درباره من
مطالب نوشته شده در وبلاگ بلاگر ( Blogger Blog) عقاید شخصی من میباشد و لزوما ممکن است تجربه مناسب یا نظر مفیدی برای سایرین نباشد.
شرایط و نحوه زندگی هر کس میتواند تجربه های متفاوتی از زندگی برای او داشته باشد.
نظرات شما قطعا" برای من عزیز و محترم خواهد بود .
کل نوشته ها در این وبلاگ و نظراتی که در دیگر بلاگها میگذارم نوشتن فکرم میباشد،مگر در دادن اطلاعات خاص که با ذکر منبع مشخص میکنم.
با احترام ، بلاگر
ادامه...
اجازه ورود !
آدمها از طریق قلب (احساس) وارد میشن و از طریق مغز(منطق) خارج میشن و تنهات میذارن ، سعی کن به کسی نزدیک بشی که از طریق منطق اجازه ورود بهش بدی و بعد بذاری به احساست وارد بشه ، اینجوری ماندگاری و دوامش بیشتره !
هندونه سفید !
یه بار یه هندونه میخواستم بخرم که فروشننده میگفت به شرط هست ، بعد انتخاب کشید و گذاشت تو پلاستیک ، ازش خواهش کردم با کارد میوه خوری که تو ماشین داشتم برام ببره ، با ناراحتی پذیرفت و برید ، هندونه سفید بود و فقط کمی رگه های صورتی داشت ، قاچ سفید را جلوی من گرفت و گفت دیدی قرمزه !
هم ختدم گرفته بود و هم متاسف شدم ، بزور میخواست به من تلقین کنه که هندونه قرمزه ، گفتم این که سفیده ، رو کرد به شاگردش و گفت اصغری وجدانا" این سفیده یا قرمز؟ اصغری هم لبخندی زد و گفت قرمز قرمزه، من گفتم آقای محترم من مشکل کوررنگی ندارم این سفیده، اوستا عصبانی شد و گفت ، اصلا من بهت هندونه نمیفروشم و چند کلمه بی ربط از روی خشم!
شاید چند هزار تومان میلغ زیادی نباشه ، بحث سر احقاق حق و وفای به عهد هست ، توی همین قضیه ساده که شاید روزانه هزاران نفر باهاش برخورد داشته باشن ، از خلاف گویی و بدعهدی بود تا بی اعتمادی و عدم کنترل خشم و عصبانیت. حالا تصور کنید ما در امور روزمره خودمون در مقابل چند مورد اینجوری قرار میگیریم و ذهن و روحمون را بخودش مشغول میکنه؟
به این اعتقاد دارم انسانها بعنوان واحد اجتماع میبایستی به کسانی که سازگار با هنجارها نیستند آموزش دهندو راهنمائیشان کنند، از انداختن زباله از ماشین به بیرون و حفظ محیط زیست و بهداشت تا رعایت حق عابر در خطوط مخصوص یا پیاده رو و خیلی موارد ریز و درشت دیگر.
اینکه به دیگران و رفتارها و کنش آنها در جامعه بی تفاوت باشیم و تصور کنیم که به ما ربطی نداره و فرضا انداختن یه دستمال کاغذی آلوده به بیرون از ماشین مارا متضرر نمیکند ، اشتباه بزرگی خواهد بود ، قطعا مشکلات در جامعه میچرخد و روزی به ما هم خواهد رسید و ما را نیز تحت تاثیر قرار خواهد داد مگر اینکه در یک قسمتی از این چرخه ، آن را قطع کنیم ، حتی با یک تذکر ساده و دوستانه .
تلخ و شیرین
از دید من بعضی آدمها خصوصا در محدوده سنی تا 30 سال و یا مجرد های کم سن مایل به شنیدن خلاف شیرین میباشند تا حقایق تلخ !
وقتی صحبت از منطق ، حقایق و واقعیت ها میشه و اینکه بعد از شروع زندگی نقش پررنگی در روابط و آینده شما داره ، افراد کم تجربه یا با سن پایین شروع به ایراد گرفتن میکنند ، این مطلب عقیده و باور من هست که تعادل در زندگی بین دو نیروی بزرگ منطق و احساس و اینکه هر کدام از آنها را در کجا و کی بکار ببریم ، میتواند زندگی شما را با تلاطم کمتر و مطمئن تر به پیش ببرد.
احساس به زندگی ، زیبایی ، شور و هیجان و در مقابل ، منطق ، واقع بینی و حقیقت به آن استحکام ، دوام و آرامش میدهد.
منزلی را در نظر بگیرید که منطق ستون و پایه آن است و احساس دکوراسیون و طراحی داخلی و نمای آن ، نمیشود منزلی سست ساخت بدون مصالح قوی ، حتی اگر زیباترین لوازم و دکور در آن باشد ، با تلاطمی کوچک کل خانه فرومیریزد والبته بدون زیبایی آن خانه هم ، دچار افسردگی و دلزدگی از زندگی خواهید شد. بهترین حالت زندگی در خانه ای با ستون های قوی و طراحی زیبا میباشد. نه از این کم ، نه از آن کم !
لمس کردن واقعیت ها و حقایق ، برای من پذیرفتنی تر میباشد تا اینکه مواردی را که میدانم واقعیت ندارند ، هر چند زیبا و هماهنگ با احساسم باشد و آن را در تصوراتم خلق کنم و در رویا با آنها زندگی کنم !
قطعا" دیدگاه و خواسته ها ی من و بسیاری از کاربران محترم این وبلاگ از خودشان و یا از زندگی در گذر عمر و کسب تجربه با طرز فکر کنونی تفاوت کرده ، شاید در آن روزها که احساس من در اوج و منطقم در قعر بود ، من هم از حقایق تلخ خوشم نمیآمد و برای نفی آنها با دیگران بحث میکردم!
متاسفانه اکثر حقایق زندگی چون منشا منطق دارند طعم شیرینی نخواهند داشت ،روزگار به شما میآموزد که میبایستی واقعیت ها را به هر شکل که هستند بپذیرید ، چه تلخ و چه شیرین .
سایه
اگر آفتاب جلوتون باشه سایتون پشت سرتونه و هیچوقت به شما نمیرسه ، اگر آفتاب پشت سرتون باشه ، سایتون جلوتونه و شما هیچوقت بهش نمیرسین ، تنها در صورتی سایتون به شما ملحق میشه و پا به پای شما قدم برمیداره و یکی شدن را تجربه میکنید که آفتاب درست بالای سرتون باشه !
متاسفانه رابطه های ما به شکلی هست که یا ما مثل سایه بدنبال کسی هستیم یا او بدنبال ما ،انسانهایی هستند که از اینکه کسی را پشت خود بکشند لذت میبرند و بعضی ها از اینکه به دنبال کسی باشند خوششان می آید!
از دید من ، در یک رابطه درست ، میبایست هر دو طرف رابطه (دوستی ، زندگی یا سایر روابط) ، به نحوی باشد که کسی بدنبال دیگری نباشد و هر دوطرف رابطه در کنار هم حرکت کنند.
اگر روزی حس کردید که شخصی که در رابطه با او هستید ، داره 2 قدم جلوتر از شما حرکت میکنه ، و شما بدنبال او هستید ، با اون شخص رابطه متعادل و مناسبی ندارین ، و اون فرد بهای لازم را به شما نمیده .
بار منفی
بعضی کلمات در محاوره ما بار منفی دارند ولی از دید من اینطور نیست .
برای مثال اگر کسی به شما بگوید خودخواه ، شما ناراحت میشوید و سعی میکنید که به نحوی به او ثابت کنید که اینگونه نیست ، در صورتی که دقیقا همینطور است ! خود خواه یعنی خودت را بیشتر از دیگران میخواهی و در اکثر موارد (به استثناء پدر و مادر) انسانها در ابتدا به فکر خودشان هستند و تقریبا" هر کاری میکنند منافع خودشان را در نظر میگیرند ، پس همه خودخواهن و اگر کسی به من این را بگوید ، آن را میپذیرم و از او خواهم پرسید که بیشتر از خودت ، چه کسی را میخواهی؟!
حتی در رابطه با پدر و مادر که استثناء کردم هم باز آنها خودشان را دوست دارند ، غیر از این است که سلولهای وجود ما از والدین رسیده و در حقیقت ما قسمتی از پدر و مادرمان هستیم؟
یا بعضی میگن طرف خیلی مادی و پولدوسته ، و باز ما میخواهیم بزور ثابت کنیم که اینگونه نیست ، که هست ، کسی را در اطراف خود میشناسید که از پول بدش بیاد؟ یا مادیات براش اصلا مهم نباشه ، من قصد این را ندارم که مسائل مادی و معنوی را مقایسه کنم ، میپذیرم که بعضی چیزها (البته خیلی کم !) را نمیشه با پول خرید ، ولی اگر کسی به من بگه پولدوست ، جواب میدم ، حق با شماست و اگر شما خوشت نمیاد ، پس لطفا" کارت بانکیت و رمزش را بده به من ! باور کنید همون مرتاض های هندی هم بیشترشون از زور تنبلی مرتاض شدن !
تقدیم گزارش به کاربران وبلاگ بلاگر
از دید من هر مدیر و مسئولی نیاز داره که هراز گاهی گزارشی از کارهای انجام شده را ارائه بده ، این گزارش آمار بازدید وبلاگ بلاگر به کاربران محترم و گرامی پس از حدود 6 ماه فعالیت در روز سه شنبه 23 اریبهشت 1399 تا ساعت 14 بعد از ظهرمیباشد.
عقیده دارم اگر هستم و مینویسم ، بواسطه حضور کاربران محترمی است که وقت میگذارند و مطالب را میخوانند و همینطور کاربران عزیزی که نظر میگذارند و با به اشتراک گذاری نظراتشون ، من و دیگر خوانندگان وبلاگ را در تفکر و عقایدشان سهیم میکنند .
