,وبلاگ نویسی ، سخت یا آسان؟

وبلاگ نویسی و اصولا نوشتنی که مخاطب های متنوع دارد مثل راه رفتن روی لبه باریک یه دیواره تو ارتفاع بالاست ، به دلایلش اشاره میکنم :

1- نوشتار لحن نداره !

شما وقتی رودررو با کسی حرف میزنید ، میتونید با لحن صداتون اون جمله را سوالی ، اطلاع رسانی یا با تعجب به شنونده برسونید ، گاهی جمله را با لحن طنز آمیز میگید و گاه جدی ، توی نوشتار این مهارت ها را نمیشه مانند گفتار وارد کرد ، خصوصا برای نویسنده ای که از استیکر و ایموجی هم خوشش نیاد !

2- هر مخاطب یک خواسته و دیدگاه از نوشته شما خواهد داشت ، همونجور که در بعضی پست های قدیمی هم اشاره کردم ، شخصیت هر انسان مثل اثر انگشتش منحصر بفرد و خاص هست ، با این تعداد تنوع در هر نگاه ، نوشتن چیزی که باب طبع همه باشه اصولا شدنی نیست ، ولی عقیده دارم خوانندگان با تفاوت دیدگاه جذاب تر هستند.

3- نظرات مخالف و گاه با قلم های نه چندان مودبانه و انتقاد های تند و تیز درست یا غلط ، نیاز به روحیه قوی و صبوری دارد که کار هر کس نیست ، اگر در این زمینه ضعیف و آسیب پذیر باشید ، قطعا با وبلاگ نویسی دچار مشکل میشوید.

4- هر چیز را نمیشه نوشت ، عرف و ساختار جامعه ما جوری است که خیلی مسائل در آن تابو است و اشاره کردن به آن صدای خیلی ها را در میآورد ، در لفافه نوشتن و بصورت حاشیه و با اشاره میشود کار را پیش برد که این هم سخت و گاه ناشدنی است.

5- وبلاگ نویس حرفه ای در فضای مجازی برای خود دوست صمیمی انتخاب نمیکند !  شما میبایستی برای نوشتن آزادانه و صرفا از ذهنت بنویسی ، اینکه ذهنیت شما ممکن است دوستی را غمگین و یا خوشحال بکنه ، نباید مانعی برای نوشتنت باشه.برای همین من همیشه از لفظ "همنشین های مجازی " برای اشاره به خواننده های بلاگ استفاده میکنم.

6- ذهن شما باید آمادگی این را داشته باشد تا بتوانید از موضوعات متنوع و بروز که در حال حاضر در جامعه وجود دارد بنویسد ، گاه حتی موضوع در ذهن شما هست ، ولی پیدا کردن قالب مناسب کلمات برای انتقال صحیح مفهوم سخت خواهد بود ، گاه یه  غلط املایی یا اشتباه در تایپ کلمه ای ممکن است مفهوم کلی نوشته شما را زیر سوال ببرد.

قطعا موارد دیگری نیز برای چالش های وبلاگ نویسی وجود دارد ، تا اینجا ذهنیت حال حاضر من بود.