از عجایب جدایی !

یه نکته عجیب تو آدمها دیدم ، وقتی کسی همسرشو از دست میده و  اون فوت میکنه ، هر چقدر هم که با هم اختلاف داشتن و بینشون مشکل بوده ، خاطرش تا ابد برای اون عزیز میمونه و فقط قسمتهای خوب رابطشون را به یاد میاره.

ولی برعکس وقتی طلاق میگیرن حتی اگه رابطشون خیلی هم بد نباشه ، فقط خاطرات بد یادش میاد و اگر بازنده آن رابطه باشه مدام از طرف مقابل بد میگه.

در هر دو این موارد جدایی اتفاق میفته و شاید دیگه همدیگر را هم نبینن ، ولی شدیدا" در برخورد بعد واقعه جدایی (به علت مرگ یا طلاق) اختلاف زیادی وجود داره.

یعنی میشه گفت که در اینجا هم مرده پرستی داره خودشو نشون میده؟ مثل همان حالتی که تا وقتی یکی از نزدیکانمون زندس و میتونیم سراغی ازش بگیرم ، اصلا نمیدونیم کجاست و چه میکنه و شاید پشت سرش هم حرفی بزنیم و وقتی میشنویم که مرده ، میگیم حیف شد !