از نظر من ، عاقبت همه رویاها و تصورات ما بدون استثنا اونی نیست که تو ذهنمون برای آینده یا یه زندگی ایده آل تصور میکنیم ، رویاهای شیرین اگر به واقعیت هم برسن زمانشون کوتاهه ، نمیگم بقیش تلخ میشه ، اون دیگه بخودمون بستگی داره که تا چه حد واقع بین باشیم.
به اینا فکر کنید : (بدون نگاه جنسیتی)
- متوجه شدین بهتون خلاف گفته؟ اگر نقش اساسی تو رابطه بینتون نداره و پایه و اساس زندگی را تکون نمیده ، ازش بگذرید ، شاید شما هم روزی اینکار را بکنید !
- از تعهداتش عدول کرده؟ دلگیر نباشید ، شما هم دیر یا زود نمیتونید خیلی دقیق و منظم پای تمام قول و قرارها بمونید.
- مثل سابق دوستتون نداره و شما را عاشقانه نمیپرسته ؟ مشکلات زندگی زیاده ، شما هم نمیتونید مثل روز اول مجنون وار ادامه بدید ،بهترین هدیه دنیا را هم بهتون بدن که سالها منتظرش بودید ، با گذر زمان براتون عادی میشی ، به تعادل بسنده کنید.
- احساس میکنید از هم دور شدید و صمیمیت سابق را ندارید؟ فقط او نیست که از شما فاصله گرفته ، این یک روند دو طرفس ، شما هم از او دور شدید، میشه هم برطرفش کرد ، نگرانش نباشید .
- احترام سابق را بهتون نمیذاره؟ اینو جدی بگیرید ، بی احترامی یه مسیر یکطرفه برگشت ناپذیره ، لازمه بهش توجه بشه ، کمی هم به رفتار خودتون فکر کنید ، معمولا هر عملی ، عکس العملی خواهد داشت، اعمالمون را دقیق تر بررسی کنیم تا به ریشه برخوردهای نامناسب طرف مقابل برسیم و خشکشون کنیم .
- مشکلات مادی هست؟ این توضیح نداره ، کم و بیش همه یه جوری درگیر این مسائل هستند ، به این فکر کنید فقط شما این مشکلات را ندارید .
- حس میکنید به آرزوهاتون در زندگی نرسیدید؟ خیلی مطمئن نباشید طرف مقابل هم رسیده ! اسمش روشه ، آرزو ! اگر قرار بود همشون برآورده بشه که دیگه اسمش این نبود ، شاید هم اشکال در آرزوهای شماست ، آنقدر بزرگه که عمر بهش قد نمیده ، از نظر من ، رسیدن به چند آرزوی کوچیک ، بهتر از هرگز نرسیدن به یه آرزوی بزرگه ! آرزوهایی داشته باشیم که با توانایی و امکانات ما متناسب باشه.
***
نتیجه اینکه زندگی را برای خودمون و طرف مقابل خیلی سخت نکنیم ، اگر میبینیم به چیزایی که میخواستیم نرسیدیم یا با ایده آلهامون فاصله داریم ، بهتره یادمون باشه ، ما توی ذهنمون زندگی نمیکنیم، آنجا براحتی میتونیم هر چی که دلمون میخواد تصور کنیم و بسازیم ولی دنیای واقعی با تصورات ما یا با فیلم و سریال خیلی فاصله داره ، اینجا همیشه قهرمان داستان پیروز نمیشه ، همیشه آدم بده آخرش از بین نمیره ! حتی اونایی که ظاهرا زندگی خوب و آنچنانی دارن حتی افراد مشهور هم واقعیت های زندگیشون با چیزی که ما میبینیم متفاوته، یکی از من پرسید زندگی را در یک کلمه تفسیر کن ، گفتم حسرت !
همیشه هم برای بدست آوردن هر چیزی باید آمادگی و توان از دست دادن چیزای دیگه رو داشته باشه، نه تنها انسان کامل نیست بلکه هیچگاه تمام و کمال به همه خواسته هایی که در دل داره نمیرسه، و در واقع محاله بشه همه چیز رو با هم داشت.
میشه به حسرت، دلتنگی و انتظار هم اضافه کنیم اما با این وجود قشنگه، قبول دارید؟ به گفته شما آرزوهای کوچیک و شادی های کوچیک رو نباید دست کم گرفت.
معتقدم نباید زیاده از حد هم حساس بود ، حالا یه اتفاقات ناخوشایند هم میفته ، اینکه آدم از اونا یه قضیه لاینحل بسازه درست نیست ، آرزوهای کوچیک و دست یافتنی را بیشتر از رویاهای بزرگ و دست نیافتنی میپذیرم.
ممنون از حضور و نظر شما