حتما تا حالا برات پیش آمده که حس کنی کسی را دوست داری و عاشقی ! و پیش خودت میگی این دیگه آخرشه و بدون این من نمیخوام دنیا باشه و من باید بهش برسم و از این حرفا
یه کم دقت کنی میبینی که راجب عشق قبلی هم همینا را میگفتی ، اون رفتش و اسمون به زمین نیومد و بعدی آمد ، اینم نشه همین حس و حرفا را به نفر بعدی خواهی گفت فقط با روزهای سختی که در پس رفتن هر کدامشون داشتی .
آن جایی متوقف میشی که صرفا نگی دوسش داری و عاشقشی ، بگی تو انتخاب احساس و منطق من تواما" هستی ، چون دیدت صرفا" حسی نبوده و منطقی هم داشته ، میگی اگر شد که خوبه اگر نشد مثل دفعه های قبل 3-2 ماه عزادار نمیمونی ، منطقی میپذیری که بنا به دلایلی نشده ، این آخرین زن یا مرد روی دنیا نیست که میتونه منو خوشبخت کنه ، میرم سراغ یکی دیگه که منو با داشته ها و نداشته هام بخواد.