فکر کن نبود !

آدما معمولا خوبیهای تکراری و روزمره دور و برشون را نمیبینند تا وقتی نداشته باشن ، اون موقع تازه متوجه میشن که در اطرافشون  افراد مثبت و خوب  کم نداشتند ولی شاید حسش نمیکردند ، البته این همه گیری و قرنطینه ، خیلی دقیق این موضوع را نشون داد ، الان یه دورهمی کوچیک که قبلا اصلا به چشم نمیومد،  تبدیل به یک مسئله شده و اگر هم برگزار بشه با نگرانی و فاصله و ماسک و ... خواهد بود، حتی گاهی دست دادنِ بهم یا یه روبوسی ساده هم تبدیل به آرزو شده !

شخصی توی زندگیتون هست که شاید چون :

هر روز میبینیدش

براتون خیلی کارا میکنه

همیشه در دسترسه

از تنهایی درتون میاره

همیشه بهتون آرامش میده

هر وقت بخواین پای مسافرتِ شماست

همراه و همدمته

و ...

در کل خوبیهاش همیشه در کنارتون هست  ، اینجور موقع ها معمولا ذهن انسان به این رفتارها  عادت میکنه و نکات مثبت و ارزش بودن آن شخص را آنطور که میبایست حس و درک نمیکنه ، کافیه مدتی نباشه و از حضورش محروم بشین تا متوجه بشید همونی که اصلا حسش نمیکردید چه نقش مهم و تاثیرگذاری  تو زندگیتون داشته ، خیلی بیشتر از آنچه فکر میکردید ! به کسی که کنارته نگاه کن و فکر کن که نبود ، ببین بدون اون زندگیت چیا کم داشت؟!