یعنی ،وقتی با یک مطلب مخالفی ، آروم باشی ، محترمانه بحث کنی ، عاقلانه دلیل بیاری ، توجیه های بی ارزش نداشته باشی ، دیگرانی که بی ربط به موضوع هستند وارد قضیه نکنی و دخالت ندی ،فکرو عقیده و نظر خودت را داشته باشی ، حرف و دلیل و منطق درست شنیدی ، به سادگی بپذیری ، وقتی پذیرفتی ، هر چند مخالف نظرت بود ، آرمانت بشه و کارشکنی و سنگ اندازی نکنی ، که ثابت کنی حرف خودت درست بوده ! و در جهت انجامش حرکت کنی .
از همه مهمترددر درون خودت به درست بودن حرف یا کاری بر سرش به تفاهم رسیدی ایمان و باور داشته باشی ، هر چند مخالف نظر و عقیدت بوده.
تعریف سختی بود اما آفرین!
فکر میکنم خیلی از ما آدما تعریف دقیقی از تفاهم نداریم، بارها این جمله رو شنیدیم که «ما تفاهم نداریم» حالا وقتی میپرسی چطور و سر چی تفاهم ندارید، میگن نمیدونیم اصلا به هم نمیخوریم، و مطمئنم نصف عدم تفاهم ها به خاطر حرف نزدنه، عموما به جای حرف زدن، لجبازی و حرف حرف خودمه حاکم شده،
کاش ما آدما بلد بودیم با آرامش و بخوبی با هم حرف بزنیم و مهمتر از اون حرفهای همدیگه رو به درستی بشنویم.
بدون حرف زدن محترمانه و عاقلانه ، نتیجه غیر خشونت ، عصبانیت و توهین نخواهد بود.