آدمهای بی صورت !

در دنیای وبلاگ نویسی که تمرکز روی متن است نه عکس (برعکس اینستا) ، شما تقریبا مخاطبین را نمیبینید ، شاید در دنیای واقعی یا خصوصی فرق داشته باشد ولی در اینجا حداقل من اصلا علاقه ای به دیدن صورت و ظاهر کسی ندارم !

وبلاگ در حقیقت برای من دنیای آدمهای بی صورت است ، از دید من بهتره هیچ تجسمی ازهمنشین های محترم مجازی که در وبلاگ میان نداشته باشم، اینجوری تمام تمرکز بر روی فکر و اندیشه آنها خواهد بود.

شاید موقع وبلاگ نویسی یا نظر گذاشتن فقط جریان افکار را ببینیم که دوطرفه حرکت میکند ، اگر دقیق تر نگاه کنیم گاهی از نظر ذهنی و میزان ارتباط فکری از برادر، خواهر یا یه دوست هم به هم نزدیکتر باشیم . شاید آنها آنقدر که شما من را و من بعضی از شما را میشناسم ، نشناسن ، آیا آنها هر روز گوشه ای از افکار خود را برای شما مینویسند و شما با دقت آن را میخوانید؟ .

منظور از این نوشته این هست که در فکر خودتان از ظاهر افرادی که در وبلاگ مینویسن یا نظر میگذارند ذهنیتی نداشته باشین و چیزی نسازید و فقط از جریان فکر و اندیشه و ارتباط آنها به هم لذت ببرید.

من را فکر من میسازد ، زیر این گوشت و پوست و از نظر ظاهر همه یک قیافه ایم ،  اگر اسکلت یه انسان را ببینید حتی نمیتوانید زن و مرد بودنش را از هم تشخیص دهید!