بلاگر

بلاگر

تجربه های مردانه زندگی
بلاگر

بلاگر

تجربه های مردانه زندگی

برخورد قهری !

خانمها استاد قهر و آشتی هستند ! اگر مردی  بی تجربه باشه براحتی توی این دام میافته  ، توصیه من به آقایون اینه که اگر خانمی قهر کرد و حتی به منزل پدری رفت ، کمی تامل کنن و بدنبالش نروند ، نگذارید این رویه باب شود که با هر اختلافی میتوانند زندگی را رها کنند و خانه امنی داشته باشندو به آنجا بروند ، یکبار که بدنبالشان نروید ، دیگه این بازی را تکرار نخواهند کرد !

خانمها به این سادگی دست از شوهر و زندگی خود بر نخواهند داشت ، خصوصا که مردی باشید که به زندگی خانوادگی و اصول آن پایبند باشید. روی سخنم به  خانمها است ، فکر کنید به خانه پدر رفتید ... یک شب ، دو شب ، سه شب ....خبری از شوهر جان نیست ! بهتر نبود از اول این خطا را نمیکردید؟ برای هر چیز کوچکی قهر نکنید ، یکی پیدا میشه به آقایون یاد میده ، اگه دنبالشون نری ، خودشون برمیگردن و دیگه این خطا را تکرار نمیکنند !

نظرات 11 + ارسال نظر
خانوم شفتالو چهارشنبه 8 مرداد 1399 ساعت 10:17

برای هرچیز کوچیکی قهر کردن معنی نداره>>> حرف یکی از دوستان در کامنت ها. و درسته حرفشون.

اما حرف شما رو اگر مردی متاهل بخونه، میدونید چه اثر منفی بیشتری رو زندگیشون میزاره؟

توصیتون کلی بود.
شاید با یک بار قهر و رفتن خونه ی پدری و رفتن مرد دنبال زن و حرف زدن باعث گشایش و رفع اون مشکل بشه که منجربه قهر شده.

این حرف شما اصلا درست نبود. اصلا.

+یادمه دوران دانشجویی، یکی از دوستان تعریف کرد که: همین هفته ی پیش یکی از اقوام شوخی شوخی طلاق گرفتن. زوج جوان!
چطور؟
زن میره به خونه ی پدرش سر بزنه. مرد از سرکار میاد و زن میگه تو بیا دنبالم. مرد میگه نه الان که هیچ وقت نمیام. خودت رفتی و خودت هم بیا.
خلاصه غرور دو طرفه، باعث شد طلاق بگیرند. میگفت: جالب بود همو خیلی دوست داشتند اما هر دو درگیر غرور شدن و هیچکی به روش نمیاورد. بعدش هم پشیمونی و غرور بیشتر.

+یادت باشه اینجا داری قلم می زنی(مینویسی) نظرات خیلی کارشناسی ندین و ندیم. خیلی مرد ها اصلا به روند این زندگی های اینچینی عادت دارند و بلکم خوششان هم بیاد. توصیه ها کلی و عمومی نباید باشه.

با احترام به نظر شما ، من در تمامی نوشته ها تاکید دارم ، از دید من و عقیده من و در حاشیه صفحه هم (پروفایل) نوشتم که ممکنه نظرات من برای همه کارساز نباشه ، با این پیشنهاد شما کلا میبایستی بساط نوشتن عقیده و نظرات را جمع کرد و این شدنی و عاقلانه نیست !
چیزی که باعث گشایش و حل مشکل میشه ، حرف زدن و بحث منطقی در اون زمینه هست ، نه قهر کردن !
هر کس میتونه تجربیات و نظرات خودشو بنویسه و قطعا هم هر کس اختیار داره با موقعیت و امکاناتی که داره "فکر" کنه و یا استفاده کنه و یا نه !
از دید من آن دو نفری هم که از هم جدا شدند و طلاق گرفتند ، مشکلشان فقط این قضیه نبوده ، قضاوت زندگی خصوصی دیگران به این راحتی امکان پذیر نیست.
به عقیده من زنی که میره یا حتی مردی هم که زندگی را ترک میکنه ، در حقیقت جواب منطقی برای مشکلش نداره و با رفتنش فقط مشکلات را پیچیده تر میکنه و بعد مدتی اگر از رفتن بار اول جواب بگیره ، این به یک رویه در زندگی تبدیل میشه.
در هر حال این عقیده من بود و جلوی فکر کردن را نمیشه گرفت.همونجور که نظر شما در کنار نظر من و سایر مخاطبین محترم ثبت میشه و انتخاب به همنشین ها و خوانندگان گرامی این متون واگذار میشه.
سپاس از حضور و نظر شما

دختر غریبه یکشنبه 5 مرداد 1399 ساعت 20:45

برای هر چیز کوچیکی قهر کردن معنی نداره!
تا تقی به توق بخوره بره خونه پدر!
من میگم اگه واقعا دیگه اون زندگی و مرد رو نمیخوای قهر نکن یهو برو دادگاه طلاق و تموم کن..
این قهر کردنای مداوم نه تنها مرد رو عاصی میکنه بلکه فشار عصبی و استرسش رو باید پدر و مادر دختر هم متحمل بشن ... و ارزش و احترامی دیگه نمیمونه

سپاس از نظر قاطعانه شما !