با احترام و عرض ادب به همنشین های مجازی - بلاگر
چرخی که میچرخد !
یه چیزایی توی زندگی هست که داره درست کار میکنه ، وقتی میبینی یه چرخ داره خوب میچرخه ، دیگه باهاش ور نرو !
مثل یه سری گلدون ، خوب و خوشن ، برگهای سبز و زنده ، گلهای خوشبو و زیبا دارن ، یدفعه هوس میکنی گلدونشونو عوض کنی ، عوض کردن همان و خشک و زرد شدن هم همان ، بهتره وقتی میبینی همه چیز خوبه ، حتی با نیت بهتر شدن ، زیاد با آن مسئله کاری نداشته باشی ، هر وقت دیدی داره رو به افول میره ، به فکر چاره یا تغییر باش ، اونم با دقت و استفاده از تجربه و فکر مناسب.عدم تغییر به معنی این نیست که دست از پیشرفت و بهتر شدن نحوه زندگی بکشید که از دید من قطعا لازمه و کار درستیه ، ولی باید تشخیص بدید آیا این تغییر و تفاوتی که میخواهید ایجاد کنید به گردش خوب آن چرخ لطمه میزنه یا نه .
ازدواج کردی و برنامه زندگیت این شده که مثلا هفته ای یه بار بری خانه خانواده پدری ، یا دوره با دوستات داشته باشی ، همه چیز هم خوبه و همسرت هم با این حد رفت و آمد مشکلی نداره ، وقتی میبینی همه چیز خوبه ، هوس نکن که بکنیش 2 بار در هفته ، بذار این چرخ که داره خوب میچرخه ، همون جور ادامه بده.
اگر روزی تغییر رفتار در همسرتون یا کسایی که باهاشون زندگی میکنید دیدید، قبل از هر چیز ببینید خودتون چیزی را تغییر دادید یا نه ، حتی تغییری که از دید خودتون مثبت تعریف شده و شاید از دید طرف مقابل اینجور نباشه !
چطور مگه ؟
وقتی این دو کلمه را از کسی شنیدین ، بدونید که مطلبی که در رابطه با آن مشغول صحبت یا بحث هستید اتفاق افتاده و واقعیت داره ، کسی که میگه چطور مگه؟میخواد بدونه شما تا چه حد از آن موضوع آگاه هستید و اطلاع دارید ، تا او هم تا همانجایی را بپذیرید که شما میدانید!
توصیه میکنم شما بحث را ادامه ندهید،معمولا در این حالت و در پی سکوت شما،خود آن شخص شروع به گفتن مطالبی میکند که میبایستی به شما میگفته ولی آن را پنهان کرده بوده .
چند نکته کاربردی
حتما برای وسایل برقی که لازم نیست همیشه روشن باشن محافظ بذارید یا حداقل از سه شاخه هایی استفاده کنید که که کلید قطع و وصل داشته باشه و شبها خاموشش کنید ، وقتی روشن هستند برق تا داخل وسیله میاد و قسمت پاور آن به مرور زمان فرسوده میشه.با این کار عمر دستگاه یا وسیله برقی خیلی بیشتر میشه.
برای شارژ گوشی همراهتون از شارژر اصلی آن استفاده کنید ، استفاده از شارژرهای متفرقه حتی گاهی برای یک بار، بعلت تفاوت ولتاژ باعث صدمه زدن به سیستم شارژ آنها میشه .گوشی های خود را شبها خاموش کنید ، نصف شب کسی برای دعوت به جشن و عروسی به شما زنگ نمیزند مگر اینکه بخواهد خبر بدی به شما بدهد ! در عین حال عمر باتری موبایل شما دقیقا 2 برابر میشود.
ماکروفر را هیچوقت خالی روشن نکنید ، حتما میبایست مایع یا غذا درون آن باشد ، دقت کنید هیچگونه قطعه فلزی و حتی آلومنیوم را داخل آن نگذارید ، حتی بشقابهای چینی که نوارهای تزئینی طلایی یا نقره ای دارند. ظروف شیشه ای یا پیرکس بهترین ظرف برای داغ کردن غذا در ماکروفر هستند ، از ظروف پلاستیکی (حتی با برچسب قابل استفاده در ماکروفر) تا حد امکان استفاده نکنید.در ظرفی را که در ماکروفر میذارید کامل نبندید و مقداری باز بگذارید.
موقع سفر حتما با یک کاغذ مواردی که میبایستی موقع خروج از خانه چک شود را بازدید و تیک بزنید وگرنه در بین راه شک میکنید که مثلا گاز را خاموش کردید یا نه !
در خیلی از مواقع پکیج ها نیاز به تعمیرکار ندارند ، اگر میبینید که آب گرم پکیج شما گاهی قطع و وصل میشود ، قبل از اینکه تعمیرکار را خبر کنید ، بالای پکیج را نگاه کرده (مشروط به نصب بودن پکیج در خارج از فضای خانه) و دریچه کوچکی که بر روی آن AIR نوشته را باز کنید (یک پیچ کوچک دارد)و مجدد امتحان کنید ، در بعضی موارد هوای کافی به شعله نمیرسد و علت قطع و وصل آب گرم و روشن نبودن مداوم پکیچ همین کار کوچک میباشد !
عمده ترین خرابی ماشین لباسشویی ، خراب شدن پمپ تخلیه آب آن میباشد ، که در زیر آن قرار دارد و به سادگی تعویض میشود ، ضمنا" اگر دیدید که اب تخلیه نمیشود و دستگاه خطا میدهد یا پمپ تخلیه نیاز به تعویض دارد یا نخ و ضایعات لباس در مسیر خروجی آن گیر کرده که خودتان بسادگی میتوانید برطرف نمایید. حداقل وقتی تعمیرکار آمد نمیتواند اشکالهای آنچنانی بر روی دستگاه بگذارد و بگوید باید ببریم به تعمیرگاه تا تعمیر شود. تقریبا 90 درصد تعمیرات ماشین لباسشویی حتی تعویض موتور آن در محل قابل انجام است.
گاز کولر ماشین حتی بعد 10 سال نیاز به شارژ ندارد ، در 90 درصد موارد گرم بودن باد کولر ربطی به میزان گاز آن ندارد و اشکال در جای دیگر میباشد ، بخش کولر ماشین یک سیستم کاملا بسته است و اگر حتی مشکل کمبود گاز باشد ، پس از شارژ کردن آن مجددا" تخلیه خواهد شد ، مگر اشکال نشت گاز برطرف شود.
یخچالهای ساید یا سایر مدلها که دستگاه تصفیه آب دارند ، بعد از مدتی خطا یا چراغ نیاز به تعویض فیلترشان روشن میشود ، توصیه میکنم زیاد توجه نکنید ، با نگهداشتن کلید اصلی (که نوع یخ خروجی را مشخص میکند که پودر یا قالبی باشد) چراغ ارور خاموش میشود. سازندگان یخچال بیشتر از خود یخچال از فروش این فیلترها سود میبرند و این نوع فیلتر ها نمیتوانند املاح اضافی و مضر در آب و یا ویروس یا حتی باکتری را فیلتر نمایند. با آب جوشیده سرد شده یا گاهی آب شیر (بستگی به شهر دارد) فرقی ندارند.
***
اگر بعدا باز مطلبی یادم آمد برایتان مینویسم ، این مواردی که نوشتم در حد مشاوره است و باز بهترین حالت تماس با نمایندگی محصول و آمدن کارشناس مربوطه میباشد ، خصوصا در مورد وسایل برقی.
چرا؟
قبلا در رابطه با مهارت "نه" گفتن نوشته بودم ، یه کلمه دیگه که توصیه میکنم ازش استفاده کنید و خجالت هم نکشید "چرا؟" هست.
شخصی که سال به سال خبری ازش ندارین و یکدفعه پیداش میشه و ازتون یه درخواست نامعقول میکنه ، قرض میخواد ، میخواد شما را ببینه یا کاری براش انجام بدین ، میتونین از "چرا ؟"استفاده کنید و منتظر باشید جواب قانع کننده بهتون بده.
میرین یه فروشگاه و فروشنده میگه "چون شمائید فلان مبلغ میشه ، من همیشه میگم، چرا ؟ مگه منو میشناسی؟ تازه مطمئن هستم اگر هم بشناسی با من گرونتر حساب میکنی ، توصیه میکنم که با آشنا معامله نکنید که گرونتر و جنس بدتر را خواهید خرید ! جایی هم میرین که کسی شما را معرفی کرده و گفته برو پیش فلانی ، برید آنجا ولی آشنایی ندین ، فروشندگان یک کالا یا خدمات با غریبه ها بهتر برخورد میکنن تا با آشنا !
در هر حال اگر حس کردین کسی از شما توقع بیجایی داره ، فرآموش نکنید که میتونید از "چرا؟" استفاده کنید.
عاشق پیشه !
پیشه یعنی شغل و کار و حرفه ! مثل همون کاری که هر روز باید بری و بدون اون امورات زندگی نمیگرده. بعضی ها در عشق هم همینطورن ، انگار کارمند اداره عشق و عاشقی هستند ، فرقش اینه توی این اداره پنجشنبه و جمعه و روز تعطیل و شب و روز هم ندارن !
عاشق پیشه یعنی کسی که هر لحظه باید یه عشقی تو قلبش باشه ، حالا مگه جبر و زوره که وقتی یکی رفته ، بلافاصله جاش پر بشه؟ یعنی چی که من بدون عشق نمیتونم زندگی کنم؟ یخورده به خودت استراحت بده ، یه مدت خودتو از دیگران خالی کن و با خلوت و آرامش خودت پرش کن !
اینکه هر دم و هر لحظه باید و باید به کسی احساس داشته باشی و یکی باشه که دوست داشته باشه ، فرسودت میکنه ، مردها و زنهایی را دیدم که این مدل زندگی کردن ، باور کنید بیشتر از سنشون دیده میشن و همیشه خسته و مغموم به نظر میرسن.
