درباره من
مطالب نوشته شده در وبلاگ بلاگر ( Blogger Blog) عقاید شخصی من میباشد و لزوما ممکن است تجربه مناسب یا نظر مفیدی برای سایرین نباشد.
شرایط و نحوه زندگی هر کس میتواند تجربه های متفاوتی از زندگی برای او داشته باشد.
نظرات شما قطعا" برای من عزیز و محترم خواهد بود .
کل نوشته ها در این وبلاگ و نظراتی که در دیگر بلاگها میگذارم نوشتن فکرم میباشد،مگر در دادن اطلاعات خاص که با ذکر منبع مشخص میکنم.
با احترام ، بلاگر
ادامه...
شخصیت سازگار
گاهی یه زندگی به جایی میرسه که دیگه نه حرمتی مونده و نه حرف نزده ای ، موندن و ادامه دادن هم غیر از ، از دست دادن زمان و فرصت ها نیست.
همه راه ها رفته شده و باز اتفاق خاصی نیفتاده ، زندگی به مدار تکرار ناخوشی و اصرار به غم رسیده ، عقیده دارم از جمله " من دیگه بریدم" بالاخره باید یه جایی استفاده عملی کرد.
بهم نمیخورین ؟ مسئله پیچیده نیست ، گاهی یه پیچ را که به محلش نمیخوره میشه یکی دو دندونه پیچوند ولی بعدش هر چی تلاش کنی دیگه جلوتر نمیره، باید پیچ را عوض کرد ، آن پیچ به این رزوه نمیخوره، اگر ادامه بدین میبره.
چرا خشونت و در کمال تاسف دست بر روی هم بلند کردن؟
چرا توهین و افترا و تهمت؟
چرا آبروریزی و تهدید و فاش کردن اسرار هم؟
چرا حرف های نیشدار و لذت بردن از زجر همدیگه؟
و خیلی چراهای دیگه.
برای من پیش اومده که دو نفر (در دنیای واقعی) از من بخوان توی اختلافشون وارد بشم و نظر بدم ، با اینکه بچه هم داشتن ، بر عکس دیگران که میگفتن بخاطر بچه با هم زندگی کنید ، من گفتم بخاطر بچه زندگی نکنید ، بخاطر خودتون از زندگی لذت ببرین و با هم باشین ، فردا اون بچه میره سراغ زندگیش و آنوقت 2 تا آدم بازنده باقی میمونن ، ماشین زمان هم تا امروز که اخبار را مرورکردم هنوز اختراع نشده !
مطمئن باشین به هر دلیلی زندگی به بن بست رسیده باشه ، کسی که قصد شروع به زندگی کرده آدم بدی نبوده ، هیچ مرد یا زنی با انگیزه جدایی ، ازدواج نمیکنه .این فقط نتیجه قرار گرفتن دو اشتباه در کنار هم بوده.تقریبا در اکثر موارد هیچکدام آدمهای بدی نبودند .(با قید استثنا)
عقیده دارم شخصیت انسانها در مقابل هم ، فرم های متفاوتی از خودش نشون میده ، تغییر نمیکنه ولی میتونه با شخصیت طرف مقابل سازگاری نشون بده و یا نده .
مثال میزنم ، همون آدمی که میتونه بددهن باشه و بی ادب ، شاید اگر در مقابل شخصیت دیگری قرار بگیره ،به انسان محترمی تبدیل بشه ، یا کسی که به نظر رمانتیک برخورد نمیکنه ممکنه در مقابل شخصیت سازگارش بتونه رفتارهای عاشقانه از خودش نشون بده.
شخصیت آدمها در مقابل افراد مختلف مسیرهای مختلفی را انتخاب میکنه و تعجب نکنید اگر دیدید که او با شما رفتار ناشایستی داشت و با شخص دیگری برخورد مناسب ، آن شخص دیگر ، شخصیت سازگاری با او داشته.
به روزهای خوب و باقیمانده عمر کوتاهمون رحم کنیم ، اگه روزی به جایی رسیدین که دیدین بی احترامی به یک تکرار در زندگی تبدیل شده ، همه راه ها را رفتین و به نتیجه نرسیدین ،بدونین ادامه آن زندگی نه عاقلانه است و نه عاشقانه .
