یکسان نگری !

انسانها موجودات زیاده خواه و تمامیت خواهی هستند و یک خصیصه دارند که کم و بیش در وجود همه ما هست !

آن چیزی که بخودت رواست به نفر مقابل روا نیست !!!

با بحث های اجتماعی و بُروز و ظهور این مسئله در جامعه کاری ندارم که بحث مفصلی خواهد شد ، در میان یک زوج زیاد دیدم که مرد یا زنی کاری میکند و وقتی خودش آن کار را انجام میدهد اشکالی ندارد ولی توقع دارد نفر دیگر آن کار را نکند و برای این مسئله هم توجیه دارد.

مصداق :

1- مردی برای فرار از خرید چیزی که زن میخواهد به خلاف متوسل میشود و میگوید که پول ندارم ، در صورتی که دارد و میتواند در آن حد خرید را برای همسرش انجام دهد ، پیش خودش هم توجیه میکند که آن زن به آن مسئله (برای مثال یک انگشتر یا گردنبند) نیاز آنچنانی ندارد. همین آدم اگر در مقابل کوچکترین خلافی از طرف مقابل قرار بگیرد بشدت ناراحت میشود و بر نمیتابد و هیچ توجیهی را هم نمیپذیرد !

2- زنی برای سر زدن به خانواده پدر و مادری زیاده روی میکند و بیش از اندازه به آنها سرویس میدهد ولی وقتی همسرش میخواهد به مادر خود سر بزند اعتراض میکند و وقتی میشنود که خب شما هم اینکار را میکنی ، پای فلان اختلاف را با مادر شوهر خود پیش میکشد که سال پیش یادته فلان حرف را به من زد !

***

اینکه ما بعنوان یک انسان بتوانیم جداگانه از رابطه ازدواج به شخص مکمل خود بعنوان یک همنوع که او نیز دقیقا به اندازه ما از زندگی حق دارد نگاه کنیم ، حس بسیار دلپذیری در زندگی بوجود آوردیم.

کاری را که خود میکنید و آن را برای خود میپسندید و اشکالی در آن نمیبینید ، برای دیگری هم همان باشید ، انسانها زندگی میکنند و میخواهند از کنار هم بودن لذت ببرند ، لذت زندگی فقط متعلق به یک طرف آن نیست .

وقتی  قدرت داری ، یا مهار زندگی به دست شماست  اگر عادل و یکسان نگر باشی (بین خود و شخص مکمل زندگی) این کار شما بسیار ارزشمند خواهد بود.