عادت کردن به اینکه بدون عشق یه لحظه هم نمیشه زندگی کردو هنوز یک ماجرا تموم نشده ، ندیده و نشناخته وارد یه ماجرای عشقی دیگه میشن ، این باعث میشه که نتونن در نهایت یک انتخاب موندنی و درست داشته باشن.
عاشق پیشگی یعنی ، همیشه باید دلتنگ کسی باشین و نگران اینکه نکنه اینم بره و باز تنها بمونم، نکنه داره بهم خیانت میکنه ، الان کجاست ؟ 100 بار در روز بهش زنگ زدن و ... ، این موارد آدم را آزار میده ، شادی را ازتون میگیره ، یه مدت تنهایی عاقلانه بهتون خیلی کمک میکنه که فکر کنید تا حالا در زندگی احساسیتون چی کاشتین و چی برداشت کردین؟! این خلوت به شما کمک میکنه تا بهتر بتونین عشق واقعی و بادوام را از هوس آنی تشخیص بدین ، کسی که همیشه دلش با احساس ، هر چند کاذب ، پر باشه ، چطور میتونه فرصت اینو داشته باشه که با شخص درست زندگیش آشنا بشه؟
عاشقی را پیشه نکنید !
هیچ نگردید !
پست صوتی (دانلود با صدای بلاگر) کمتر از یک مگ
***
دزد آمد و در سینه
به یغما بگردید
شاید که رباید دلی
و هیچ نفهمید
خود صاحب آن بود
ولی قدر نداست
خالی است دلم
از پی آن هیچ نگردید!
تنظیم فایل و فولدر در ویندوز
بصورت پیش فرض ویندوز پسوند فایلها را نشان نمیده و خیلی جاها لازمه شما بدونید مثلا فرمت عکس یا فیلمی که روی سیستم دارین چیه.
در قسمت جستجوی ویندوز (کنار دکمه استارت) تایپ کنید Folder Options بعد باز کردن اون ، از تب بالا View را بزنید و تیک گزینه
Hide extensions for known file types
را بردارید ، حالا تمامی فایلهایی که بر روی سیستم دارید را بهمراه فورمت آن میتوانید مشاهده کنید .مثلا عکسها معمولا فورمت JPG ,JPEG,PNG,GIF و یا فایلهای ورد DOCX و ... را دارند.
در همان تب View در گزینه Hidden files and folders میتونید کلید show hidden files folders and drives را انتخاب کنید ، در این صورت اگر فایل یا فولدری بصورت پنهان بر روی سیستم شما وجود داشته باشد ، میتوانید آن را ببینید !
فقط جهت یادآوری !
همه آدمهایی که اینجا هستیم و داریم میخوانیم و مینویسیم ، حداکثر تا 30-20 سال دیگه اگه اتفاق خاصی نیفته، بدون دارو درمان سرپا هستیم و 50-40 تا از این یک سال هایی که وقتی میگذره میگیم ، امسال چقدر زود گذشت ! هم بگذره دیگه هیچکدوم نیستیم.
فقط یه یادآوری بود که خوب زندگی کنیم ، بی جهت غصه چیزای بی ارزش را نخوریم ، دلی را نشکنیم ، حقی را ضایع نکنیم ، خوش باشیم ، خسیس نباشیم و برای خودمون و عزیزانمون وقت بذاریم ، از لحظات با هم بودن نهایت استفاده را بکنیم و سفر رفتن را فرآموش نکنیم !
تصمیم ترازویی !
از دید من ، هر مسئله ای در زندگی را باید بصورت جامع و کلی نگاه کرد ، میبایستی خوبی ها و بدیهایش را دید و در جمع به یک تصمیم مشخص رسید.
اینکه زاویه دید خود را جوری تنظیم کنیم که فقط خوبی ها یا فقط بدیهایش را ببینیم ، بالاخره در جایی متضرر خواهیم شد.حالا این بستگی به شناخت صحیح از روحیات خودتون داره ، در نوشته "میدونی کی هستی؟ " به این موضوع اشاره کردم ، یکی از موارد کاربردی خودشناسی همینجاست ، اگر خودتونو خوب بشناسید میتونید در برابر یک موضوع نکات منفی و مثبت آن را در 2 کفه ترازو بریزید و در نهایت ببینید کفه ترازو به کدام سمت سنگینی میکند و انتخاب درست داشته باشید.
مثال میزنم ، من میخواهم از یک حیوان خانگی نگهداری کنم :
نکات مثبت :
- حس خوب موجودی که به من وابسته است و وفادار، باعث آرامش روحی میشود.
- حتی اگر با او نامهربان باشید ، هرگز با شما قهر نخواهد کرد !
- همیشه در دسترس است و برنامه ای غیر با شما بودن ندارد، پس تنها نخواهید ماند.
- شما را به هر شکل و اخلاقی که باشید میپذیرد و عشق میورزد.
- توقع زیادی از شما ندارد و صرفا با شما بودن برایش مهم است.
نکات منفی :
- حیوانات خانگی عمر محدودی دارند و به احتمال زیاد شاهد مرگش خواهید بود.
- نگهداری مناسب از او سخت است و شاید برای بعضی مقدور نباشد. (بهداشت و کنترل مداوم دامپزشک)
- نیاز به محیطی دارد که بتواند آزادانه در آن حرکت و زندگی کند .
- موقع رفتن به سفر قطعا به مشکل برمیخورید و فرهنگ و عرف جامعه ما به راحتی پذیرای این قضیه نیست تا از همسایه ها یا بستگان کمک بگیرید.
- دچار بیماریهایی میشود که شاید درمان آن هزینه بالایی داشته باشد و در صورت نداشتن امکانات مادی خودتان دچار فشار روحی شوید.
حالا با توجه شناختی که از خودم دارم و میدانم برای من سفر کردن بسیار مهم است و با حضور یک حیوان خانگی (که تجربه نگهداری از آن را هم داشته ام) امکان مسافرت آزادانه را نخواهم داشت ، در کل حاضر به نگهداری یک حیوان خانگی نیستم .
بقیه مسائل زندگی را هم در کل ببینید و یک تصمیم عاقلانه و منطقی برایش بگیرید ، اینکه فقط خوبی ها و لذتها را ببینیم و از مشکلات و بدیهای آن موضوع غافل شویم ، حتما" برای ما عواقبی خواهد داشت.
ولم نمیکنه !
حتما شنیدین که زن یا مردی از این گله داشته باشه و به شما بگه فلانی ولم نمیکنه !
در 90 درصد موارد ، خود این شخص نمیخواد که ول بشه ! حرفشو میزنه ولی در واقع خودش مایل به ادامه رابطه هست ولی شاید به سبک و سیاق خودش.
جهت اطلاع میگم ، اگر کسی واقعا داره اذیت میشه و از اینکه شخص دیگری او را رها نمیکنه گله داره ، با این راه حل ساده میتونه همه چی را تموم کنه ، قطع ارتباط کامل ، به همین سادگی. البته این کامل که میگم یعنی مطلقا هیچ ارتباطی و سیگنالی از سمت شما به آن طرف نره .
وقتی تلفن میزنه و جوابشو میدی و میگی بهت زنگ نزنه ، یعنی خودتم میخوای که ادامه بدی ، اون کلید قرمز روی گوشی را برای چی گذاشتن؟ ، وقتی کلید سبز را میزنی ، حالا هر چی هم بگی ،مثلا بگی دیگه به من زنگ نزن یا توهین کنی یا بخوای قانعش کنی که تموم کنه ، وقتی سبز را میزنی ، یعنی راه ارتباط با من بازه ، و اینجا مقصر خودتی.
اس ام اس هم بهمون شکل ، وقتی در گوشی طرف تیک میخوره که اس ام اس یا پیامشو تو شبکه های اجتماعی مثل واتساپ خواندی ، یعنی راه ارتباط بازه ، هر چند اگه جوابشو ندی !
میگه بیا برای آخرین بار همو ببینیم و خداحافظی کنیم ، اینا همش بهانس ، میتونی نری ، اگر واقعا میخوای دیگه تو زندگیت نباشه ، نرو ! وقتی تحت عنوان آخرین بار یا چیزایی مثل این میری سر قرار ، یعنی داری یه پالس میفرستی که هنوز همه چیز تموم تموم نشده و میشه امیدوار بود ! بازم اینجا مقصر خودتی و معلومه واقعا نمیخوای تموم کنی.
یا نگو فلانی ولم نمیکنه ، یا خودت کمکش نکن که امیدوار باقی بمونه و دنبالت بیاد.
ذاتا خلافگو !
بعضی خلافگویان حرفه ای هستند و متاسفانه به این امر عادت دارند ، مثلا ناهار قیمه خوردند ، میگویند قورمه سبزی خوردیم ، حالا چه فرقی میکند ، نمیدانم ، شاید برای آنها مهم این است که راست نگویند ، کسانی که این قضیه در فطرتشان نهادینه شده را به به سختی میشود درست کرد ولی میشود کنترل کرد .
معمولا قصدشان این است که با این کار توجه دیگران را جلب کنند و خودشان را از آنچه هستند مهم تر نشان دهند.
زندگی با اینگونه افراد مهارت های خاص میخواهد ، اگر حس میکنید همچین کسی در اطرافتان هست و وابستگی او به نحوی است که نمیتوانید او را از خود دور کنید ، بهترین راه بی توجهی است ، وقتی جمله ای میگویند که حس میکنید حقیقت ندارد ، از روی آن بگذرید و اجازه ندهید او حس کند که بر روی شما تاثیرگذار بوده.به مرور وقتی حس کند گفتن مطالب غیر واقع یا بزرگنمایی بیش از حد مسائل توجه کسی را جلب نمیکند ، ممکن است رفتار خود را اصلاح نماید، البته شاید !
