آخیش دلم خنک شد!

از دیدِ من شاید بیش از 70 درصد از عصبانیت ها منشاء کلامی دارند و این فکر ماست که بر مبنای چیزی که وجود خارجی ملموس ندارد (سخن ) عصبانی میشود و عکس العمل نشان میدهد و اتفاقا حرارت در این گونه عصبانیت ها ممکنه بیشتر از عصبانی شدن مثلا برای بد رانندگی کردن یک راننده ناشی یا گرانفروشی یک فروشنده باشد !

متاسفانه کسانی که در حال زندگی کردن با هم هستند با توجه به آشنایی که از شخصیت و منش نفر دیگر دارند ، هر زمان که بخواهند قادر خواهند بود با تحریک کلامی باعث حرص خوردن  و بهم ریختن روح و روان طرف مقابل شوند.

وقتی دستتون به جایی نمیرسه ، عصبانی کردن نفر مقابل ممکنه در کوتاه مدت باعث آرامش شما بشه تو دلتون بگین ، آخیش دلم خنک شد!

ولی اینو یادتون باشه اگر اون شخص بنحوی به شما متصل باشه ،  از همون نقطه اتصال ، حس بدی را که پیدا کرده ، آتشی که در وجودش برافروخته شده را به شما هم منتقل میکنه ، همین که استرس اینو داشته باشید که هر آن یه آتشفشان فوران کنه و معلوم نباشه ترکش های اون به کجا اصابت میکنه ، برای بهم ریختن اعصاب و روانِ شما هم کافیه !

اگر فکر میکنید با عصبانی کردن یا در آوردن حرصِ شخصی که بهتون نزدیکه به آرامش میرسید ، اشتباه میکنید و عواقبش به نحوی گریبان شما را هم میگیره.