ونوس یکشنبه 5 مرداد 1399 ساعت 13:48 http://shakibajoon90.blogfa.com

من هم باقهر خانم اصلاموافق نیستم وخودم هم بااینکه سن کمی داشتم ..هیچ وقت این کاررو انجام ندادم ..و نظرم این بود که خونه جایگاه امن منه و اگه کسی مشکل داره اون باید بره ....ولی واقعا اگه مردو زنی راه درست زندگی و صحبت کردن رو بلد باشن ... اصلا کار به این موضوعات نمی رسه ....قهر کردن خیلی بچه گانه است

ممنون از بیان دیدگاهتون و سپاس از حضورتون ، با نظر شما موافق هستم

قاصدک یکشنبه 5 مرداد 1399 ساعت 12:33

خیلی با این جمله "این احساس را به مرد ندید که اینجا تنها خانه و مامن من نیست و من خانه دیگری (پدری) هم دارم ! این حس شدیدا باعث دور شدن همسرتان از شما خواهد شد." موافقم و حتی تو زندگی بهتره این حس هم ایجاد نشه که پدر (از لحاظ مادی، محبت، معنوی و ...) تکیه گاه محکم تری واسه دخترش هست تا همسر؛ من فکر میکنم اینجوری خیلی حس بدی در همسر ایجاد میشه. حتی اگه واقعا تکیه گاه محکم تری هم باشه نباید این قضیه به نوعی بروز داده بشه و بهتره به همسر به دیده ناجی زندگی نگاه بشه (یه جورایی زندگی واسه خودش سیاست های زنانه و مردانه میخواد)

موافقم و ممنون از تاکید و نظر شما

برفا یکشنبه 5 مرداد 1399 ساعت 10:54

چه پیشنهاد بدییییییییییییییییییییییییییی به آقایون میکنید
بهتره توصیه کنید خانمتون قهر کرد برید دنبالش با یه سبد گل بزرگ خیلی بزرگگگگگگگگگگگگگ

اتفاقا پیشنهاد خوبیه و بیشتر به درد خانمها میخوره ، عقیده دارم اگر یک بار نرن دنبال همسرشون ، خانمها هم یاد میگیرن چاره در فرار از مشکل نیست ، راه حل در ماندن و رسیدن به تفاهم از راه حرف و منطق هست ، اینو از صمیم قلب میگم ، نه بخاطر اینکه مردهستم ، یه موقع یه کارهایی هست که ظاهرش ممکنه برای یک خانم ناراحت کننده به نظر برسه ، ولی در نهایت به نفع خودشه، البته از دید من و با احترام به نظر شما.
این احساس را به مرد ندید که اینجا تنها خانه و مامن من نیست و من خانه دیگری (پدری) هم دارم ! این حس شدیدا باعث دور شدن همسرتان از شما خواهد شد.

قاصدک یکشنبه 5 مرداد 1399 ساعت 09:28

به نظر من اختلافات بهتره تو خونه و بین زن و شوهر حل شه و پیش خانواده زن یا شوهر مطرح نشه تا احتراما بیشتر حفظ بشه. من فکر میکنم یه خانوم آشنا با قوانین زندگی تا زمانی که زن و شوهر بتونن اختلافات رو خودشون بین خودشون حل کنن سراغ قهر و رفتن به خانه پدری نمیره و زمانی اینجور قهری اتفاق میفته که از اون زندگی بنابه دلایلی قطع امید کرده باشه و ادامه زندگی واسش سخت یا غیرممکن شده باشه که اتفاقا اگه یه همچین شرایطی بود علاوه بر اینکه بهتره مرد بره دنبالش بلکه بهتره بعدش بشینن و مفصل در مورد مشکلاتشون صحبت کنن ببینن چرا این همه اختلاف عمیق شده اصلا این موردم مطرح بشه که رفتن به خونه پدری هیچ مشکلی رو حل نمیکنه و اگه اختلافی بود خودمون حلش کنیم. برگشت زن با پای خودش به زندگی در این شرایط شاید باعث میشه یه طلاق عاطفی اتفاق بیفته و تا زمانی که مشکلات حل نشه اون زندگی هیچ وقت ارزش خودش رو پیدا نمیکنه.