میدونی کی هستی؟
اگر از هر کی بپرسی خوبیها و بدیهاش را بشماره معمولا بدی کم داره و پر از خوبیه ، شما که داری الان این نوشته را میخوانی ، آدم مهربونی هستی؟ از دید خودت یا دیگران؟ جدا از حرف زدن و اینکه من مهربونم ، عملا چکار کردی که نشانه واضح مهربونیت باشه؟ آیا خبیث هستی؟ همه میگن نه ، پس این همه آدم خبیث،کجان و کیا هستن؟ شاید ما هم باشیم و خودمون هم ندونیم ! پشتکار داری یا تصمیمات مهم زندگی را نصفه کاره رها میکنی؟ اگه به این نتیجه برسی که توان مداومت و پی گیری یک تصمیم را در مدت طولانی نداری و با این شناخت از خودت ،میتونی دنبال کارهایی باشی که در کوتاه مدت جواب میدن و نیاز به پشتکار قوی ندارن.
یه وقت بذارین ،در آرامش و سکوت ،صادقانه خوبیها و بدیهاتون را بشمارین و ببینید کی یا چی هستین و چقدربا خودتون آشنا هستین ؟!
قطعا کسی که خودشو خوب بشناسه و به توانایی ها یا ضعفهاش آشنا بشه ،میتونه با توجه به اونا قدمهاشو برداره . توصیه میکنم شناخت آدمها را از خودتون شروع کنید ، این میتونه کمکتون کنه دیگران را هم بهتر بشناسید..
شک
قبل از اینکه به همسرت مشکوک بشی ، به خودت شک کن !
اگر مشکل خاصی مثلا در بیرون از خانه و محل کار نداره ( بدون نگاه جنسیتی)، ببین چی براش کم گذاشتی ؟ زندگی فایل ورد آفیس نیست که همون لحظه که کلید ذخیره را زدی ،فایل تغییر کرده را ببینی ، شاید روندی که باعث تغییر رفتار و اخلاق همسرت شده از شش ماه یا حتی یکسال پیش شروع شده !ببین خودت چه تغییری داشتی ، کجای کار کم کم از تعهدات و حرفهایی که در ابتدا زدی دور شدی ،کجا ظاهرت تغییر کرده و دیگه به فکر اینکه چطور دیده میشی یا اندامت نیستی ، ببین نکنه چون کار از کار گذشته و زن و شوهر شدین دیگه همه چیزو رها کردی و جای پاتو حتی بواسطه حضور یک فرزند محکم میبینی.ببین شبهایی هست که اون نیاز روحی و جسمی داشته و پاسخی نگرفته ؟ توصیه میکنم اگر تغییر رفتاری در همسرتون میبینید اول خودتون را آنالیز کنید و بعد به طرف مقابل شک کنید !
تفاهم
یعنی ،وقتی با یک مطلب مخالفی ، آروم باشی ، محترمانه بحث کنی ، عاقلانه دلیل بیاری ، توجیه های بی ارزش نداشته باشی ، دیگرانی که بی ربط به موضوع هستند وارد قضیه نکنی و دخالت ندی ،فکرو عقیده و نظر خودت را داشته باشی ، حرف و دلیل و منطق درست شنیدی ، به سادگی بپذیری ، وقتی پذیرفتی ، هر چند مخالف نظرت بود ، آرمانت بشه و کارشکنی و سنگ اندازی نکنی ، که ثابت کنی حرف خودت درست بوده ! و در جهت انجامش حرکت کنی .
از همه مهمترددر درون خودت به درست بودن حرف یا کاری بر سرش به تفاهم رسیدی ایمان و باور داشته باشی ، هر چند مخالف نظر و عقیدت بوده.
تگرگ
هر وقت حس کردید زیادی عاشقید ، خیلی دوست میدارید و سرتاپا احساس هستید و پاسخ مناسب هم از طرف مقابل میگیرید ، از تک تک لحظاتش لذت ببرید و تا جایی که میتوانید طعم خاص و بی بدیل عشق را مزه کنید و بدانید شاید دیگر هرگز سراغتان نیاید و آخرین تجربه عشق ورزی باشد، حتی اگر به او هم برسید !
فقط یک توصیه برایتان دارم ، در آن لحضات تصمیم خاصی برای زندگی نگیرید ،متاسفانه این لحظات بشدت داغ و دوست داشتنی ، عمر زیادی نخواهند داشت، در این مورد مطمئن باشید و تصور نکنید عشق شما با سایر عشقهای دنیا فرق دارد.
طنز : خواستگاری
دم در رسیده بودیم و هوا هنوز سرد بود، تو فروردین داشت برف میومد! ، دسته گل بزرگی بود جوری که خواهرم دیگه دیده نمیشد و چون زور همه توی خونه فقط به اون میرسید ، داده بودیم دست اون !
من عروس خانم را سر کار دیده بودم و با اجازه بزرگترای شرکت (مدیرمون) و تصویب ایشان ، به ما آدرس داده بودن که بیایم خواستگاری ، همه ما ماسک زده بودیم و مامانم هم چون وقتی بیرون میره و عینک طبی نداره ، یه عینک آفتابی بزرگ داره که اونو میزنه ، یعنی سارق های بانک صورتشون بیشتر دیده میشه تا مادر گرامی !
زنگ درو زدم ، 3 بار هم زدم ، اینو بگم که من عادتمه برای بعضی کارا سه بار را انجام میدم ، قفل کردن در ، زدن زنگ ، زدن به تخته (برای اینکه چشم نخورم) و...
یه پسر 16-15 ساله با ماسک درو باز کرد ، یه تب سنج حرارتی هم دستش بود ، هم خندم گرفته بود هم حس کردم خانواده عروس چقدر در زمینه سلامت جدی هستن ، مادر و پدر به من یه نگاه کردند ، زیر ماسک احتمالا داشتند لبخند میزدن ، از چروک شدن دور چشماشون فهمیدم !
برادرا اصولا تو این سن خیلی غیرتین ، خصوصا نسبت به خواهرشون ، احتمال دادم که برادر عروس باشه ، چون به من داشت چپ چپ نگاه میکرد ، درجه مادر و پدر را اندازه گرفت ، خواهرم که پشت گلا بود ، سرشو خم کرد و مال اونم اندازه گرفت البته سریعتر از بقیه ! به من که رسید پیشونیم ، گردنم ، مچ دستم ، انگار دلش میخواست من تبی چیزی داشته باشم که از همون دم در ردم کنه ، خلاصه مورد تایید واقع شدیم و تونستیم بریم تو ، بیرون آپارتمان گفت کفشاتونو لطفا اینجا در بیارین ، من چون چند بار سابقه به سرقت رفتن کفشهامو داشتم و اون روز هم کفشهای تازمو پوشیده بودم ، با یه حالت مظلومانه گفتم نمیشه یه پلاستیک بدین ، کفشامو بذارم توش بیارم تو؟ بازم نگاه عصبانی بهم کرد و رفت تو پلاستیک بیاره ! بابام زیر گوشم گفت ، بخش ایزوله بیمارستان هم این کارا رو نمیکنن ! ولی خوشم اومد دختر تمیزی معلومه.
رفتیم تو ، پدر عروس و مادرش بودن و خواهرش و برادر غیرتی و دم بلوغش ! تعارف کردن و رفتیم تو پذیرایی رو مبلهایی که رو همشون ملافه داشت (احتمالا برای ما انداخته بودند کروناهامون رو مبلا نریزه ) نشستیم ، حالا از پشت ماسک مگه میشد حرف بزنی ، هر چی میگفتی یا اونا میگفتن باید میگفتی ، بله؟ و دوباره با صدای بلندتر تکرار میکردند ، صداها عین بلندگویی بود که توش آب ریخته باشن ، خلاصه خواهرا آمدن رو مبل کنار مادرشون نشستن ، حالا یه مشکل بزرگ پیش آمده بود ، خدایا کدومشون بودند؟ مگه از پشت اون ماسک میشد فهمید؟ پدر و مادرم هم داشتن به من نگاه میکردن که کدومشونه ، من از کجا بدونم ؟ چشاشون شبیه هم بود ، صداشون هم پشت ماسک شبیه هم بود ، قد و قواره همدیگه بودن ، روم هم نمیشد بپرسم کدومشونه ، بعدا میگفتن این چه دامادیه ، زنشو نمیشناسه!
برادر عروس هم مثل جغد داشت منو نگاه میکرد که به خواهراش نگاه نکنم !
خلاصه شانس آوردیم که مامانش به یکیشون گفت بلند شو یه چایی بیار ، همه یه نفس راحت کشیدیم ، مادرم خم شد طرف من زیر گوشم گفت ، روسری گل قرمزه یادت باشه ، خودشه ! منم سرمو تکون دادم و به ذکاوت مادرم و تجربش آفرین گفتم !
چایی که آمد یخوره جو راحت تر شده بود ، حدس میزدم که مجبور میشن برای چای خوردن هم که شده ماسک ها را در بیارن ، دیدم عروس خانم روسری گل قرمز برای خودش چای نذاشت ، ای بابا اینطور که نمیشه ، گفتم شما چای نمیخوری ؟ بجای اون داداش جغده گفت ، نه آبجیم چای دوست نداره ! دلم میخواست یک دور کامل گوششو بپیچم !
