواهید بود ، روابط دوران مجردی را میبایست فرآموش یا بشدت تعدیل نمایید.این مسئله علاوه بر دوستان شامل خانواده نیز میشود . بدانید که هم شما هم نفر مقابل شما ، هر دو میخواهید عملا ببینید که شخص و اولویت اول زندگی هم هستید .و بدون رضایت همدیگر ، ادامه همان روال دوران مجردی ، مشکل ساز خواهد بود.اگر نمیتوانید ، قید ازدواج را بزنید ، خصوصا" آقایان ، خانمها به کمتر از "تمام" شما رضایت نمیدهند و حاضر نیستند به هیچ عنوان حتی شما را با خانواده تان قسمت کنند ، چه برسد به دوستان !

4- انتخاب اشتباه ، طبیعی است:

انسان اصولا از بدو تولد اشتباه میکنه ، گاهی بهای کمی برای خطاهاش میده و گاهی بهای سنگین ، انسان بدون اشتباه نداریم و میشه که در زندگی هم انتخاب اشتباه داشت و پذیرفتن اینکه ممکنه در انتخاب یار و همسر هم اشتباه کردید یا خواهید کرد و این برای خیلی ها داره اتفاق میفته و یه اتفاق وحشتناک و غیر طبیعی نیست که فقط شما دارین اون رو تجربه میکنین ، باعث میشه راحت تر با این مسئله کنار بیایین.

5-واقع بینی داشته باشید :

هنگام تصمیم گیری برای شریک ، سعی کنید حقایق و واقعیت ها را ببینید و چیزی را به آینده موکول نکنید ، وضعیت حال فرد مقابل چطور است ؟ از نظر مادی و معنوی ، بر روی اینکه در آینده فلان و بهمان را خواهد داشت تکیه نکنید و اگر حس کردید خودتان یا شخص مقابل حرفهای رویایی و امیدهای مشروط میدهید ، بدانید که بعدا دچار مشکل میشوید ، صرفا بر روی داشته های واقعی موجود تکیه و حساب کنید .

6-فرهنگ متفاوت وجود دارد :

قطعا 2 نفر که به هم میرسن ، از 2 فرهنگ متفاوت میان که در آن بعضی چیزها ارزش است و بعضی نه ، شاید این معیار ارزشگذاری آن فرهنگ با فرهنگ و آداب و رسوم و نحوه زندگی شما متفاوت باشد ، چیزی که برای او معمولی است برای شما تابو تعریف شده ، قبول این مطلب که تفاوتهای فرهنگی  و ارزشگذاری افعال احتماعی در انسانها متفاوت است ، به شما کمک میکند که درک بهتری از رفتارهای طرف مقابل داشته و راحت تر او را بپذیرید، شاید آن چیزی که برای شما یک ارزش بسیار مهم میباشد ، برای او بی ارزش باشد.

7- آموزش و تمرین همیشه لازم است:

در شروع زندگی و سالهای اول ، قطعا مرد و زن نیاز به آموزش و کسب مهارت های زندگی دارند ، هیچگاه خودتان را بی نیاز از آن نشان ندهید و مطمئن باشید با آموزش و تمرین آن میتوانید به آرامش زندگی کمک کنید ، حتی در مسائلی که به نحوی از خصوصی ترین بخشهای روابط مر و زن هست ، صرفا به فطرت و رضایت خود بسنده نکنید و از آن بدتر اینکه خواست های خود را ندیده بگیرید و فقط به فکر رضایت طرف مقابل باشید هم اشتباهی بزرگ است. در اینگونه روابط نرسیدن هر دو به رضایت روحی  ، آرامش را از زندگی شما خواهد گرفت.

8-تعادل در هر معادله :

سعی کنید از شروع تا پایان در یک خط وسط از نمودار منطق و احساس حرکت کنید ، مطلبی که بارها در پست های من بوده و سعی دارم با تکرارش اونو همیشه جلوی چشم نگه دارم ، در هر مطلبی از زندگی به دنبال نقطه تعادل آن باشید و مطمئن باشید با پیدا کردن آن نقطه ، خودتون به آرامش میرسید و اصولا تا خود آدم آروم نباشه بهیچ عنوان نمیتونه به دیگری آرامش بده ، خصوصا در شروع آشنایی با کسی که قصد زندگی دارید ، بین منطق و احساستون متعادل باشید ، اینکه در شروع زیاده روی حسی داشته باشید و بعد چند ماه یا سال افراط در رابطه منطقی و عقلی ، باعث بهم خوردن کل معادله  زندگی خواهد شد.

9- من عقل کلم : در زندگی مشترک دیگر تنها نیستید که هر آنچه بخواهید تصمیم بگیرید ، بدون مشورت و نزدیک کردن رای به هم نمیشود ادامه مسیر داد ، اینکه ادعا داشته باشید که همه چیز را میدانید و سعی کنید آن را به دیگری تحمیل کنید ، اشتباه بزرگی است ،  در امور روزمره زندگی و مسائل مادی نیاز به یک نفر مدیر و تصمیم گیرنده نهایی وجود دارد ولی در مسائل روحی و فکری هر کس حریم شخصی و خصوصی و  عقیده خود را دارد و با عنوان اینکه ما دیگر زن و شوهریم و یکی هستیم و از این حرفا نمیشه به آن قسمت وارد شد و تحمیل آن به دیگری اشتباه محض است و نشاط فکری را از ما خواهد گرفت.

***

اگر مورد دیگری به ذهنم رسید به این لیست اضافه میکنم.