چون خودم مرد هستم و خیر و برکتی برای پدر و مادرم نداشتم ، میگم دختر !
حقیقتش دختر حتی وقتی هم ازدواج میکنه و میره ، نه تنها به فکر پدر و مادشه بلکه همسرشم میکشه به سمت خانواده خودش ، اگه دقت کرده باشین توی یه خانواده معمولی که زندگی آرومی دارن ، رفت و آمد بیشتر به سمت خانواده زن هست تا شوهر.
بعضی وقتا ادامایی را میبینم که 4-3 تا دختر دارن و دارن ادامه میدن که بالاخره صاحب یه پسر هم بشن ، حس جالبی نمیگیرم .
همون آدم اگه بچه اول و دومش پسر بود شاید دیگه ادامه نمیداد که حتما" دختر دار هم بشه.
به شدت مخالفم با این دیدگاه که در جامعه هست و بعضی خانواده ها پسر رو ترجیح میدن به دختر.
با این فکر هم مخالفم که پسر خیر و برکتی برای پدر و مادر نداره قطعا اگر اینطوری بوده کوتاهی کرده
با نهایت احترام به نظر شما و تشکر از ابراز نظر و تایید نیاز به مهربانی و تربیت صحیح فرزندان در مطلب دیگر
هیعیییی
خب این موضوع قطعی نیست ولی 70 درصد همینی هست که شما گفتی.
ولی بعضی خانواده ها خودشون باعث این دوری میشن.
الان عزت احترامی که تو خانواده من به شوهرم میزارن صدبرابر بیشتر ازونی هست که تو خانواده خودش هست و کامل متوجه میشم تو جمع های ما راحتتره
قدر شوهر جانت را بدان ، داره زحمت میکشه که خانوادش راحت باشن ، همونقدر ازش توقع داشته باش یا حتی کمتر که امکاناتش و توانش را داره
یه روزی هم اگه کاری کرد که خوشت نیومد یا بداخلاقی کرد ، بخاطر کارای خوب گذشتش ، ببخش و ازش بگذر