مادر عروس داشت از دخترش تعریف میکرد و میگفت چقدر هنرمنده ، همه چیزو گفت غیر آشپزی ، آخه گلدوزی ، خیاطی ، منجوق دوزی ، گل آرایی ، حتی شمع آرایی ! را من شب میام خونه میخوام بجای شام بخورم؟ نه اینکه بد باشه ولی اصل کاریارو بلد باشه اینا راهم آپشنال داشته باشه بد نیست ! (توضیح نویسنده : نگاه آقایان به زن گرفتن خیلی نزدیک به خرید اتومبیل میباشد!) ،من آدم شکمویی نیستم ولی دیگه آدم باید غذا بخوره تا جون کار کردن داشته باشه ، از دوستای دیگم که زن گرفته بودن و میگفتن صد رحمت به اصغر کثافت (ساندویچی محلمون) ، زنامون فقط تو حرکات موزون ، فوق تخصص در اینستاگرام و سلفی در حالتهای متعارف و نامتعارف و پول خرج کردن استاد هستن، نیمرو هم میخوان درست کنن میسوزونش ! دلو به دریا زدم و با زرنگی مخصوص به خودم گفتم ، خوب مادر به این هنرمندی دارن که غذاهای خوشمزه بهشون میده تا فکرشون باز بشه و انواع اقسام هنرها را یاد بگیرن ، خواستم صحبت را یجوری به غذا بکشونم ! خانم والده متوجه شد ولی بروش نیاورد ، معلومه که من همچنان باید از مشتریان اصغر کثافت باقی بمونم .
عروس خانم یه سیب برداشت ، خوشحال شدم و سر جام صاف نشستم ، ولی نمیخوردش ، سیب سرخی بود ، دعا دعا کردم کارد را هم برداره و انگار تله پاتی داشتیم ، من که ماسک را کنار زده بودم و داشتم چایی میخوردم با نگاه ازش خواهش کردم ماسک را برداره ، بالاخره کارد را برداشت و سیب را پوست کند و بله ...ماسک برداشته شد ، مبارک باشه !
خواب
اعتقاد دارم فقط موقع خواب میشه با ضمیر ناخودآگاه ارتباط برقرار کرد ، چه خواب طبیعی و چه مصنوعی ، توصیه میکنم صبح ها قبل اینکه خوابتان را فرآموش کنید ، بنویسیدش و بعد چند روز بخوانید ، خیلی چیزا از ناخودآگاهتون را متوجه میشید.
مثلا روزهایی که همه چیز خوبه و در خودآگاهتون هیچ مشکلی ندارید ولی باز حس میکنید حالتون خوب نیست ، بدونید اون موقع در ناخودآگاهتون یه چیزایی داره آزارتون میده ، به خواب هایی که میبینید بیشتر دقت کنید و سعی کنید ارتباط آن را هر چند در ظاهر بی معنی ، با دنیای واقعی اطرافتون پیدا کنید.
اکثر خواب هایی که میبینیم تحت تاثیر اتفاقات اطراف ما هستند ، نیازها ، کمبودها یا شادی ها و خوشی ها ، شخصی که بتواند ارتباط بین آنچه در ناخودآگاه خود که در زمان خواب به آن دسترسی دارد را با دنیای واقعی و خودآگاه برقرار کند ، به خیلی از نکات مبهم زندگی خود پی میبرد و میتواند بعضی از مشکلات روحی را برطرف کند.
قرار کوه
دلم برای یه قرار کوه تنگ شده ، ساعت 5 صبح برسی به تجریش ، کله پاچه را بخوری ، بری سمت دربند و شیرپلا ، خنکی صبح و زیبایی خ ولیعصر ، با درختای سبزش ، بعد بری نایب پارک وی ، برای ناهار ، یه فیله کباب با کوبیده اضافه بخوری و بری بازار تجریش ، از شیر مرغ تا روح ! آدمیزاد پیدا میکنی !
تهران یکی از زیباترین شهرهای دنیاست ، یادمه یه روز که تو مدرس به سمت شمال میرفتم و بخاطر گرمای هوا کولر زده بودم ، به کوه های شمال تهران که نگاه کردم ، برف روش بود!
آقا بالا سر نمیخوای؟
اگه دوست داشته باشه؟
اگه غمخوارت باشه؟
اگه تنهات نذاره؟
اگه عزیزم و عشق من از دهنش نیفته؟
اگه هر چی بخوای برات تهیه کنه؟
اگه فکر و ذکرش تو باشی؟
اگه زندگی رو با تو قشنگ ببینه؟
اگه تند تند ببرتت سفر؟
اگه همش سعی کنه بخندوندتو و شادت کنه؟
اگه کارت بانکیش پیش تو باشه!
اگه نذاره آب تو دلت تکون بخوره؟
اگه تب کنی برات غش کنه؟
اگه نازتو بکشه و نوازشت کنه؟
اگه مواظب باشه سردت نشه ، گرمت نشه ، هواتو داشته باشه؟
اگه صبور باشه و بداخلاقیای گاه بگاهتو تحمل کنه؟
اگه برات زود به زود و حتی بی مناسبت هدیه بگیره؟
اگه قبل سر کار رفتن حتما یه حرف قشنگ و یه بغل بهت بده؟
اگه واسه خودش که چای میریزه یه فنجونم واست بیاره؟
اگه وقتی بی حوصله ای باهات شوخی کنه و دلتو باز کنه؟
اگه شب موقع خواب ببینی یه گل سرخ رو بالش برات گذاشته؟
....
بازم آقا بالا سر نمیخوای؟
رفاقت
دوست و رفیق خیلی خوبه ، شما خیلی مسائل را به پدر و مادر یا خواهر و برادر یا حتی همسر نمیتونی بگی ، ولی به یه دوست میتونی.
اینکه بدونی کسی هست که حرفاتو میشنوه و عضوی از خانواده نیست و جایی نمیتونه مشکل برات بوجود بیاره و اگر نظری میده با غرض و بدنبال نفع شخصی نیست و اگر روزی درگیری خانوادگی یا فامیلی باشه نمیتونه از حرفهایی که بهش زدی سوءاستفاده کنه ، چیز خوبیه.
اما از دید من به دوست و رفیق هم نباید صرفا" احساسی نزدیک شد و انتخاب یا نگهداشتن آنها هم نیاز به شرایطی داره که در آینده مشکلی براتون پیش نیاره.
- از نظر کمی (تعداد) حتما محدود باشن ، داشتن دوست های متعدد ، لذت وقت گذرانی با یک دوست را کم میکنه و اگر هر کدام توقع یک دیدار در هفته را داشته باشند ، شما را از کار و زندگی میاندازند.
- با کسی دوست شو که چیزی برای از دست دادن داشته باشه ، مثل شغل مناسب ، خانواده مناسب ، موقعیت اجتماعی و ...، کسی که چیزی برای از دست دادن نداشته باشه ، برای دوستی یا هر نوع ارتباط دیگه ای مناسب نیست و مطمئن باشید روزی برای شما دردسر درست میکنه.
- از نظر مادی و معنوی در حد و اندازه خودتون باشه و بتونین حرف همو درک کنید وقتی او حرف میزنه یا شما مسئله ای را مطرح میکنید کاملا متوجه بشین و مسائل همو لمس کنین، اگه روزی به مسافرت یا رستوران یا کافی شاپ یا هر جایی رفتید که نیاز به هزینه کردن بود ، نه شما مشکلی داشته باشید نه او.
- روابط خودتون را با کسایی که در حال زندگی باهاشون هستید مدام چک کنید ، اگر حس کردید که یه چیزایی تو زندگیتون داره تغییر میکنه ، شاید اثرات ارتباط شما با دوستتون بوده که شاید حتی خودتون هم متوجه نشدید ، مثلا دوستی دارید که از همسرش جدا شده و ادعا میکنه آزادی چه خوبه ! یا همسرش فلان کارو براش کرده و یه چیزایی براش خریده ، مواظب باشین حرفها یا کارهایی که میکنه اثری بر رفتار شما در خانه نداشته باشه.
- اصولا با دخالت مخالفم ، چه منفی و چه مثبت ! یادمون باشه وقتی به کسی اجازه دخالت میدید ، حتی مثبت ، دری را بروی او باز کردید و این امکان و اجازه را به او خواهید داد که در آینده دخالت منفی هم در زندگی شما داشته باشد ، اعتقاد دارم مسائلی که نیاز به تصمیم های درون خانوادگی دارد و ربطی به رابطه دوستانه شما نداردرا با دوستان خود مطرح نکنید.
-دوستان شاد و بدون مشکل انتخاب کنید ، بعضی ها اصولا بر مدار غم و غصه و منفی گرایی هستند ، مطمئن باشید که بعد از مدتی خواهید دید که روحیه کسل کننده آنها شما را هم دچار مشکل خواهد کرد.
- اگر متاهل هستید ، رابطه با دوستان مجرد خود را کم کنید ، سعی کنید با کسی رابطه داشته باشید که بصورت خانوادگی هم بتوانید آن رابطه را ادامه دهید.
- اگر حس میکنید رابطه شما با شخصی از حد متعارف خارج شده و از نظر زمانی به خانه و خانواده نمیرسید ، سعی کنید سریعا" آن را مدیریت و کنترل نمایید.
- معمولا در شروع زندگی ،زن و شوهر نسبت به هم حساس هستند و مایل هستند تمام توجه شخص مقابل بر روی ایشان باشد، حساسیت های او را در نظر بگیرید ، مطمئن باشید در ادامه زندگی و مدتی بعد ، قطعا" این حساسیت ها کم خواهد شد و میتوانید رابطه را با دوست خود ادامه دهید، اگر خودتان یا دوستتان در شروع یک رابطه یا در شرف ازدواج میباشید ، رابطه دوستانه خود را محدود نمایید ، وگرنه در همسر خود ایجاد حساسیت خواهید کرد.
- هر چیزی را به دوستان خود نگویید ، گفتن اسرار و رازهای زندگی به دوستان باعث میشه که همیشه این نگرانی را داشته باشید که او ممکن است در زمانی که دیگر دوست شما نباشد، آنها را افشا کند ، این قضیه باعث خواهد شد موقع حرف زدن با دوست خود هم دیگر مثل سابق نتوانید با آزادی و راحتی ابراز عقیده کنید ، دانستن مسائل محرمانه شما توسط دوست ، شما را در ارتباط با او محتاط کرده و لذت سابق را از این دوستی نخواهید داشت.
طنز: دلال نظر !
