تَکرو !

همیشه آدمها از وضعی که دارند رضایت کامل را ندارند و میخواهند به سمت بهتر شدن (از دیدِ خودشون) برن ، نکته بسیار خوبی است و انگیزه مناسب برای پیشرفت ، تا وقتی تنها هستید میتوانید از این تصمیمات برای خودتون بگیرید و عمل هم بکنید ، اگر موفق هم نشید و اوضاع بهتر هم نشه ، فقط خودتون هستید که ممکنه به خودتون اشکال بگیرید و گله کنید.

وقتی تنها نیستید و در قالب مشترک دارید زندگی میکنید نمیشه بدون هماهنگی و همفکری طرفِ مقابل اینکارو بکنید ، جدا از بحثی که حرفِ آخر را چه کسی میزنه ، اگر مشورت با او انجام نشه ، حتی اگر نتیجه تکرویِ شما خوب و مثبت هم باشه  ، باعث اختلاف خواهد شد.

این حس در طرفِ مقابل بوجود میاد که نقشی در این زندگی نداره و نظر و عقیده اش در نظر گرفته نمیشه و به مرور دلسرد و بی تفاوت میشه.

این دو چرخه های دو نفره را دیدید؟ درسته نفر جلویی فرمان و هدایت دستشه،ولی لازمه از نفر پشت هم راجب مسیری که میخواهند انتخاب کنند سوال کنه و نظرشو بپرسه وگرنه اون ممکنه احساسِ بی تفاوتی بکنه و دیگه پا نزنه و تلاشی برای حرکت نکنه ، تکرو نمیتونه به تنهایی  چرخِ زندگی را بخوبی بچرخونه !