جملاتِ نابجا !

خیلی وقتا توی زندگی از جملات یا کلماتی استفاده میکنیم که لزوما بی ادبی نیستند ولی نمیبایست استفاده بشن  :

1- مگه اسیری آوردی ! (در مقابل اینکه خونه چرا کثیفه یا ظرفا رو چرا نشستی) خب از اول میدونستی که میبایست این کارها را بکنی ، این اسارت نیست !

2- من صبح تا شب مثل ... کار میکنم که ... ! (در مقابل اینکه دلمون پکید ، یه برنامه تفریحی یا گردش داشته باشیم) کار کردن شما دلیل به این نیست که وظایف دیگه را فرآموش کنید ، میتونستید اصولا ازدواج نکنید ، حالا که کردید رسیدگی به همه موارد هم به اندازه کار کردن مهم و لازم هست.

3- برو بابا ! (در مقابل درخواستی که  پیش پا افتاده یا غیر قابل قبول به نظر میرسه) حس بدی که این دو کلمه میده را میشه یه جورایی با توهین و بی ادبی مقایسه کرد ،  به مفهوم اینه که برای من بی ارزشی !

4-همیشه اینطور هستی یا همیشه این کارها را میکنی ! (وقتی  یکی دو بار رفتارهای طرفِ دیگه با شما سازگار نیست) یعنی واقعا همیشه؟ یکم فکر کنید و ببینید او مثلا همیشه بداخلاقه؟ یا همیشه عصبانی میشه؟ یا همیشه به حرفای شما توجه نمیکنه؟ از دیدِ من خوبه که اینجور موقع ها عادل باشیم و اگر انتقادی داریم راجب همون مورد خاص حرف بزنیم و  اونو به کل زندگی و همه رفتارهای طرفِ دیگه تعمیم ندیم .

5-اصلا از اول همین بودی ! ( وقتی میبینید که خواسته شما برآورده نمیشه) خب اگه واقعا از اول همین بوده ، چرا پذیرفتیدش؟ چرا با او شروع کردید؟

6- هیچ غلطی نمیتونی بکنی ! (در مقابل تهدید هایی که میشنوید) همین که شما را به اینجا رسانده که این جمله را با عصبانیت بگید نشون میده که میتونه غلطی بکنه ، کلمه غلط یا درست ، ذاتا بی ادبی محسوب نمیشن ولی به این نحو استفاده از اون بسیار نابجا و تحریک کنندست.

***

این جملات یا مشابه اینها در موقع اختلاف باعث شعله ور شدن بیشتر مشکلاتِ بینِ شما میشه ، توصیه میکنم اگر گوینده این جملات هستید و شاید بر حسب عادت این موارد را بزبان میاورید ، بدانید دارید مشکل را عمیق تر و فاصله را بیشتر میکنید و شاید خودتون هم متوجه نشید ولی  دارید اثر نامطلوبی روی روح و روانِ طرفِ دیگه میذارید  .