دلال نظر : آقا چند تا نظر گذار حرفه ای میشناسم که بیان تو وبلاگت برات نظرای توپ بذارن با ادرس وبلاگ و نام و نشان دار ، از این نظریاتی ها هم نیستن که معلوم نیست خود وبلاگ نویس گذاشته اون نظرو یا خواننده هاش ! جوری ازت تعریف کنن که مادرتم قوربونت نمیرفت !
من: نه آقا ممنون ، برای من، خواندن پستهام توسط افراد واقعی مهمه ، نظرات صفر هم باشه برام فرقی نمیکنه.
دلال نظر : د نه دیگه نشد ، همه دوست داران زیر پستاشون 40-30 تا نظر ناب دست اول باشه ، اصلا پستی که نظر نداشته باشه مثل خروسیه که تخم میذاره !
من: دوست عزیز ، اگر خروس شما هم تخم بذاره ، این یه جور تقلبه ، من نمیپذیرم ، به من لذت نمیده ، وقتی حس میکنم کسی داره فکر واقعیشو مینویسه برام ارزشمنده.
دلال نظر: ببین الان داغی تازه شروع کردی ، مثل اون جوجه دانشجوها هستن که تازه از دانشگاه میان بیرون و میرن سر کار میخوان همه چی طبق اصول رعایت شه ، چند سال دیگه که زندگی فشار به چند جاشون آورد اونا هم قاطی باقالیا میشن ! مثل تو زیاد دیدم اولش اینطوری میگن ولی بالاخره راه میفتن ، مرحوم استیو جابز مشتریم بود ، بیل گیتس هم از مشتریامه ، اولش ناز میکردن ولی بعدا راضی شدن !
من: (خنده) فرضا که خواستم ، هزینه هاش چطوره ، ببینم از پسش بر میام !
دلال نظر : آهان حالا شدی بلاگی جون خودم ، از اول هم میدونستم اینکاره ای ! ، نظر داریم تا نظر ، فله ای بخوای باهات ارزون حساب میکنیم ، با نام و نشان و آدرس وبلاگ بخوای یکم نرخش بالاست ، البته در هر صورت نظر مفت نداریم ! اگرم بدخواه مدخواه داری ، وبلاگی هست که باهاش پدرکشتگی داری و حقتو خورده ، فقط یه URL (لینک)بده ، بر و بچز نظرهای مخوف رو میفرستم سراغش ، کلا اعصابشو ...توش، جوری که از نوشتن وبلاگ که سهله ، اینترنت رو بی خیال شه و بره آتاری عهد بوق بازی کنه .بخش نظرات عشقولانمون هم هست ، میان اونجا برات نظرات میمیرم برات میذارن ، کلی کشته مرده پیدا میکنی !
من : نه اقا ، مگه میدون جنگه ، هیچوقت تصور اینکه چالش فکر بخواد به توهین و دعوا ختم بشه نداشتم ، قصد عشق و عاشقی هم ندارم فعلا ، نه ممنون ، کلا نمیخوام .
دلال نظر : نمیخوام نمیخوام ، نخواه ، از خداتم باشه ، برو غمبرک بزن که چرا واسه پستات نظر نمیذارن ، منو بگو که میخواستم یه خیری بهت برسونم ، عزت زیاد (صدای کلیک دلال نظر ، در حال فرستان لینک وبلاگ بلاگر به بخش نظرات مخوف!)
نقاط ضعف
همه آدمها مرزی دارند که بعد از آن عصبانی میشن ، کسی را هم نداریم که همچین مرزی را اصلا نداشته باشد ، فقط مسئله در محل قرار گرفتن این مرز است ، بعضی بسرعت به آن رسیده و بعضی با ان فاصله بیشتری دارند.
هر انسان نقاط ضعفی دارد که میتوان از طریق آن او را وادار کرد از مرز عصبانیت بگذرد و بهترین کسی که میداند آن نقاط در کجای روح او قرار دارد ، کسی است که با او زندگی میکند.
ظاهر ، خانواده ، شغل ، ثروت ، کار ، تحصیلات و ... میتواند نقاط ضعفی باشند که انسانها برای خود ساخته اند ، ما خودمان برای خودمان ضعف هایی را تعریف میکنیم و تصور این را داریم که واقعا در رابطه با آن موارد مشکل داریم ، وقتی هم که خوب و خوش هستیم خواسته یا ناخواسته آن را به دیگران میگوییم ، در صورتی که از دید من ، غیر مرگ تمامی مسائل نسبی هستند و ضعف محسوب نمیشوند .شاید اگر خودمان به داشتن مواردی اعتراف نکنیم ، شخص مقابل ما حتی اگر آن مسئله (از دید خودمان مشکل) را ببیند ، تا وقتی خودمان به آن قضیه حساسیت نشان ندهیم آن را بعنوان نقطه ضعف ما تلقی نکند ، ولی وقتی میبیند که ما در رابطه با آن موضوع حساسیت های خاصی داریم ، او هم ممکن است روزی از این قضیه سوء استفاده نماید.آنقدری که ضعف هایمان را میبینیم ، متاسفانه نقاط قدرت خود را نمیبینیم !
توصیه میکنم یک بازنگری در مواردی که احساس میکنید نقاط ضعف هستند بکنید و همه آنها را بدور بریزید، مطمئن باشید تا زمانی که خودمان به توانایی ها و نداشتن ضعف باور نداشته باشیم ، دیگران براحتی میتوانند توسط اینگونه مسائل ، به روح ما آسیب بزنند.رهایی از این تفکر که ما در مواردی ضعیف هستیم ، میتواند قدم اول در کسب اعتماد به نفس و خودباوری باشد.
بیکار نشینید !
در حال حاضر و با توجه به مشکلاتی که در مشاغل با مراجعه حضوری و فاصله اجتماعی وجود دارد ، بهترین مسیر جهت کسب درآمد ، حضور در اینترنت و کسب درآمد از این طریق میباشد.
توضیح مختصری در رابطه با این مسئله میدم ، شاید شما هم که تخصصی در زمینه کار در منزل دارید بتوانید از این طریق فروش اینترنتی و کسب درآمد داشته باشید.
سئو چیست : سئو مخفف Search Engine Optimization میباشد ، معنی لغوی آن "بهینه سازی برای موتورهای جستجو" و به زبان ساده این میشود که شما محصول یا خدماتی را در گوگل (و سایر موتورهای جستجو مثل بینگ ، یاهو ، آئول و... که زیاد در ایران طرفدار ندارند) جستجو میکنید و یک سری سایتها را در صفحه اول میبینید . به آن سایتها میگویند سئو شده.حالا اگر شما سایتی داشته باشید که مثلا در زمینه خیاطی لباس بچگانه یا فروش زیورآلات دست ساز یا هر گونه خدمات و محصولاتی باشد (چه خانگی باشد چه نباشد) و سئو شود و وقتی در گوگل جستجو میکنند : تولید کننده لباس بچگانه یا ساخت گردنبند دست ساز و ... سایت شما در نفرات اول حضور خواهد داشت ، و کاربرانی که از طریق جستجوی گوگل به سایت شما دسترسی پیدا کنند میتوانند خریدار محصول یا خدمات شما باشند.
پروسه سئو زمان بر است و نیاز به تخصص دارد .اگر محصول خاص یا خدماتی دارید که میتوانید در منزل آنها را تولید یا به مشتریان سرویس دهی نمایید ، کافی است یک سایت سئو شده داشته باشید و منتظر تلفن مشتریانی باشید که شما را از طریق جستجوی اینترنتی بر مبنای کلمات کلیدی کارتان پیدا کرده اند!
زندگی زورکی !
در اخبار زیاد خواندیم و شنیدیم ، مردی زنش را یا زنی شوهرش را کشت ! خبر را میخوانیم و از رویش میگذریم و شاید نچ نچی بکنیم و سری تکان دهیم ، شاید آن زن یا مرد قبل از شروع زندگی هم این مدل اخبار را میخواندند و همین عکس العمل را نشان میدادند ولی روزی رسید که خودشان خبر حوادث شده اند !
امروز دوباره خبری مشابه خواندم ،به این فکر کردم ، چه کسی را باید مقصر دانست ؟ آن زنی که با کمک معشوقه اش پدر بچه هایش را کشته و یا برعکس مردی بخاطر یه زن دیگه همسرش را آتش زده ...
اگه میبینی زن یا مرد زندگیت باهات مشکل داره و بجای زندگی داره زجر میکشه و هر روز داره التماس میکنه که طلاق میخواد ، خوب رهاش کن ، اگر میبینی تمام تلاشتو برای بردن زندگیت به مسیر درست کردی و نتیجه نگرفتی ، سعی نکن با زور و تحدید و خشونت ادامه بدی .آخه این زندگی به چه درد میخوره ؟ به کجا میخواد برسه ؟ و مطمئن باشید وقتی مشکل تا این حد بالا گرفته ، راهی غیر جدایی نمیمونه ، هر چند سخت و پردردسر باشه.اگر تن به این جدایی ندی ، عاقبت خوبی برای آن زندگی نمیبینم . آخرش میشه همون خبر تو حوادث ، برای یه زودپز هم اگر راهی برای خروج نگذاریم ، قطعا نتیجه ای غیر انفجار و انهدام نخواهد داشت.حتی گاهی به این نتیجه میرسم شاید همان کسی که تو اینجور مسائل کشته شده در حقیقت خودش قاتل خودش بوده ! شاید اگر کمی منطق داشت کار به اینجا نمیکشید و اگر میپذیرفت که جدا شوند ، اکنون زنده بود.
نیومدیم تو این چند سال زندگی سوهان روح هم باشیم و بجای شادی و آرامش به فکر انتقام و دشمنی و خباثت باشیم.
