شنیدم که میگن هرچیزی را به هر کس نگو ، نظر من اینه هر چیزی را به هیچکس نگو !
آنجایی که میخوای حرفی را به یک دوست یا آشنا بزنی قبلش کمی فکر کن ، گفتنش برات خوبه؟ نگی چی میشه؟ آیا امکان داره بعدا از گفتنش پشیمون بشی؟ آیا نگفتنش براتون مشکلی بوجود میاره؟
گاهی آدم در لحظه های خاص سرشار از احساس نسبت به کسی قرار میگیره و چیزهایی میگه که شاید در آن لحظه متوجه نشه که ممکنه این گفتن ها در آینده براش مشکل بوجود میاره ، توصیه میکنم مسائل خصوصی زندگیتونو فقط برای خودتون نگه دارید ، شاید گاهی حس کنید که نیاز دارید با کسی در میون بذاریشون تا کمی سبک بشین یا در نقطه اوج صمیمیت قرار گرفتین و حس میکنین با اینکار میزان نزدیکی بیشتر میشه ، به عقیده من اگر بتونید نگید و از این حس بگذرید ، یه روز از این نگفتن و خودداری خودتون خوشحال و راضی خواهید بود.
همین جمله ای که گفتین واقعا درسته
من چندین بار برام پیش اومده وهربارپشیمونی .توی این دوره ای که اعتمادافرادنسبت به هم کم شده خیلی سخت وآزاردهنده هست ولی بااین وجود باگفتن احساس سبک بودن به آدم دست میده وبعدش اینکه متوجه میشی نباید میگفتی.
سپاس از به اشتراک گذاشتن تجربتون
من این حس رو توی نوشتن پیدا کرده ام.
هر چیزی رو که می خوام بنویسم، خیلی مکث می کنم که ایا باید بنویسم ش یا سکوت کنم ، بهتره؟!
از دید من برداشتمون از مفاهیم و نوشتن اونا خوبه و وقتی موضوعی به ذهنم میاد ، بدون مکث مینویسم ، شما میتونین شخصیت نوشتاری خاص خودتون را داشته باشید .
ممنون از حضور و نظرتون
خیلی سختگیرانه نبود؟
میدونم که حرف شما کاملا درسته، ولی صادقانه بگم، ترجیح میدم گاهی حرف بزنم و همه رو در دل خودم تلنبار نکنم، در واقع با جمله هر چیزی را به هر کس نگو موافق ترم.
گاهی لازمه با یکی که خیلی خیلی بهش اعتماد داری حرف بزنی، اعتماد و باور سخت بوجود میاد و ممکنه تعدادشون خیلی کم باشه ولی اگر در زندگی داریمشون گاهی حرف زدن فکر نمیکنم اونقدرا مخرب باشه.
ممنون از نظرتون ولی همچنان اعتقاد دارم ، مسائل خصوصی فقط میبایست در دل خودمون بمونه ، یه روزی شاید حرف من را تجربه کنید.
من توی این مورد خیلی روی خودم کار کردم و خیلی موفق بودم
ممنون میشیم اگر تجربه هاتون را به اشتراک بگذارید.
سپاس از حضور شما