داستان کوتاه : انتخابِ سخت !

همه چیز خوب بود ، نیلوفر باورش نمیشد که بعد این همه سال انتظار داره با کسی ازدواج میکنه که نمیتونه ازش اشکالی بگیره ، نیلوفر 35 سالشه دکتر دندانپزشک و مطب خصوصی داره ، آرش یکی از بیماراش بود ، مردی 40 ساله ، خوش لباس ، که همیشه بوی ادکلن دلچسبی میداد و نیلوفر از اون بو خوشش میومد ، یه بار وقتی کارِ آرش تموم شد و تشکر کرد و رفت ،نیلوفر ناخودآگاه از پنجره به بیرون نگاه کرد ، سوار یه ماشین خیلی شیک شد و داشت با موبایلش حرف میزد ، که منشی مطب گفت نفر بعد رو بفرستم و نیلوفر از دنیای خودش بیرون آمد !

اون روز به منشی گفت کمی کار داره و بعد آخرین بیمار گفت که بره ، رفت سراغ پرونده ها و پرونده آرش را درآورد ، متولد 1358 ، مهندس عمران و آدرس شرکت و منزلش هم بود ، جالب بود که خونشون یه خیابون بالاتر از خونه نیلوفر بود و اینکه در قسمت وضعیت : گزینه مجرد تیک خورده بود !

نیلوفر در انتخابِ همسر خیلی سختگیر بود ، بخاطر موقعیتی که داشت خواستگار هم زیاد داشت ، ولی از هر کدوم یه ایراد میگرفت ، چون تک دختر خانواده بود با 2 تا برادر و شدیدا مورد حمایت پدر ، کسی هم نمیتونست وادارش کنه که بدون خواست خودش ازدواج کنه.

مادرش همیشه یه چیزی بهش میگفت ، سخت گیری زیاد نتیجه خوبی نداره، اتفاقا برعکس میشه و همه چیز خرابتر میشه ، نمیشه یکی باشه که سفارشی همه چیزش همونی باشه که میخوای ، این همه خواستگار خوب داری ، برو سر زندگیت ، میخوام عروسی دخترم و  تولد نوه های دختریم  را ببینم !

ولی نیلوفر میگفت ، نه ، تا اونی که همه چیزش کامل نباشه پیدا نشه ، ازدواج نمیکنم !

آرش سالها بود که بدنبال کسی میگشت که بتونه زندگیشو با او شریک بشه ، ولی همیشه یک مسئله مانعش میشد ، او به هیچکس اعتماد لازم را نداشت ، این باعث شده بود که تا این سن مجرد بمونه ، وقتی برای ازدواج کسی بهش معرفی میشد در همان چند رفت و آمد اول حس میکرد صداقت لازم را در او نمیبینه و رابطه را قطع میکرد.

جلسه آخر کارهای دندان آرش بود ، توی اون چند باری که آرش پیش نیلوفر آمده بود ، سنگینی نگاهِ نیلوفر را روی خودش حس میکرد ، کارهای دندانش که تمام شد ، گفت ممنون خانم دکتر ، کارتون خیلی خوب بود ، نگاهی به دست چپِ نیلوفر کرد که در انگشت دومش حلقه ای نبود ، گفت برای تشکر میتونم بعد کار به یه قهوه مهمونتون کنم؟

نیلوفر مکثی کرد ، توی دلش غوغا یی بود و یه بله  با صدای بلند توی وجودش بود ،ولی ظاهرِ خودش را حفظ کرد و به آرومی گفت ، ممنون از دعوتتون ولی امروز خیلی گرفتارم ، شاید یه روزِ دیگه ! آرش لبخندی زد و با یه خداحافظی کوتاه  رفت.

بیمار های نیلوفر که تموم شدند به منشی گفت بره ، نشست روی صندلیش و با صدای بلند گفت چرا قبول نکردی؟ یه چیزیت میشه دختر ! و حسابی خودشو سرزنش کرد.

نیلوفر طاقت نیاورد و یکفته بعد به آرش زنگ زد ، گفت میتونن همدیگرو ببینند ، دیدار انجام شد و ماه ها گذشت ، نیلوفر حدود 6 ماه با آرش در ارتباط بود و هر چیزی را که فکر میکرد ممکنه برای زندگی آیندش مشکل ساز بشه را بررسی کرد و حس کرد آرش هیچ مشکلی نداره و همون مردیه که همه چیزش کاملِ !

عروسی مجللی برگزار شد و آرش و نیلوفر زندگیشون را شروع کردند ، ماه های اول مشکلی وجود نداشت ، نیلوفر به مطب میرفت و آرش هم به شرکت، ولی نیلوفر برنامه را تنظیم کرده بود که قبل از آرش به خونه برسه  ، ماه سوم بود که یه روز که آرش آمده بود خونه دید همسرش هنوز نیومده ، یک ساعت بعد نیلوفر آمد و معذرت خواست که  بیمار اورژانسی داشته و بخاطر اون دیر کرده .حس کرد آرش خیلی سرسنگینه و حتی پاسخ عذرخواهیش را هم نداد و رفت مشغول تماشای تلویزیون شد.

آرش با کار کردن او هم مشکلی نداشت و قبل از ازدواج گفته بود اگر به مسئولیت های خونه برسی ، مشکلی ندارم !

آرش توی دلش با کار کردن نیلوفر مخالف بود و عقیده داشت زنی که درآمد داره آنچنان که میبایست به حرف و خواسته های مردش توجه نمیکنه ، چند ماه گذشت و نیلوفر حس کرد رفتار آرش با او عوض شده ، چندین بار از آماده نبودن غذا و مرتب نبودن خونه گلایه شنیده بود ، او تمام سعی خودش را میکرد ولی بهرحال شدیدا به کارش علاقه داشت و آرش داشت اونو میون انتخاب کار یا زندگی قرار میداد ، پیش خودش فکر میکرد، با این همه وسواس و تحقیق و بررسی و تصور اینکه  فکرِ همه چیز را کرده، آرش را انتخاب کرده بود ولی به این نتیجه رسیده بود که هر چقدر هم احتیاط زیاد باشه بعضی مسائل خودشو وقتی نشون میده که دو نفر زیر یه سقف با هم زندگی کنند.

یه روز تعطیل که هر دو خونه بودند آرش دیگه طاقت نیاورد و حرف دلشو زد ، یا کار یا من و زندگیت ، تصمیمتو بگیر و من قبل ازدواج بهت گفته بودم که بشرطی با کار کردنت موافقم که زندگیمون دچار مشکل نشه و الان میبینم که شده !

نیلوفر خیره به آرش نگاه میکرد ، مدتی بود منتظر این صحبت بود و واقعا نمیدونست کدومو انتخاب کنه ، حس خیلی بدی داشت ، آدمی نبود که به جدایی فکر کنه و با اون سخت گیری که در انتخاب همسر داشت ، میدونست خانوادش میخوان تا ابد بهش سرکوفت بزنن و در ضمن آرش را مرد خوبی میدید و دوسش داشت و غیر این مسئله مشکلی با هم نداشتند.

***

پایان این داستان باز است ، این مطلب را نوشتم برای کسانی که شاید روزی در این موقعیت (انتخاب بین دلبستگیهاشون که میتونه هر چیزی باشه و زندگی !) قرار بگیرند و زمینه ای باشه برای فکر کردن و آمادگی قبلی برای مواجه شدن با این گونه انتخاب ها.