از دید من بیشتر رفتن ها خصوصا به منزل پدری ، برای اینه که خانمها با منطق نتوانستن به خواسته خودشون برسن و با ترک منزل و تحت فشار گذاشتن همسر میخوان به هدف برسن ، در این حال بدنبال آنها رفتن اشتباهه و باعث میشه این قضیه به یک رویه ، حتی برای درخواست های کوچک منجر بشه ، در مواردی هم که اختلاف های بزرگ و موارد بدرفتاری و خشونت همسر هست ، رفتن به خانه پدری کاملا صحیح و مورد قبول است.
ممنون از نظر خوبتون

سارا شنبه 4 مرداد 1399 ساعت 22:23 http://15azar59.blogsky.com

من هیچوقت قهر نکردم و با قهر خونه را ترک نکردم هیچ وقت هم اینکار را نخواهم کرد بنظرم بچگانه ترین کار ممکن هست و نه تنها سودی نداره بلکه همه چیز رو پیچیده تر هم میکنه

شاید خوب بود که از کلمه شما در نوشته استفاده کنم ، دقیقا هر اختلافی که باشه را "پیچیده تر " میکنه.
ممنون از نظر مفیدتون

بارون شنبه 4 مرداد 1399 ساعت 22:13

قطعا همینطوره
خانما دل نازکن و آقایون دلهاشون خیلی بزرگه و خیلی منطقی تر به همه مسائل نگاه میکنن، شاید به همین دلیل هست که خانما بیشتر دلخور میشن و قهر و آشتی هاشون بیشتره، در هر صورت دلیل این قهر و آشتی هر چی که باشه فقط باید بین زن و شوهر بمونه و باید مشکل رو بین خودشون و در خونه خودشون حل کنن و خانمی که خونه بابا رو به خونه خودشون ترجیح میده اشتباه بزرگی میکنه حتی برای قهر.

سپاس از نظرتون

بارون شنبه 4 مرداد 1399 ساعت 21:39

شما یه تنه مدافع حقوق همه آقایون هستین، حالا ما یه بار از خانما دفاع کنیم اشکالی نداره که

زندگی سالم قطعا قهر و آشتی داره ولی هر کاری راه خودشو داره، کلا هر بحث و مشکلی که به زندگی مشترک مربوطه اصلا درست نیست به بیرون از خونه کشیده بشه مگه جایی که تجربه و مشورت بزرگترها بتونه کارساز باشه که اونم نه با قهر و از خونه بیرون زدن.

کمی با نظر قبلیتون فرق کرد !
لزوما با هر قهری به این نتیجه نمیشه رسید که آقایون با اذیت کردن باعث و بانی آن هستند!

من شنبه 4 مرداد 1399 ساعت 21:15 http://me2020.blogsky.com

خب این که قهر رو به جای این که بین دو طرف حل کنی متوسل بشی به بیرون از خونه اشتباه محضه
ولی وقتی کار به قهر میکشه تا وقتی دل خانم از طرف آقا بدست نیاد خانم تا مدتها درگیر یه حس بد میشه.به نظرم نیازی نیس حتما کار خیلی شاخی انجام داد گاه با چند کلمه صحبت هم میشه خانم رو راضی کرد
البته نه هر قهری گاهی وقتا قهر فقط زمینه اش به بهانه الکی برمیگرده

یه جورایی منظورم از این نوشته همینه ، اگر مشکلی هم هست قابل حرف زدن و حل شدنه ، از دید من قهر کردن و رفتن باعث میشه که بجای حل شدن اون مشکل اونو درگیر یه مشکل دیگه کنیم (رفتن ازخونه یا قهر کردن) ، و با برگشتن یا آشتی در حقیقت اصل مشکل حل نشده باقی میمونه و مشکل دوم (قهر ) را ظاهری حل کردیم و تصور هم میشود کل ماجرا درست شده ، که اینطور نیست.
اگر اختلافی هم هست ، حلش کنید.
از اختلاف نترسید ، از اون موقعی نگران باشید که هیچ اختلافی بینتون نباشه ، از دید من وقتی باید ترسید که یکی یا هر دو نفر به بی تفاوتی رسیدن !

بارون شنبه 4 مرداد 1399 ساعت 20:53

یه خانم خوب و یه آقای خوب که به زندگی خانوادگی و اصولش پایبند باشن قهرشون به خونه بابا یا مامان نمیرسه،
دلخوری و قهری هم اگه باشه که قطعا گاهی هست، مگه خونه خودشون چشه که بخواد چمدون بدست باشه؟

و مهمتر از همه؛ آقایون اگه خانوما رو اذیت نکنن قهری در کار نیست

غیر از خط آخر داشتم باور میکردم که خانمی هم پیدا شده که واقعیت ها را میبینه ، که با خط آخر همه رشته ها را پنبه کردید !
ممنون از حضور و نظر شما !

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد