لجبازی !

گاهی درون انسان چیزی را میطلبد (احساس) و منطق هم با آن مشکلی ندارد ولی نیروی دیگری مانع رسیدن شما به خواسته مورد نظرتان میشود که آن را نباید با منطق اشتباه گرفت ، نام آن نیرو لجبازی است !

بدترین این حالت هم زمانی است که شما با خودتان اینکار را میکنید ، اصولا هر چیز بدترینش مربوط به زمانی است که شما در درون خود میجنگید ، گاه انسان با یک نیروی بیرونی مبارزه میکند در نهایت هر چه هم که باشد حتی اگر شکست هم بخورد ،  میتواند آن را به کناری بگذارد ولی در درون ؟ نمیشود که خودمان را از خودمان دور کنیم ، برای مثال خلاف گفتن به خود ، دوست نداشتن خود ، قول بی پشتوانه به خود و لجبازی با خود !

خواسته درونی دارید که هم احساس و هم منطق آن را پذیرفته اند ولی شما با شکل آن مسئله مشکل دارید و با خود لجبازی میکنید تا دقیقا آنچه شما میخواهید بشود ،این باعث فشار به همان حس و منطق شما خواهد شد و در حقیقت شروع جنگهای داخلی درون خودتان !

اینکه بر مسئله ای پافشاری بکنید و دقیقا توقع داشته باشید خواسته شما مو به مو برآورده شود ، چه با دیگران و چه با خودتان ، قطعا باعث هدررفت عمر ، پیچیده کردن مسائل ، دور شدن انسانهای دیگر از شما و در نهایت باعث آشفتگی روانی و روحی شما خواهد بود.

شرایط را بسنجید و اگر لازم بود در جایی انعطاف نشان دهید ، گاهی فرار هم میتواند بهترین راه برای دور شدن از خطر باشد و همیشه به معنی شکست نیست !