انتقاد و تشویق !

کارهای خوب را هم میبینید؟ بموقع تشویق میکنید؟ یا فقط منتظرید که طرف مقابل یه اشتباه کنه و انتقاد کنید؟

شاید اثری که تحسین یک کار خوب روی انسان میگذاره خصوصا از سمت کسی که برامون مهمه ، بهترین انگیزه برای ادامه دادن آن باشه.

از دید من انتقاد هم لازمه ، انسان ذاتا جوریه که وقتی کار اشتباهی میکنه و مانعی برای خودش نمیبینه ، اونو با شدت بیشتر ادامه میده !

اگر کسی که به مهر و علاقه او بخود اعتماد دارید انتقادی از شما کرد ، جبهه نگیرید ، نجنگید و اجازه بدید اون بتونه آزادانه حرفشو بزنه ، همون موقع با وجدان خودتون حرف بزنید و اگر انتقاد وارد بود آن را بپذیرید ، حتی اگر هم وارد نبود بدانید که او شما را دوست دارد و برایش مهم هستید که اشکال کار شما را از دید خودش میگوید .

از آن روزی نگران باشید که هر کاری (درست یا غلط) هم انجام دادید ، نگاهی بی تفاوت در مقابل شما باشد !