بخدا !

مگر قرار است خلاف بگویید که لازم به ابراز قسم در میان صحبت دارید؟ مگر شکی در این دارید که شنونده حرفهایتان را باور نمیکند؟ آیا با قسم خوردن و آوردن اسامی مقدس یا جان عزیزانمان ، میتوانید به کسی که دارد حرفهایتان را میشنود ، چیزی را بقبولانید؟

مگر قرار است که وقتی حرفی میزنیم به آن پایند نباشیم که تاکید میکنیم "قول میدم" ، چرا نباید حرفهای ساده ما که زده میشه همان قول و قرار ما باشه؟

از دید من کسی که برای اثبات حرف یا تعهدش به قسم و قول متوسل میشه ، خودش از همه کمتر به درستی سخنانش باور داره ، بماند تا شنونده !

ساده صحبت کنید و به آنچه میگویید عمل کنید، اینگونه باورپذیری شما برای طرف مقابل بیشتر خواهد بود.