دمیدن در آتش!

میبینی عصبانیه ، از کنترل خارجه ، بهر علتی پر از خشم و عصیانه،اون لحظه حداقل شما آروم باش و خودتو کنترل کن ، تحریکش نکن ، بدترش نکن ،وقتی عصبانیت به اوج میرسه ، منطق و عقل صفر میشه ،فقط احساس سیاه میمونه که معمولا عاقبت خوشی نداره و قطعا ادامه دادنش پشیمانی خواهد داشت.حداقلش اینه تو این خشم و عدم کنترل حرفهایی بهم خواهید زد که دیگه جبران و فراموش نخواهد شد.

چند ساعت سکوت کن ، از خونه برو بیرون ، همو تنها بذارین ، به هم فضا بدین

اون موقع اگر شما هم به این آتیش بدمی ، مطمئن باش خودتم خواهی سوخت ، یادت باشه حرفم !