دوستِ جدید ، همسر آینده ، همکار جدید و ... را بی جهت بالا نبرید و بزرگ نکنید ، تعریف های آنچنایی و بزرگ نمایی های شما از خوبی ها و بی نظیر بودنش ، باعث میشود اگر یه روزی با او به مشکل بر بخورید یا آن شخص آنچنان هم که میگفتید خوب و عالی نبوده باشد ، قضاوت شما در رابطه با افراد ، زیر سوال برود و اطرافیانتان دیگر به حرفهای شما اعتماد لازم را نداشته باشند.
مصداق: برای ازدواج با شخصی آشنا شده اید ، بعد از اولین قرار وقتی به خانه برمیگردید به خانواده میگویید این شخص چنین است و چنان و از هر نظر ایده آل! با چند روز نه میشود خوبی و نه بدی کسی را آن هم برای یک عمر زندگی تشخیص داد ، آیا آنطور که او را بالا میبرید و اگر در آینده مشکلی داشته باشد میتوانید به راحتی به خانواده منتقل کنید؟ آیا بزرگ کردن او در ابتدا باعث نمیشود که اگر او آنچنان هم که میگفتید عالی و بی نقص نبود، مجبور شوید بر روی آن کاستی ها سرپوش بگذارید و خانواده را مطلع نکنید؟
از نظر من ، در روابط جدید اجازه بدهید که زمان بگذرد و شناخت کافی بوجود بیاید و تازه آن موقع هم با احتیاط از او بگویید.
آفرین..
چقدر خوبه این حد وسط در هر چیزی..
تعادل !
ممنون از همراهی شما