منو از خودم نگیر !

متاسفانه در خیلی از روابط زناشویی دیدم که یکی قصد داره  عقیدشو به دیگری تحمیل کنه  یا اونو وادار کنه مثل خودش فکر کنه.

از دید من مسائل منطقی زندگی مدیر میخواد و یک نفر میبایست حرف آخر را بزنه ولی در مورد مسائل فکری و روحی هیچکس مدیرِ کسی نیست و اینجا فقط رهایی و آزاد بودن مفهوم پیدا میکنه.

همسری که میخواد از نظر فکری سلیقه و ایده خودشو بزور به طرف مقابل تحمیل کنه در حقیقت داره از اون یه انسان دیگه میسازه ، با ظاهری مطلوب خودش و روحی آشفته و اسیر !

نزدیکترین چیزی که به من میتونه وجود داشته باشه چیه؟  میگم من !  از خودم بخودم نزدیکتر نمیشناسم .

من در درونم ، خودم را دارم با هزاران ایده  و سلیقه که یا با ژنتیک به من منتقل شده یا با فکرِ آزادم به اون رسیدم و پسندیدمش ، گاه خودم را از درون در آغوش میگیرم ، میخندم یا میگریم ، برای من خودم به همین شکلی که هستم و میپسندم  عزیزه ، اگر قرار باشه کسی بخواد منو از خودم بگیره ، دیگه چیزی که باقی میمونه من نیستم !

سعی نکنیم عقیده همو عوض کنیم ، خوبه که یاد بگیریم در کنارِ میلیاردها سلیقه متفاوت از تنوعشون لذت ببریم و باهاشون زندگی کنیم  و این باغ سرشار از گل های اندیشه رنگارنگ را آزاد بذاریم !