دوست داشتن ، شاخ و دم نداره !

داری باهاش زندگی میکنی ، میون این همه آدم شما ها همدیگه را انتخاب کردین ، صبح میره سر کار و بعدازظهر میاد خونه ، برات وقت میذاره ، به خواسته هات توجه میکنه ، چتر حمایتش رو سرته ، احساس نمیکنی تنهایی  ، چیزایی را که دوست داری را برات فراهم میکنه ، حتی بیرون که میرید ، آنجاهایی میرید که بیشتر شما علاقه دارید نه خودش ، به خانواده ها احترام میذاره ، رابطه خوب و قابل قبولی داره ، حالا گاهی هم عصبانی میشه ، زندگیه دیگه ...

وقتی داری باهاش بحث میکنی ، نکوب تو سرش که چرا دیگه برام گل نمیخری ، حرفهای عاشقانه مثل اول نمیگی ، تا صبح پای تلفن باهام حرف نمیزنی و ... خب این کارها را داره یه جور دیگه و بهترش را برات میکنه ، دوست داشتی بجای این کارا صبح تا شب بهت میگفت عاشقتم و دوست دارم  ، ولی به فکر زندگیش نبود؟ کنارت نبود؟

خب دوست داشتن همینه دیگه ، شاخ و دم که نداره !