بلاگر

بلاگر

تجربه های مردانه زندگی
بلاگر

بلاگر

تجربه های مردانه زندگی

با خودتان دوست هستید؟

برای دوستی نیاز به شناخت هست ، ما شاید خیلی حساس باشیم برای پیدا کردن یک دوست و همراه و بحق هم هست که مواظب باشیم هر کس را به حریم خود راه ندهیم.

با خودتان دوست هستید؟ از شخصیت ، افکار ، کار، موقعیت اجتماعی ، نام ، وضعیت اقتصادی ، بیان و در کل از آنچه هستید راضی هستید؟ خودتان را تا چه حد میشناسید؟

زمانی را بگذارید و صادقانه خودتان را قضاوت کنید؟ بهترین کسی که میتواند شما را قضاوت کند خودتان هستید !  سعی کنید 5 مورد مثبت خود را فقط در خلوت خودتان بشمارید ، با خودتان صادق باشید ، مواردی را بحساب بیاورید که وجدانتان هم آن موارد را بپذیرد.


اگر با آدمی مانند خودتان آشنا میشدید ، مایل به انتخاب او بعنوان دوست بودید؟


اگر جواب منفی است ، بدانید خواسته های شما از یک دوست خوب ، نداشته های خودتان است ، آنها را بیابید و اجازه دهید وارد زندگیتان شود ، اگر جوابتان مثبت است ، به زندگیتان ادامه دهید ، شما دوست خوبی برای خودتان هستید.


نظرات 4 + ارسال نظر
نغمه باران شنبه 21 دی 1398 ساعت 22:35 http://moon-diaries.blogfa.com

برا من هیچوقت این فکر و عقیده صادق نبوده
بخاطر همینه دوست صمیمی همه هستم اما برای خودم دوست صمیمی ندارم

متوجه هستم و درک میکنم ، کسانی هستند که داشته های زیادی دارند و بخوبی مورد انتخاب دیگران قرار میگیرند ولی در اطراف خود کسی را پیدا نمیکنند که بتواند چیزی بیشتر از آن چه دارند را از اودریافت کنند.

نغمه باران شنبه 21 دی 1398 ساعت 22:23 http://moon-diaries.blogfa.com

من با نظر بالا موتفق نیستم. میدونید زندگی با من چون لحظات بحث و غافلگیری فراوان داره، حتی اگر دوستم شبیه خودم بود، باز چیزی تکراری نمیشد.
نه که طرف بشینه عین کلمات رو بگه. ولی مث خودم بحث کنه، بخشنده و مهربون و رو مخ باشه. رو اپن زندگی کنه. گوجه سرخ کرده و الوی پخته بخوره. تو خیابون رو جدول راه بره. تو سرپایینی دانشگاه بدوعه.
اینا واقعا تکراری نمیشن. اگر کسی تو این کارا پایه باشه، من خودم انگیزم برای شیطنت کردن هم بیشتر میشه.
ولی خب اگر یکی اروم باشه و شبیه خودش هم اروم باشه شاید برای اونا بله

در هرصورت همیشه کسالت اور نیست.

عقیده دارم صمیمی ترین دوست آدم بیشترین اختلاف را باهاش داره ، برای اینه که میگم ،انسانها دنبال نداشته هاشون هستند.

آوریل جمعه 20 دی 1398 ساعت 23:37 http://khaterat-e-yekzan.blogfa.com/

اگر دوست آدم، عین خودش باشه، کسالت آور می شه. اما حداقل دلم می خواست دو صفتم رو در طرف مقابل ببینم: همه سعیم رو می کنم که دروغ نگم. روی عقایدم پافشاری نمی کنم و تعصب ندارم. همیشه ممکنه اونی که اشتباه می کنه، من باشم. پس اصرار چرا؟

با شما در این زمینه موافق هستم که شبیه خود بودن ، چیز جالبی در شخصیت آدمها نیست ، خصوصا" برای زندگی ، وقتی 2 نفر شبیه هم با هم زندگی کنند ، این حس سراغ آدم میاد که داره با خودش زندگی میکنه !
تفاوتها و اختلاف سلیقه ها باعث زیبایی میشه ، مثل فصل ها ، فکر کنید همیشه زمستان یا همیشه تابستان بود.
زیبایی در اختلاف های "مثبت" است.
منظور من در این نوشته مفاهیم خوب و مثبت انسانی برای انتخاب دوست میباشد.
صداقت ، وفاداری ، مهربانی ، آرامش بخشی ، کنترل خشم ، گوش شنوا بودن ، به موقع انتقاد کردن و بسیاری مفاهیم هستند که شما مایل هستید آنها را در کسی که بعنوان دوست به شما نزدیک میشود ، ببینید.خودتان را بشناسید و ببینید این صفات را دارید ؟
شما در رفتار و شخصیت خودتان ، نداشته هایی دارید که میخواهید آن را یک دوست یا همراه پر کند ، چیز بدی هم نیست ولی مهم این است به داشته ها و نداشته های روحی خود آگاه باشید.

نغمه باران جمعه 20 دی 1398 ساعت 21:10 http://moon-diaries.blogfa.com

من جز یکی از ارزوهام بود که دوستی مثل خودم داشته باشم و هبچوقت نداشتم

شاید ریا باشه گفتنش. ولی حقیقته دیگه

شما دوست خوبی برای خودتان هستید و مطمئنم به نظم و ترتیب خیلی بها میدین.

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد