عنوان یا شخص؟

از دیدِ من درون وجودِ ما جایگاه های ویژه ای برای روابط انسانی وجود دارد که با اشخاص پر و یا خالی میشود، ولی خود آن جایگاه همیشه برقرار است و پابرجا.

توضیح بیشتر اینکه برای مثال در درون وجودتان یه ظرف را در نظر بگیرید که جایگاه دوست های شماست  ، وقتی عنوانِ (همان جایگاه یا ظرف) دوست را به شخصی میدهید او را در آن جایگاه یا ظرف قرار دادید و در صورتی که شخصی از آن جایگاه خارج شود آنچنان ضربه نمیخورید ، میدانید که میتوانید آن را با شخصِ دیگری پر کنید و او تا زمانی برای شما مهم است که در آن عنوان باقی بماند .

بعضی ها جایگاه دائمی دارند ، مثل افراد نزدیک (پدر و مادر) بعضی مثل دوست میتواند موقتی و قابل جایگزین شدن باشد.

عقیده دارم  احترام گذاشتن به عنوان ها مهمتر از خودِ اشخاص هست و اینگونه آسیب پذیری حسی ما هم بسیار کمتر میشود  و  اگر روزی  در قالب ظرفی که ما برایشان در نظر گرفتیم نگنجند و جایگاهشون را ترک کنند ، برای ما  با آدمهای غریبه فرقی نخواهند داشت !

اگر یخورده میو میو بود ، به این شکل سادش میکنم ، از دیدِ من عنوان یه شخص مهمه ، نام شخصیِ که در آن عنوان هست مهم نیست ، هر کس بتونه در حد و اندازه های جایگاهی که براش در نظر گرفتین قرار بگیره ، اون براتون با ارزش باشه.