بخشش در زندگی

دوست ندارم کسی به من بگه ، منو ببخش !

بهتر است قبل از انجام دادن کاری یا گفتن جمله ای یا نوشتن مطلبی ، یک کار ساده و در عین حال لازم را انجام دهیم ، فکر کنیم .

کسی به من میگفت برای من سخته که همون لحظه ای که حرف میزنم فکر کنم  ، نتیجه این میشود که در بسیاری موارد مجبور به گفتن ببخشید که اصولا کاری سخت و با فشار بر روی روح و روان میباشد خواهید شد.توصیه میکنم افرادی که به عواقب حرفهایشان فکر نمیکنند ، کمتر حرف بزنند یا بلافاصله جواب ندهند ، باور کنید گفتن اینکه اجازه بده فکر کنم و جوابت را بدهم بسیار کم هزینه تر از جوابی بدون تعقل و در همان لحظه میباشد.

ابتدای پست نوشتم دوست ندارم کسی به من بگوید ببخشید  یا عذرخواهی کند ، نه نیاز دارم و نه دردی را دوا میکند ، بهترین معذرت خواهی برای من ، درک اشتباه و عدم تکرار آن است ، رویه ای که خودم در زندگی پیش گرفتم و تعداد ببخشید های خودم را بسیار کم کردم.

وقتی در نزد وجدان خود پی به اشتباه میبرید ، اراده کنید که از اصرار بر آن یا تکرار آن اشتباه خودداری نمایید ، طرف مقابل وقتی ببیند شما اشتباه خود را پذیرفتید و انجام دوباره آن را متوقف کردید ، برای او بهتر و شیرین تر از صد ها بار عذرخواهی بدون پشتوانه  خواهد بود.

وقتی میگویید ببخشید و عذر میخواهید ، اگر همان اشتباه را یا خطای مشابه را تکرار کنید ، ارزش ببخشید گفتنهای شما از بین خواهد رفت و عدم اعتماد شدیدی خصوصا در زندگی یا روابط مشترک بوجود خواهد آمد.

وقتی اشتباهی را پذیرفتید ، ببخشید را نه در حرف ، در عمل نشان دهید