تا حالا پیش آمده مثلا یه شب جمعه که بی حوصله و تنهایی ، کسی از رفیق و نارفیق ! هم دعوتت نکرده و برنامه ای نداری ، خودت از خودت دعوت کنی شام با هم !! برین بیرون ، یه رستوران خوب و غذای مورد علاقت ، گشتی تو یه مرکز خرید و پیاده روی توی یه پارک و گوش دادن به موزیک ؟ یا گفتی تنهایی نمیشه ؟ نمیچسبه؟ از دید من آدم که راه بیفته و از خونه بزنه بیرون دلش باز میشه ، میتونه بهتر فکر کنه ، میتونه یه پاک کن برداره و افکار منفی رو تخته سیاه فکرش را پاک کنه .
اینکه با کسی که باهاش بهمون خوش میگذره بریم بیرون عالیه ، ولی اگه نشد ، اگه نبود ، اگه ناز کرد ! خودتو محترمانه دعوت کن و برو بیرون ، یه جورایی مردم تو کوچه و خیابون ، همه آدمهای بیرون میشن همنشینت ، یه بار امتحان کن !
نه هیچ وقت
ب نظرم تنهایی نمیچسبه
حوصلمم نمیکشه
یه بار برو بیرون ، میبینی که بد نیست ، شروع کنی حسش میاد،البته اگر تنها مونده بودی !
من از اینکارا زیاد میکنم
خیلی حس خوبیه ...
بهترین لباسمو میپوشم و برای خودم هدیه میخرم ... رستوران میرم ... قدم میزنم با هندزفریم ....
ولی همیشه با تعجب اطرافیانم رو به روشدم که وااااا مگه آدم بخودشم هدیه میخره یا خودشو دعوت میکنه کافی شاپ؟
اینکه ما نظر دیگران را بشنویم ، چیز بدی نیست ، قاعدتا اگر آدمها 2 تا چشم هم پشت سرشون داشتند ، میدان دیدشون گسترده تر میشد ، ولی اینکه بعد شنیدن نظرات دیگران ، خودمونو فرآموش کنیم و یکسره به حرف این و اون عمل کنیم هم اشتباهه و استقلال رای را از ما میگیره.
پای حرف دیگران حتی اگه یه بچه بود بنشینید و اجازه بدین نظرشو راجب شما بگه ، با نظر خودتون مقایسه کنید و بهترین را از نظر عقل و احساس انتخاب کنید.
من امتحان کردم
نرفتم رستوران
شام هم دعوت نکردم از خودم
اما شده که تنهایی برای خوب شدن حالم رفته باشم بیرون
هندزفری را فرو کنم تو گوشم و از همه چی لذت ببرم
اتفاقا گاهی نه به اجبار از سر میل و رغبت خودم را تنهایی میبرم بیرون و کلی بهم خوش میگذره
کار خوبی میکنی ، اینکه آدم فکر کنه حتما باید کسی باشه که با اون بهش خوش میگذره و این تبدیل به یه عادت بشه و اگه یه روزی او نباشه ، بهت سخت خواهد گذشت ،این کار یه جورایی اهمیت دادن به خودت هست و تمرینی برای اینکه ببینی میشه با خودت باشی و بد هم نگذره ، رستوران هم خودتو دعوت کن ، حتی میتونی برای خودت اس ام اس دعوت هم با یه شاخه گل بفرستی ! (لبخند)