مجازی هستم؟ واقعی هستم؟

در این دنیا مینویسیم ، همو نمیبینیم ، ولی با فکر هم آشنا میشیم ، گاهی آن چیزی که شما از من یا من از شما میدونم ، حتی نزدیکان شما نمیدونه ، اینجا فکر همو میخوانیم ، حتی اون وبلاگهایی که  روزمرگی نویسی میکنن هم یه جوری نحوه زندگی خودشونو مینویسن ، دقت کردید هر روز منو و فکرمو میبینید، فکر برادر یا خواهرتون را چند وقته ندیدید؟از اونا بهم نزدیکتریم؟ هستیم و واقعی هم هستیم ، دنیای مجازی وجود داره با آدمهای واقعی ، با اندیشه های متنوع و گوناگون ، گاهی نزدیکتر از یه قطره اشک ، گاهی به اندازه شونه ای برای خالی کردن دلتنگیها و گاه سنگی هستیم  بنام صبوری !

هستیم و زنده ایم چون فکر میکنیم و این بودن ما ،  افکار زیبا و گاه متناقض ما ،  در میان این صفر و یک ها بهم میپیوندد !