آنکه از دیده رود از دل هم میرود ، آنقدر پیش آمده که براش ضرب المثل ساختن و واقعی هم هست ، اگه از هم دورین یا قهر طولانی دارید و همو تنها میذارین ، تا یه حدی دل تحمل میکنه و مشتاق میمونه ، بعدش جای خالی را پر میکنه ، جایگزین میاره.
از نظر من ، اگه به هر نحوی، تاکید میکنم به هر نحوی از هم دور شدین ، یجوری در دیده هم بمونین وگرنه منتظر از دل رفتن باشید !
خیلی ها از دیده رفتن ولی از دل نرفتن...
گاهی هیچ جایگزینی در عالم وجود نداره برای اونی که نمیبینی.
دل و دیده با هم تناسب دارن ولی اونهایی که در دلهامون جایگاه واقعی داشته باشن، توان ندیدنشون نیست مگر اینکه نفسی نباشه...
نظر من به صورت کلی هست اگرنه با مطلب شما مخالف هم نیستم اما موافق هم نیستم.( فقط اینو میدونم اگر در رابطه ای باارزش، دلخوری و پشت بندش لجبازی و نبود گذشت وجود داره باید به زنگ خطر هم توجه کرد قبل از اینکه همه چی دیر بشه)
منظور من هم همان زنگ خطر میباشد!
عدم حضور فیزیکی در کنار هم در زندگی مشترک ، میتواند بعد از مدتی عامل کاهش مهر و محبت و دریافت آن از شخص دیگری باشد.
سپاس از حضور و نظر شما
من تا حدودی موافقم تا حدودی مخالف خیلی آدما هستن که از زندگیت میرن و حتی کوچکترین نشانی ازشون پیدا نمیشه از اون روز به بعد چه تو زندگیت چ تو خاطراتت ... اما بعضی آدما هستن که نصف وجودت رو تکه بزرگه پازل زندگیت رو میبرم با خودشون و تو باید تا آخر عمر دنبال خودت بگردی ... بعضی خاطرات و برخی افراد فراموش شدنی نیستند
بحث فرآموشی شاید مربوط به خاطرات انسانها باشد و تا جایگزینی اثر گذارتر و قوی تر نیاید من هم با شما موافقم ، ولی دوری و قهر های طولانی میتواند منشا جایگزین سازی و رفتن به مسیری بی بازگشت و در نهایت جدایی مطلق شود.
ممنون از حضور و نظر شما
به نظرم پنجاه پنجاس مثلا یه سری افراد رو حتی بعد از دوری هم ممکنه همیشه به یادشون نباشی ولی هر از گاهی یادشون میفتی
ولی عده ای رو کاملا فراموش میکنی
به نظرم نوع ارتباط و نسبت بین تو و اون فرد در این مورد موثره
با احترام به نظر شما، دل مدت طولانی نمیتونه خالی بمونه ، اگر قهر یا دوری هم هست ،از دید من نباید کشدار باشه ، به نبودنش عادت کنید ، دیگه برگشت او هم نمیتونه وضع سابق را برگردونه.
سپاس از نظر و حضور شما