میدونید چی میشه که آدما از یادِ هم میرن؟ وقتی با هم هستن برای هم خاطره نمیسازن!
خاطره ساختن برای آدمای منطقی خوبه ، اگه یه روز همه چی تموم شه اونو راحت میپذیرن ولی برای آدمهای احساساتی خیلی سخت خواهد بود ، تصور کنید جاهایی که رفتین دیگه نمیتونین برین ، حرفایی که زده یا تکیه کلامش را اگر هر جا بشنوین یادش میفتید ، هدیه هایی که براتون خریده هر وقت نگاهشون میکنین همه چیز زنده میشه براتون و حتی ماه تولدشو اگه بدونی هر سال توی اون ماه یادش میفتی ، غذایی که دوست داره را وقتی میخوری از گلوت پایین نمیره ، حس میکنم برای احساساتیهاخوب نیست با کسی که بهش حس دارن زیاد خاطره بسازن ، با شما هستم احساساتیا، زیاد خاطره نسازید!
تو پاییز زیرِ بارون با کسی قدم نزنید ، این یکی رو که محاله یادتون بره !
من یکی ک از بارون متنفر شدم
این حق شماست که از چی متنفر باشی و از چی نباشی !
خاطره عاطفی غیر قابل تکرار آزار دهندس.
ممنون از همرایتون
خاطره ساختن برای همه خوب نیست ، از دید من خاطرات عاطفی ، برای کسانی که احساساتی هستند زیاد مناسب نیست ، بعدا با هر یادآوری (مصداقهای پُست) اذیت خواهند شد.
ولی خاطرات اجتماعی یا تفریحی برای همه خوبه و توصیه میکنمش ، یه روزی خواهد رسید که انسان مثل دوران جوانی یا میانسالی نمیتونه خاطرات جدید بسازه ، اونموقع میتونه با ذخیره خاطراتش و یادآوری آنها زندگی کنه !
وبنده خیلی احساساتی
و خاطره عاطفی نساز !
بعدا برای فرآموش کردنش دچار مشکل میشید !