یکطرفۀ حسی !

وقتی انسانها در مقابل یک رابطه یکطرف حس و یکطرف منطق قرار میگیرند ، دچار مشکل میشن ، از این نظر که حس خودشونو به شخص مقابل تعمیم میدن و تصور میکنن اون چیزی که توی وجودشون هست میبایستی در طرفِ دیگر ماجرا هم باشه و گاهی بخودشون حق میدن فراتر از جایگاه خودشان درخواست غیر منطقی هم داشته باشند، چرا؟ چون اگر طرف منطقی ، مشابه آن درخواست را داشت با توجه به احساس زیادی که دارن میپذیرفتن و حالا انتظار دارند که درخواست نامعقول خودشان هم  توسط طرف منطقی پذیرفته بشود .

از دیدِ من ، اینطور نیست !

وضعیت اجتماعی ، شخصیتی ، روحی و ... از همه مهمتر خواسته ها و نگاه به زندگی متفاوته ، یه حسی داری و خیلی ازش لذت میبری ، او مثل شما نیست و آن حس و نگاه را به این رابطه نداره ، اصولا شاید او اسم این ارتباط را یک رابطه عاطفی نذاره !

در نظر داشته باشید، شاید آن چیزی که در وجود شماست او درک نکند و مایل به پاسخ متقابل به درخواست های حسی شما نباشه.

***

یکی از همنشین های محترم با کامنت خصوصی که به من دادند عامل نوشتن این پست شدند و البته درخواست کردند نظرشون تاییدنشه و از من پاسخی خواستند ، شما در یک رابطه یکطرفه حسی قرار دارید و ادامه آن برای شما ثمری ندارد  ، ولی اگر میخواهید ادامه ای داشته باشد ، میبایست به واقعیت هایی که او (طرفِ منطقی) برای این رابطه ترسیم میکند ، احترام بگذارید و عمل نمایید، اعتماد از دست رفته یا بازنمیگردد و یا نیاز به زمانِ طولانی دارد، از دید من از او معذرت بخواهید و فرآموش نکنید، افراد منطقی عذرخواهی واقعی را در عدم تکرار آن اشتباه در طول زمان میبینند، نه صرفا به کلام !

پاک کردن شماره کارِ درستی بوده ، گاهی که احساس غلیان میکند ،نیاز هست اراده انسان وارد عمل شود ، شما با پاک کردن شماره او ، خودتان را وادار کردید که دیگر نتوانید با او تماسی بگیرید و مشکل را پیچیده تر نمایید.

تصور نکنید طرف دیگر یک رابطه هم به آن همانجور نگاه میکند که شما آن را میبینید !