براتون پیش آمده که حرفی زدید یا کاری کردید که خودتون متوجه شدید اشتباه بوده ، در یه پست دیگه گفته بودم که شخصا از اینکه کسی مدام به من بگه ببخشید خوشم نمیاد ، یک بار بگه و بعدش اون اشتباه را دیگه تکرار نکنه ، اینجوری قطعا بخشیده میشه .
حالا در همون یک بار گفتن ببخشید ، دیدم که بعضی ها به این شکل میگن : ببخشید ولی خودتم مقصر بودی ! یا ببخشید اما همش تقصیر من نبود ! یا جملات مشابه ، اینجور معذرت خواهی را نگید بهتره ، ، اگه میخوای بگی اشتباه کردی و عذر میخواهی دیگه بعدش اما و اگر و ولی نیار ، طرف مقابل عذرخواهی شما براش بی ارزش میشه یا اصلا نمیپذیره و حس خوبی پیدا نمیکنه ، حتی اگر هم حس میکنی یه درصدی مقصری و آن درصد بیش از 50% هست ، مطلق درخواست بخشش کن ، بدون گذاشتین قید شرط در جمله .
پذیرفتن اشتباه و عدم تکرار اون شجاعت و اراده میخواد و توجیه و اصرار بر اشتباه کار آدمای ضعیف و بی ارادس
ببخشید ولی
یه جمله ناراحت کننده و عصبی کننده ست :)
کسایی که اینجوری ببخشید میگن ، عذرخواهی نکنن بهتره ! (لبخند)
سال ها پیش وقتی سریال فرار از زندان رو دیدم، دیالوگ ِ برادرِ بزرگ تر اسمش لینکلن باروز بود اگه درست یادم باشه، به یکی از پلیسای زندان (اون تپله که آخرش مرد) گفت: "هیچ وقت انقدر معذرت خواهی نکن. اعتماد به نفستو میاره پایین! " جمله ش هنوزم ادمه. خیلی خوشم اومد. و من اینطور برای خودم تعبیر کردم که آدم باید ضریب خطاهاش رو اونقدری بیاره پایین که عذرخواهیاش تداوم پیدا نکنه.
موافقم ، هر بار که ببخشید میگیم به روحمون فشار میاد.بهتره با مسائل واقعی زندگی منطقی برخورد کنیم تا اشتباهاتمون کمتر بشه.
نصف ادمای زندگیم اینجوری ازم معذرت خواهی کردن
متاسفم ،در حقیقت اونا میخواستن از یه عذرخواهی واقعی فرار کنن و نصف تقصیرها را گردن خودتون بندازن !
منم معتقدم عذرخواهی شخصیت آدم رو پایین نمیاره بلکه اونو باارزش تر میکنه.
دقیقا" ، منظور منم از این پست اینه که ببخشید مطلق باشه ، طرفی که دارید ازش عذرخواهی میکنید ، وقتی حس خوبی میگیره و ببخشید شما را میپذیره که بدون شرط باشه و بدونه شما متوجه اشتباه شدید و تکرارش نمیکنید.