انسانهایی که دائم در حال افسوس خوردن از کارهایی که نکردن و میبایستی میکردند و کارهایی که کردند و نمیبایستی میکردند هستند ، از کارهایی که هم اکنون قرار است بکنند هم باز میمانند و افسوس دیگری به پشیمانی هایشان اضافه میشود و این چرخه باز نمی ایستد.
آیا میشود به گذشته برگشت و کارها را آنجور که میل ماست تغییر داد ، نه ، پس حال را از دست ندهید و بدانید آینده با سرعتی باور نکردنی به سمت شما در حال حرکت است ، افسوس گذشته را رها کنید ، در حال زندگی کنید و گوشه چشمی هم به آینده داشته باشید.
خیلی هم عالی
میگن این روزا سفر جیزه.
اما از اونجایی که قطعا بلاگر جان کاری را بدون دلیل انجام نمیده و حتما شرایط رو در نظر گرفتن براشون آرزوی سفری عالی و حال خوب همراه با سلامتی آرزو میکنم.
تا بعد از این مرخصی وبلاگ نویسی، شما رو با دنیای سفر و قشنگیاش تنها میزاریم.
مراقب خودتون باشید.
ممنون از شما و آرزوی بهترینها برای همه همنشین های مجازی
آخی چرا اینقدر سوت و کور ؟
) انگار یه چیزی کم داریم.
پست جدید نزاشتین که بحث کنیم( شایدم حمله
با پوزش از مخاطبین محترم ، در مرخصی از وبلاگ نویسی و سفر هستم !
سلام مطالب بانمکی دارین فقط یکم واظحتر توضیح بدین افراد تو سن منم بفهمن (هنوز3سال دیگر دیپلم میگیرد)
با تشکر
ممنون همنشین جوان ، سعی خودم را میکنم ساده بنویسم، جایی مبهم بود در نظرات بنوسید،توضیح بیشتر میدم.
افسوس خوردنِ یه سری حس های خوب که میشد انجام داد و نشده انجام بدی حال روحی آدم رو داغون میکنه
فکر به اینکه چرا اونموقع اون حس خوب حتی اگه اشتباه بوده رو انجام ندادی بیشتر آدمو داغون میکنه تا اینکه اون کار اشتباه انجام میشده !
من خیلی افسوس یه روزهاییم رو خوردم ... هنوز هم دارممیخورم ... اصلنم خوشمزه نیست!
کلا طعم تلخی داره افسوس، تلخیش هم مثل قهوه نیست که دوست دارم بیشتر شبیه بادام تلخ است، آینده آنقدر سریع میاد که ماندن در افسوس گذشته، صرفا میتونه شادی حال را هم ازتون بگیره.
سپاس از نظرتون
بزار یه کم افسوس گذشته را بخورن بلکه اون کارهای بد را تو آینده تکرار نکنن


شوخی کردما
کاملا حرفتون درست بود
ممنون ، بدون گیر دادن روزمون نمیگذره ، چیکار کنیم ، اگه به همنشین های مجازی هم نشه گیر داد پس کی میمونه؟!
کاملا موافقم
ممنون از حضورتون