آدمها معمولا از ناشناخته ها میترسن ، شاید وارد یک اتاق تاریک که تا حالا توش نبودید بشید ، ترس بیاد سراغتون ، حالا بگیم از روح و جن هم نترسید ، از اینکه نمیدونید لوازم اون اتاق به چه شکلی چیده شده و ممکنه باعث سقوط شما بشه نگران خواهید بود.
زندگی با یه شخصِ جدید و ناشناخته هایی که خواهد داشت قطعا مفهوم ترس هم بهمراه داره (بدون نگاه جنسیتی) ، توصیه من دادنِ زمان کافی برای شناختِ این اتاق تاریک هست ، البته زندگی زیرِ یک سقف با دوران آشنایی قطعا متفاوت خواهد بود، شما سالها هم با کسی در رفت و آمد باشید ، ممکنه نتونید تجربه زندگی واقعی مشترک را لمس کنید و قسمتهایی از او برای شما ناشناخته بمونه، ولی اگر زمان شناخت از همدیگر به اندازه کافی باشه ، حداقل شمع کوچکی را در آن اتاقِ تاریک روشن کردید ، بازم خوبه !
کاملا موافقم شناخت آدما به شدت زمانبره
ممنون از همراهیتون
یه وقت این شمع کوچولو با یه فوت خاموش نشه دو باره سرگردونی..
فانوس باشه بهتره
یه روزی میبایست خورشید آنجا را روشن کنه ، ولی ممکنه بعد از روشن شدن آن اتاق لزوما چیزهایی که میبینی همش خوب نباشه !
سپاس از همراهیتون