نظرِ دوستان !

هیچکس بجای شما توی اون زندگی نیست چه ازدواج کرده باشید و چه  پیشِ پدر مادر باشید ، به دوست و رفیق که میرسی مشکلاتتو براشون میگی و نداریم رفیقی که براتون نسخه ای نپیچه !

نمیگم حرف نزنید و درددل نکنید و لی به حرفای دوستانتون فکر کنید نه اینکه آنها را عمل کنید و براتون بشه راه حل !

از دیدِ من ، او توی خونه شما زندگی نمیکنه ، وقتی بهش چیزی میگید معمولا با شرایطِ خودش مقایسه میکنن و نظری میده ، شاید آن نظر نه تنها برای شرایطِ زندگی شما مفید نباشه بلکه مضر هم باشه.

مصداق : سر زندگیتون هستید و یه سری مشکلات طبیعی همه زندگیها را دارید ، یه دوستی دارید که از همسرش جدا شده ، به نحوی خودشو بهتون نشون میده که فقط داره از زندگی لذت میبره و وقتی باهاش حرف میزنید یجورایی به زندگیِ مجردیش بعد جدایی  غبطه میخورید که انگار او الان در اوج خوشبختیه و شما در کمال بدبختی ! 

از دیدِ من ، شاید اگه ته دلِ اون دوستتون را ببینید ، بزرگترین غصه دنیا تو دلشه ، مگه میشه کسی با امید به زندگی خوب ازدواج کنه و بعد جدا بشه و خوشحال هم باشه؟ در ثانی شاید امکانات او برای جدا شدن مهیا بوده و کلا شرایطِ زندگیش با شما متفاوت باشه و از نظرِ من قطعا هم هست !

با همه حرف بزنید ولی با فکرِ خودتون و با توجه به ابزار و امکاناتی که دارید  تصمیم بگیرید !