عقیده دارم 2 انسان بالغ وقتی تمام سعی خود را کردند و حس کردند به نتیجه نمیرسند یا حتی با هم احساس خوشبختی نمیکنند و آینده ای هم برای رسیدن به آرامش متصور نیستند ، چرا زندگی با زور را انتخاب کنند؟ آنها بالاخره خاطرات خوبی هم داشته اند ، بالاخره زمانی سر روی یک بالش میگذاشتند و با هم غذا میخوردند ، با احترام به هم و به عمری که با هم گذراندند و در صورت حضور فرزند به احترام پدر یا مادر بودن ،محترمانه از هم جدا شوند و بدنبال زندگی جدیدی باشند ، حتی اگر نخواهند شخص دیگری را هم مجددا وارد زندگیشان بکنند ، و تنها بودن را با تمام مشکلات مادی ، مسائل روحی و خیلی مسائل دیگر که پس از جدایی سراغ آدمها میاید، اتنخاب کرده اند ، همه مشکلات پسا جدایی شرف دارد به یک روز زندگی با زور و اجبار.
حساسیت ها و زندگی مشترک
ازدواج که کردی ، حتی باید مواظب کلماتت باشی ، مثلا وقتی میگی خانواده ام ، دیگه نباید به پدر و مادرت اشاره کنی ، خانواده بعد ازدواج یعنی زن و شوهر و فرزند ، خصوصا آقایون روی این قضیه حساس هستند ، به پدر و مادر میتوانی بگویی خانواده پدری یا مادری .
توی اختلاف بین همسر و خانواده پدر و مادری ، هیچوقت وسط نباش یا خودتو کنار نکش ، همیشه در کنار همسر باش ، و تنها جایی که مجازی در کنار ناحق هم بایستی ، اینجاست ! دیدم زن یا مردهایی که سعی میکنن در اینگونه اختلافات نه اینور باشن نه اونور ، ولی این قضیه شدیدا" به اعتماد همسرشون لطمه میزنه ، و عمق احساس را بینشون کم میکنه.
به خواسته های کوچک هم توجه کنید ، همسر میخواد که کاری براش بکنی ، چیزی بخرید ، جایی ببریدش یا ... ، شما فرآموش میکنی ، این اسمش میشه بی توجهی به خواسته های او ، به بهانه کوچک بودن درخواست هم سعی نکنید قضیه را توجیه کنید ، او به شما خواهد گفت به خواسته های کوچک من بی توجهی کردی ، با درخواست های بزرگ من چه خواهی کرد؟! سعی کنید اگر مشغول هستید و کمی فرآموشکار ، در تقویم یا یک دفتر، برنامه روزانه خودتون و درخواست های همسر را یادداشت نمایید.
اگر هم اولویتی در زندگی دارید نباید از خانواده مهمتر و بالاتر باشد ، همسر مایل است این را عملا ببیند نه صرفا در کلام ، مثال میزنم : پدر یا مادر بنا به دلایلی میخواهند که خدمتی برایشان انجام دهید ، پسر عمویتان پولی از شما قرض میخواهد و ... بدون اطلاع همسر پاسخ مثبت دادن ، زیاد محترمانه نیست و ندیده گرفتن نقش و جایگاه او در زندگی خواهد بود.
ظاهر خود را با سلیقه او هم هماهنگ نمایید، لباسی که میخرید ، آرایشی که میکنید ، رنگ یا مدل موی سر و ... را نزدیک به سلیقه او انتخاب نمایید نه با سلیقه دوستان و رفقا و اهل فامیل ، شاید مردی از تتو خوشش نیاید و زنی از موی بلند مردش !
برادر یا خواهر یا پدر و مادرتان زنگ میزند و برای مراسمی به میهمانی دعوتتان میکند ، همان لحظه نگویید باشه و می آییم ، بگویید با همسر صحبت کنم و اگر او هم راضی بود ، می آییم ، اگر شخص دعوت کننده ، شما را دوست داشته باشد ، از این جواب خوشحال خواهد شد که احترام بین شما و همسر برقرار است.
روزی او بنا به دلایلی ناراحت و یا عصبانی است ، رعایت حالش را بکنید و نسبت به روزهای دیگر بیشتر مراعات کنید ، مطمئن باشید یک روز هم شما حال خوشی نخواهید داشت و او یاد میگیرد که در آن روز با شما مدارا نماید.
***
یادمان باشد ، ازدواج از ریشه درآوردن 2 نهال است که هر کدام مربوط به باغی با شرایط آب و هوای متفاوت (فرهنگ ، خانواده و فطرت متفاوت ) میباشد و کاشتن آنها در زمینی در کنار هم که شرایط سابق هیچکدام را ندارد.اگر هر یک خود را با آب و هوای جدید عادت ندهند ، متاسفانه خشک میشوند !
ازدواج دوم !
آیا هنگامی که قصد ازدواج با شخصی که ازدواج دوم او میباشد را دارید ، این حق را خواهید داشت تا با همسر سابق او حرف بزنید؟
قطعا انسانها مایل هستند که از گذشته شریک آینده زندگیشان اطلاعاتی داشته باشن ، اگر این اطلاعات ربطی به زندگی آینده او نداشته باشد ، از دید من بدنبالش رفتن اشتباه است ولی اگر این اطلاعات زندگی مشترک سابق او باشد چطور؟ آیا امکان ندارد مشکلاتی که او در زندگی قبلی داشته برای شما هم پیش بیاید؟ آیا میشود صرفا به نقل قول او از زندگی سابقش اکتفا کرد و آن را پذیرفت؟ من میگویم ، نه ! نمیگویم که او صرفا خلاف میگوید و چیزی را پنهان میکند و شاید هم دارد صادقانه با شما حرف میزند ، میگویم او مسائل را از دیدگاه خود میبیند و آن را بازگو میکند و این شاید با واقعیتی که اتفاق افتاده متفاوت باشد.
برای مثال مرد یا زنی بوده که روابط زیاد و نامتعارفی با خانواده اش و یا رفقا و دوستانش داشته به نحوی که زندگی را مختل میکرده ، شاید این موضوع را به نحوی مطرح کند که متعارف به نظر برسد و از نگاه او خارج از اندازه نبوده !
از دید من ، اگر به کسی نزدیک میشوید که ازدواج دوم اوست ، این حق شماست که از گذشته او که قطعا در آینده شما تاثیر گذار خواهد بود اطلاعات واقعی داشته باشید، حتی اگر صحبت محترمانه ای با همسر سابق او باشد !
شاید در این صحبت غرض ورزی هم باشد ولی مطمئن هستم از لابلای حرفهای او که عملا تجربه زندگی با شخص مورد نظر شما را داشته ، میتوانید به نکاتی پی ببرید که در حالت عادی دسترسی به آن اطلاعات امکان پذیر نخواهد بود.
آشپزی مردانه : خورشت کنگر
فصل کنگر خیلی محدوده و الان فصلشه !
خورشت کنگر برای 4 نفر :
یک کیلو کنگر (ترجیحا" پاک شده) را با حرارت کم و بمدت طولانی (1 یا 1.5 ساعت)سرخ میکنیم ، سعی کنید ابتدا بدون روغن حرارت دهید که آب آن خارج شه و بعد روغن اضافه کنید. این کار باعث نرم شدن تیغ های کنگر میشود. یک کیلو در ظاهر زیاد به نظر میرسد ولی بعد سرخ شدن حجم کنگر که بیشتر آن آب است کم میشود.میشه کمی هم سبزی قورمه را سرخ کنید و بعدا به مواد اضافه کنید.
گوشت گل ماهیچه گوساله ، 700 گرم تا یک کیلو را به تکه های درشت خرد و جداگانه سرخ میکنید به نحوی که دو طرف گوشت برشته شود.
پیاز را نگینی کوچک خرد کرده و جداگانه سرخ میکنید تا طلایی-قهوه ای شود. بعد سرخ شدن پودر فلفل سیاه ، نمک و اگر با غذای تند مشکلی ندارید کمی پودر فلفل قرمز به پیاز سرخ شده اضافه نمایید و تفت بدهید.
هنگامی که گوشت سرخ شد ، 2 قاشق رب گوجه اضافه و اجازه دهید رب هم با گوشت کمی تفت بخورد.
در انتها کنگر سرخ شده ، پیاز و ادویه سرخ شده و گوشت را در قابلمه گوشت با هم مخلوط نمایید .علت اینکه مواد را باید به قابلمه گوشت اضافه کنید این است که به ته ظرف شما عصاره گوشت چسبیده و غذا را خوشمزه تر میکند.
در قابلمه را بگذارید و حرارت را کم کنید تا حدود نیم ساعت بدون آب تا طعم مواد آزاد و به درون هم وارد شود.
به اندازه 1 لیتر آب جوش را در انتها به قابلمه اضافه و ترجیحا با حرارت کم حدود 6 ساعت قل بخورد تا خورشت جا افتاده شود ، اگر حس کردید غلظت خورشت مناسب نیست ، در نیم ساعت آخر در قابلمه را بردارید و حرارت را زیاد کنید تا اب اضافی بخار شود.
بچگیهامون ! (پست صوتی)
***
توی یه قطره بارون
ما چقدر خاطره داشتیم
چتر ما ابر بهاری
انگاری غمی نداشتیم
بابا با خستگیهاشم
وقتی میومد توی خونه
خنده بود به هر بهونه
شادی بود چراغ خونه
مامانم عطر تنش گلاب گل
غر میزد با مهربونی رو سرم
اگه میخوای که به جایی برسی
مشقاتو خوب بنویسی پسرم
همیشه تو هر کوچه
یه همسایه دوست نداره
بازی و شیطنت بچه ها رو
پاره میکرد یادمه توپ مارو
زنگ تفریح که میشد غلغله بود
تو حیاط کوچیک مدرسمون
محسن چاقالو لقمه هاشو گاز میزنه
محمد فشفشه جفت پا برامون میزنه
تنبلا ته کلاس جمع میشدن
که شاید دیده نشن
موقع سوال جواب
پشت یکی قایم بشن !
خشک شده برگ گلامون
کجان اون خاطره هامون
کجان اون بچگیهامون
***
بلاگر - 9 اریبهشت ابری و گاه آفتابی ! 99
خالق شادی !
