همیشه حس میکنی در همه موارد و مشکلات اینطور هستی : حق به جانب شماست؟ مظلومی؟ بی گناهی؟ مورد ستم واقع شدی؟
همین احساسی که داری ، بزرگترین ظلمیه که در حق خودت و اطرافیانت میکنی !
مگه میشه ؟ اینجور باشه که شما میشی معصوم و پاک ! ما انسانیم نمیتونیم و نخواهد شد که اینگونه باشیم ، نمیشه یکسره خطا نکنیم و هر کاری که میکنیم و هر حرفی که میزنیم درست باشه !
از دیدِ من ، همین احساس "حق همیشه با منه" باعث میشه اشکالاتِ خودتو نبینی و وقتی هم نمیبینی نمیتونی برطرفشون کنی .
حالا حق با من هست یا نه؟ (لبخند)
نه
همیشه حق با مخاطب است..
اونم از نوع وبلاگی..
لبخند