هر کس با توجه به شرایط زیست و فرهنگ و شخصیت و فطرتش درگیر مسائل روح خود میباشد. از دید من چیزی تحت عنوان انسان بی مسئله و مشکل وجود ندارد و نخواهد داشت، اصولا چیزی که تمام نمیشود و در طی گذر زمان ممکن است کم یا زیاد و یا از شکلی به شکل دیگر تغییر بیابد ، درگیری های روحی ما خواهد بود.
هزاران بیماری جسمی شناخته شده در میان ما هست ، ولی عقیده دارم به تعداد انسانهای روی زمین مشکلات روحی و روانی وجود دارد ، گذشته از بعضی موارد که نیاز به درمانهای دارویی و تحت نظر پزشک بودن را دارند ، بقیه ما هم از یک سری فشارهای روحی رنج میکشیم .
اینکه بدنبال این باشیم که تبدیل به یک انسان کاملا بی مسئله و مشکل شویم ، خودش یک ایراد است !
پذیرفتن زندگی بعنوان اینکه یک راه پر از فراز و نشیب است و ما هم مانند دیگران گاه کمتر و گاه بیشتر درگیر مشکلاتش هستیم ، میتواند کمکی برای آرامش و آمادگی ما برای به حداقل رساندن و گذر سهل و آسانتر از مشکلات باشد و باور دارم به اینکه ، این مسئله که حل شد ، قطعا چالش دیگری در پیش رو خواهم داشت و در انتظار زمانی نخواهم بود که بدون هیچ ایراد و مسئله ای زندگی کنم ، این طرز فکر ، حداقل به من کمک کرده تا راحت تر با موضوع کنار بیایم .
اسمش را دیگر مشکلات روحی یا سختی های روزگار نمیگذارم ، اسمش زندگیست !
خب مشکلات نباشه که آدما قدر آسایش و راحتی رو نمیدونن، مزه تلخ هست که به مزه شیرین معنا میده، البته ناگفته نماند گاهی اوقات دیگه شورشو درمیاره
با نظر شما موافقم و حرفتان کاملا صحیح است ، البته در این نوشته بیشتر به این موضوع پرداختم که انتظار پایان یافتن تمام مشکلات و تبدیل شدن به یک انسان بی مشکل ، انتظاری بیهوده است .
بله زندگی همینه
بالا و پایین ها بسیار
فراز و فرودها
سختی و آسانی ها...
زندگی با مشکلات عجین شده ... مشکلاتی که میشن قسمتی از زندگی و همراه ما هستند و گاه به گاه شکل و شمایلشون عوض میشه
پذیرفتن اینکه هیچوقت مشکلات و فشارهای زندگی تموم نخواهند شد ، منو در مواجهه باهاشون آرومتر میکنه ، ممنون از نظرتون