همه آدمها یک یا چند دوست صمیمی دارند ، یک توصیه مهم و آرامشبخش، همه اسرار خود را به دوستانتان نگویید،یه مرز بذارید، به اختلاف با او فکر کنید و یک روز ممکنه او دیگر دوست شما نباشد.
اصلا اختلاف هم پیدا نکنید ،بخاطر اطلاعاتی که از شما دارد ،شما در برخورد با او محافظه کار خواهید شد و نمیتوانید براحتی حرف بزنید و ابراز عقیده نمایید ، نگران خواهید بود که نکند با حرفهایتان او را ناراحت کنید و او هم راز شما را افشا کند.
مطالبی را که مهم است و لزومی ندارد به کسی بگویید نزد خود نگهدارید، اصولا چیزی که لازم نیست بگویید ، نگفتنش بهتر از گفتنش میباشد.
نگفتن اسرارتان و رعایت این مطلب خصوصا در زمان اختلاف با آن دوست ، موجب آرامش شما خواهدشد.
منم با این موضوع موافقم
گاهی این سکوت باعث آرامش هر دو طرف میشود...
گفتن بعضی از مطالب ناخواسته دوست شما را از شما دور میکند...
از دید من میبایستی یه مرزی برای گفتنی ها و نگفتنی ها داشته باشیم ، یه چیزایی توی یه لحظاتی که معمولا هم پر از احساس هست گفته میشه ، که شاید در حالت عادی کسی به کسی نگه و قطعا بعدا پشیمان خواهیم شد از گفتنش !