آقایان و گفتن دوسِت دارم!

از نظر من ابراز های عاشقانه از طرف آقایان به چند مرحله سنی تقسیم میشود :

20 ساله ها :

به راحتی میگویند چون متوجه عواقب و مسئولیت های آن نیستند ، بین احساس قلبی  و زبانشان ارتباط مستقیمی وجود دارد و آنچه درونشان میگذرد را بدون توجه به اینکه ممکن است برای خود یا شخص مقابل چه اتفاقی بیفتد، بیان میکنند.

30 ساله ها :

برای گفتنش حتما به زمان نیاز دارند و به سرعت نمیتوانند این جمله را به زبان بیاورند ، ارتباط مستقیم دل و زبانشان به فیلتری وصل شده بنام عقل ! میدانند که گفتن این جمله برایشان مسئولیت خواهد داشت و بسادگی و به هرکس نمیگویند ولی دیر یا زود اگر ارتباط ادامه داشته باشند ، خودشان مایل خواهند شد که بشنوند و بگویند.

35 ساله ها و بالاتر :

اصولا نمیگویند ! ازاکثریت ایشان منتظر شنیدن این جمله نباشید ، یا واقعا کسی را دوست ندارند و یا اگر هم داشته باشند ارتباط کلام آنها دیگر با دل نیست و ارتباط سخن گفتن آنها با فکر و عقلشان است ! شاید باور خود را به این جملات از دست داده اند ، با مسئولیتها و عواقب گفتن این جمله آشنا شده اند و گفتنش برای ایشان سخت است و اگر معدود کسانی هم که در این سن یا بالاتر این جمله را به زبان بیاورند، صرفا به اجبار و خواست طرف مقابل بوده !