حرفای شما کاملا درست ومن صد در صد موافقم باهاشون
جدای اینکه اون دوتا /آدم خودشون زجر میکشن بچه هاشون و حتی اطرافیانشونم اذیت میشن
خانم و آقایی رو میشناسم که 60 سالشونه و بعد 38 سال فقط و فقط تو یه خونه زندگی میکنن و بچه هاشون همگی عصبی پرخاشگر کم حرفند
متاسفانه فرهنگ ما طلاق رو خیلی بد میدونه و نگاه بد دیگران هم باعث میشه طرف تحمل کنه اما طلاق نگیره
من هم طلاق را خیلی بد میدونم ، آدما تا آنجایی که میشه باید بتونن مسیرهای سازگاری را بین هم هموار کنن ولی اگر کار به آنجا کشید که چاره دیگه ای نبود ، سعی کنند با کمترین هزینه و با احترام به هم اینکارو بکنن.
کاملا با حرف‌ها و نظرتون موافقم. کاش هر دو طرف به نتیجه‌ی واحد برسند و همدیگر رو به خاطر لجاجت دچار عذاب و ناراحتی نکنند.
جدا شدن دو نفر دلیل بر بد بودن هیچکدام نیست ( با قید استثنا)، شخصیت های ناسازگاری داشتن که تاب هم را نیاوردند، جدایی میبایستی محترمانه و با احترام به خاطرات گذشته حتی دوستانه باشد.
کاملا با تک تک حرفهاتون موافقم. اتفاقا چند روز پیش داشتم به همین مساله فکر می کردم که خوبه آدم در مقابل کسی قرار بگیره که چهره زیبای درونش جلوه کنه، نه بدخلقی ها و بدرفتاری هاش. چون همه ما چهره خوب و بد رو داریم، خیلی مهمه که کدومش فرصت بروز پیدا کنه، اونم در مقابل کسی که قراره باهاش وارد رابطه جدی و طولانی مدت شد.
رابطه هایی که باعث فرسایش روح دو طرف هستن قطعا باید تموم بشن، اتفاقا به نفع بچه هم هست که از محیط پرتنش نجات پیدا می کنه.
با موافقت شما ، موافقم !
هیچ چیز اجباری نیست هر کس خودش انتخاب میکنه محک میزنه و میسنجه ضررها رو دربرابر منفعتها و بدست اوردن ها رو در قبال انچه از دست میده توی یه زندگی مشترک با همه چیزش بمونه یا نمونه ..ولی وقتی انتخابتو کردی در هر حالتی و به هر بهانه ای باید پاش وایسی و عواقبشو بپذیری ..اینکه کسی تصمیم میگیره بره یا بمونه و اونو مطرح میکنه اون در واقع تصمیم خودشو گرفته فقط به دنبال تایید هست از دیگران ..
نظر من با شما متفاوت است ، نه به هر قیمتی، یکبار به دنیا میاییم و فرصت دوباره ای نداریم، اشتباه هم میکنیم، اصولا اشتباه کردن یکی از نشانه های انسان بودن ماست، بعضی وقتا این اشتباه ها کوچیک و قابل اغماضه و گاه بزرگ و دردآور و رنجش تا همیشه ما را آزار میده ، اشتباه در انتخاب شخصیتی که یک عمر با ما سازگار باشه خیلی سخته و نیاز به تجربه زیاد و حتی گاه شدنی نیست ، یه موقع میبینی قبل ازدواج همه چیز خوبه ، کلی هم احتیاط و تحقیق کردی ، ولی تا 2 شخصیت توی محیط واقعی زندگی در مقابل هم قرار نگیرن ، معلوم نیست نتیجه چی میشه.زندگی مشترک یجور معامله است که اون هم ریسکهای خودشو داره ، همونجور که گفتین ضررها و منفعت ها ، همیشه توی یه بده بستان نمیشه برنده بود !
سلام.
به خاطر جایی که کار میکردم خیلی خیلی زیاد ازین ناسازگاری ها دیدم.
آدمی که به مهربونی معروفه برای همسرش بداخلاق ترین میشه...
معمولا هم مرد وارد رابطه های دیگه میشد و خانم هم درگیر مشکلاتی مثل وسواس و افسردگی و ....
بعضی وقتا واقعا نمیشه
عقیده دارم بهترین حالت اینه که زندگی ادامه پیدا کنه ، چون نفر بعدی هم بهر حال نقاط ضعف و قوتی داره و در خیلی موارد با ازدواج مجدد میبینی چیزی عوض نشده ، یه چیزایش از قبلی بهتره یه چیزاییش بدتر ، ولی همونجور که گفتین بعضی وقتا به جایی میرسه که دیگه کاریش نمیشه کرد ، بهتره با احترام و آرامش هر کس بره سراغ زندگی خودش.