گاهی تنهایی را دوست دارم ، لحظاتی که دوست داری خودت باشی و بی منت خلوت کنی ،نه اینکه بگویند تنهایت میگذاریم تا فکرهایت را بکنی ، خودت بخواهی ! ، کسی حرفهایت را نشنود و نگاهی رویت سنگینی نکند ، دهان شماتت بسته باشد و دریچه سکوت باز،گاهی تنهایی به کنار ما مینشیند و با گوشه لباسمان بازی میکند ، قطره اشکی از گونه هایمان را میچشد و میگوید این طعم من است ! بگو ، حرف بزن ، غیر من کسی نیست ، راحت باش ، هر چه میخواهی ، به هر که میخواهی بگو ، خود را خالی کن ، زیاد هم تنها نیستی ، من تنهایی هستم ! سنگ صبورتم ،آرامت میکنم ، در کنارتم ، بگو ...
به نظر من چه خوب که درخت نیستم و میتونم گاهی تک درخت باشم گاهی جنگل.
تکامل از اونوری هم به هر حال یه جور تکامله...اگه بشه اصلا
امیدوارم از اون درختایی نباشی که از بس زیادن نشه جنگل را دید !
سلام.
به قول کیارستمی همونطور که درخت در تنهایی درخت تره...آدم هم وقتی تنهاس آدم تره. انگار وقت تنهایی آدم بهتریه
قول خوتو بگو نه کیارستمی ، اون متاسفانه دیگه نمیتونه پست منو بخونه و جوابم را بده ، هرکی یه موقع هایی نیاز به تنهایی داره ، به اون لحظات احترام بذارین و حتی به بهانه عشق یا صمیمیت ،بهمشون نزنین، لحظه های تنهایی را میگم ، خصوصا تنهایی خود خواسته
راستی یادم رفت، تکامل همیشه به جلو نیست ، مواظب باش به عقب برنگردی
گاهی خیلی لازم میشه ولی خب ، ادما نمیدونن کی باید یکیو واقعا تنها بزارن
آقایون را وقتی ناراحتن (از هر چی) تنها بذارید،حداقل من اینطور هستم .
هر آدمی در هر مقطعی از زندگی باید یه وقتایی با خودش خلوت کنه و تنهایی رو بچشه. تنهایی هم مقدسِ و هم لذتبخش. امکان تفکر عمیق بهمون می ده.
اما نباید از حد بگذره.
نمیذارن که از حد بگذره !
هر وقت من خواستم یه مدت خلوت کنم ، بالاخره یکی پیدا شده که بهمش بزنه