کسی را میبینید که میخواهد خبر بدی به شما بدهد و معمولا با این جمله شروع میکند : میخوام یه چیزی بهت بگم ولی قول بده ناراحت نشی.وقتی کسی اینو میگه هم بخش کنجکاوی آدم فعال میشه هم بدن و مغزتون ، که آماده باش که یه خبر بد داره میاد.تجربه خودم را در اختیارتون میذارم ، از دید من آزاری که خبر بد به من میزنه ارزش ارضا شدن بخش کنجکاویمو را نداره ، من محکم و قاطع میگم نمیخوام بشنوم و هرچی هم اصرار بکنه من رو حرفم هستم! یه بار هم که شده امتحانش کنید و به حس کنجکاویتون نه بگید و در عوض آرامش داشته باشید ، من امتحان کردم ، نتیجه خوبی داره!
از وقتی بابا فوت شدن هر وقت صبح قبل از ساعت ۸ تلفن خونه زنگ میزنه یا موبایلم مطمئنم که خبر بسیار بدی قراره بشنوم ..به قول شما بی خبری بهتر از بدخبری هست ..اما گاهی راه فراری نیست
معمولا در مورد خبرهای بدی که میشنویم هم کاری از دستمان برنمی آید و در موقعیتی نیستیم که تغییری در آن بدهیم ، فقط روحیه و اعصابمان بهم میریزد.
من اگه اینطور بهم خبر بدن طرف مقابل پشیمون هم بشه انقد اصرار میکنم تا خبر بد رو بشنوم و خب مقصر خودم میشم ... و اون حال بد رو خودم مقصر میشم ...گرچه برای خبر خوب هم همینم
ولی گاهی میشه که باید شنید خبر بد رو ...
چون ممکنه مربوط به خودمون باشه!
ماشالا تو کشور ما دیگه به شنیدن خبر بد مردم عادت کردن ... چه تو خونواده چه تو جامعه
باید گفت خبر خوب چی دارین ؟
حالا اگه برای من اتفاق بیفته این مورد رو امتحان میکنم و با عکس العمل طرف مقابل روبه رو شدن دیدن داره!
اینجا قراره از تجربه های هم استفاده کنیم تا هزینه های کمتر مادی و معنوی بدیم ، امتحان کنید و اگه نتیجه نگرفتین ، برگردین به آنچه قبلا بودید.
ساکت کردن حس کنجکاوی، فوق العاده سخته. تجربه کردم که میگم.
ما اصفهانی ها معمولا موقع خبر دادن فوت یکی از عزیزان مون، اینجوری میگیم. به سبک همون مدلی که شما مثال زدید باهاش
من شبا موبایلمو خاموش میکنم ، میدونی چرا ؟ ساعت ۲ بعد نصف شب کسی برای دعوت به عروسی و جشن باهاتون تماس نمیگیره !
در کل حس کنم کسی خبر خوبی برام نداره ، نمیشنومش و آرامش بیشتری دارم.