غیبت آرامش بخش !

یکم تنقلات و دیدن یه دوست یا فامیل ، همه چیز مهیاست تا شروع بشه ... فلانی اینطور کرده ، اون یکی اونطور کرده .... از دید من تا ضررش به کسی نرسیده ، یه جورایی برای بعضی ها آرامش بخشه و اشکالی هم نداره ، چی میشه صحبت از ما حتی غیر واقعی و حرفهای خلاف ، باعث و بانی آرامش کسی بشه؟ چرا بخوام حساس باشم؟ حتی مایل نیستم هم بدونم چی گفتن.

یه بار کسی بهم گفت میدونی فلانی چی راجبت میگه؟ گفتم نه و نمیخوام هم بدونم ، هر چی اصرار کرد ، نذاشتم به من بگه ، هر چی بود قطعا برای من مهم نبوده و واقعا هم نبوده.

وقتی جلسه غیبت تموم که میشه ، لبخند رضایتی به روی لبهاست و البته برنامه بعدی غیبت راجب همون دوست یا فامیلی است که اومده بوده پیشمون با یکی دیگر از دوستان ،کسی که پشت سر کس دیگه با ما حرف میزنه مطمئن باشید  پشت سر ما هم ، این کار را خواهد کرد.

من خودم این عادت را ندارم ولی از اینکه پشت سر من حرفی هم زده بشه ، ناراحت نمیشم  !

جلوی حرف مردم را نمیشه گرفت ، ولی میشه بهش بی تفاوت بود و آزادشون گذاشت که کمی آروم بشن ، خوشحال میشم پشت سر من حرف بزنن، اگه باعث آرامش کسی میشه.(لبخند)