خیلی از آدمها همیشه منتظر این هستند که اتفاقی بیفته یا کسی کاری بکنه یا فیلمی ببینند و مطلب طنزی بخونن که باعث شادی و خوشحالی آنها بشه.
تا حالا به این فکر کردین که خودتون میتونین خالق شادی باشین؟
اول باید سعی کنید غم را از خودتون دور کنید که تا اون باشه ، هر کاری هم بکنید نمیشه شاد شد.
به این فکر کنید غصه خوردن و غمگین بودن آیا میتونه مشکلتون را حل کنه؟ یا آن مشکل به گذر زمان یا پول یا حضور کسی یا ... بستگی داره که کنترلش دست شما نیست ، پس بذاریدش کنار.
حالا سعی کنید تو شروع به یه خاطره خنده دار فکر کنید ، به یه مطلب طنز یا گاهی هم کافیه به دور و بر خودتون نگاه دقیق تری بندازید ، مطمئن باشید میشه از لابلای روزمرگی های زندگی کلی موضوع خنده دار پیدا کرد.
نمونه :
از خواب که بیدار میشین با همون وضع و حال ، یه سلفی از خودتون بگیرید ، بعدا خودتون و اطرافیان را با ارسال اون عکس کلی شاد کنید !
توی کوچه به گربه محلتون نگاه کنید سلانه سلانه داره راه میره ، چرا داره سمت انتهای کوچه میره ؟ اون طرف کار داره؟ میخواد بره خرید؟ چرا سمت سر کوچه نمیره؟ از کجا داره میاد؟ زنش فرستاده بوده خرید کنه؟ البته من امتحان کردم ، وقتی پاتو میکوبی زمین و میترسونیش ، سمتشو عوض میکنه ومسیرش را برعکس میره، طبق تحقیقاتی که کردم ، به این نتیجه رسیدم که برنامه خاصی برای سمتی که میره نداره !
وقتی آمدید خونه ،بخندید به اینکه از لباس تنتون هم میترسید و اونو با نوک انگشت درمیارید ، زیاد تکونش نمیدین که کروناهاش نریزن تو خونه !
غذاهای جدید درست کنید ، تنوع داشته باشید ، دستورشم از اینترنت بگیرید و روی اهل خانواده بعنوان مورد آزمایشگاهی امتحان کنید! روحیتون را عوض میکنه ، خصوصا" اگه بد از آب دربیاد ، پدر یا همسرتون وقتی گرسنه از سر کار که میان خونه و اون غذا را جلوش بذارید ، اونا هم حسابی شادتون میکنن !!!
توی یه تماس تصویری با همسرتون بهش بگید ، امروز چند میلیونی خرید کردین و حسابش خالی شده ، از همون لحظه و قیافه همسر یه اسکرین شات بگیرید و کلی شاد بشین !
به این فکر کنید که تا حالا این همه آرزو داشتید و تقریبا به هیچکدومش نرسیدین ! آیا این همه پشتکار جای خوشحالی نداره؟!!
به کسی که توی ماشین نشسته و با ماسک مشکی مثل لاک پشتای نینجا شده و شیشه ها را هم تا آخر داده بالا فکر کنید ، آخه مگه فرمون یا داشبورد ماشین میخواد روت عطسه کنه که تو ماشین هم ماسک زدی؟!
به بچه هایی که این روزا خیلی خوشن و تو خونه موندن فکر کنید ، راضی هستن مدرسه نرن ولی تفریح و گردش هم نرن ، پدر و مادراشون هم انگاری یادشون رفته بچه که بودن اونا هم با یه روز نیومدن معلم و تعطیلی چقدر خوشحال میشدن ، جالبه که از بچه ها ایراد هم میگیرن و همش میگن زمان ما بچه ها اینجوری نبودن و زمونه عوض شده و از این حرفا ، من تا آنجایی که یادمه در نسلهای گذشته هم بچه ها ، همین ...بودند !
***
فکر کردن به سوژه های اطرافمون و درآوردن موضوعات شیرین و خنده دار میتونه ما رو به خالق شادی تبدیل کنه ، بدون اینکه منتظر یه وسیله یا شخصی باشیم که بخواد اونو برای ما خلق کنه.
دکلمه : ختم کلام !
وقتی یکی توی یه رابطه تموم میکنه و میخواد بره ، دنبالش نیفت و التماس نکن ، لابد یه کاری کردی که اون به "رفتن" رسیده ، مرد یا نمیره یا اگر روزی هم بخواد بره ، دیگه هیچ چیز و هیچکس نمیتونه جلوشو بگیره.
ختم کلام ، رسیدن به آن نقطه است که تصمیم گرفته شده و تلاش و سعی طرف مقابل اثری نخواهد داشت ، بهتره به امید برگشتنش نباشی و به زندگی خودت فکر کنی ، حتی فکر کردن به جبران کارهایی که کردی و نتیجه اش شده رفتن او هم ، فایده ای نخواهد داشت.
یادمون باشه ، هیچ جبرانی هم نمیتونه زمان را به عقب برگردونه و اتفاقی را که باعث رفتن شده را تغییر بده ، پس بذار بره و رهاش کن ، حتی فکر کردن در رابطه با او را هم تموم کن ، او هرگز برنمیگرده .
دستهایم !
شاد است در آسمان تکان میخورد
نوک انگشتانش چه اشکها که ندیده
ناخن های زنانه اش، بوم نقاشی
حق میخواهد ، گره میشود
عصبانی شود ، مشت میشود
سیلی وحشیانه ای میشود،به کودکی که فقط کودکی کرده!
امضایی میزند بر وصال یا جدایی !
نوازشی پر مهر برنیازمند محبت
بندهای آغوشی محکم است ، بغلی است گرم و مانع سقوط
خوشحال و موافق باشید بهم میزنیدش !
در غم بر روی پیشانی
در فکر زیر چانه
آینده ات در کفش حک شده !
برای دست یار، گرمای عشق
دستهای پدر و مادر ، اعتماد کودکان در گذر از خیابان
به سوی کسی که امتداد میابد نشان دوستی و قرار و آشتی
زبان حرف زدن کسانی که نمیشنوند
نبضش ضربان های قلبت
عاشقانه هایت را مینویسند
وقتی دوستی به نشان تسلی در دستانش میگیرد
...
***
و به دستهایم نگاه میکنم که دارند فکر من را مینویسند!
آمدن و رفتنت
آمدنت را نفهمیدم
به اندازه برگ گل
سبک بود
نسیم را
ابتدای باران را
گذر عمر را
نمیفهمی
اما
رفتنت را خوب فهمیدم !
طنز: بلاگ دره !
گاهی که وقت دارم دنبال وبلاگ با محتوی جدید میگردم ، خیلی وقتا به صفحاتی میرسم که تاریخشون مربوط به چند سال پیش هست و دیگه بروز نشدن ، حتما بهشون برخوردین ، یه جورایی متاسف میشم ! آخرین نوشته را که میخونم ، اکثرا" حس ناامیدی توشون هست، توقع دارن وقتی یه چیزی مینویسن مثل این کنسرتها مردم هجوم بیارن و جیغ و کف و ... ، آخه نوشته :امروز برف و باران بود و سوز سرما مثل تنهایی من نعره میکشید ! یه پست دیگش هم این بود که چرا برا پستهای من ، نظر نمیذارین آدمهای ... (صدای بوق برای کلمه بی ادبی!) ، علتش هم بیشتر به این برمیگرده که مخاطبین محترم نظر کم گذاشتن،این از اون آدمایی که میخواد با پس گردنی کاربرا را وادار به نظر گذاشتن بکنه.
بلاگهایی هستن که عشق نظرن ، یکی آمده زیر آخرین پست وبلاگش ، تبلیغ داروهای مردانه و زنانه و افزایش نمیدونم چی چی گذاشته یا یه متن کپی شده که : پستت واقعا زیبا بود و منو تحت تاثیر قرار داد ، به بلاگ من سر بزن ، حالا مطلب پست در رابطه با ناراحتی گوارشی بچش بوده ، نظر اونو تایید کرده ، که آمار نظرهاش بالا بره.
یا یکی یه آهنگ رو دوست داره ، هر کی میره تو بلاگش باید بزور اون آهنگ را گوش کنه ، حالا تصور کن یه مخاطب نصف شبی که همه خوابن با احتیاط میاد چند تا وبلاگ بخونه ، یدفعه موزیک لود میکشه و اگه صدای اسپیکر هم بالا باشه که دیگه هیچی .
مجردها هم دنیایی برای خودشون دارن ، دخترای کم سن با بلاگهای صورتی و پر افکت ، جوری صفحه را شلوغ کردن که آدم حرکت ماوس را هم رو تصویر گم میکنه ، دخترای نرسیده به دم بخت با دماغ سربالا و فعلا همه مردا بدن و ازدواج چیه ، من هیچوقت شوهر نمیکنم ، بلاگهای دخترای یکم گذشته از دم بخت هم جالبه ، یجورایی ما هم هستیم توی پستاشون هست ، به زبون بی زبونی به مخاطبین مجرد پیام میدن پس کجائین :گوش اگر گوش تو و ناله اگر ناله من. آنچه البته به جائی نرسد فریاد است. آقایان هم که دیگه مجرد و متاهل ندارن ، کلا یکی با اسم نویسنده خانم ببینن که تب کرده ، همه براش تو نظرات غش میکنن، کاری هم به پیر و جوان و لاغر و چاقش ندارن ! آخه نمیدونی که پشت اون وبلاگ کی نشسته ؟! شاید جای مادربزرگت باشه .
وبلاگهای متاهلین هم جالبه ، پر از تضاده ، روزایی که خوبن از هم تعریف میکنن و همو بالا میبرن و روزهایی که دعوا کردن هم کاملا مشخصه از اون بالا طرفو محکم میکوبن زمین ! خانمهای متاهل یه روز میگن عشق من اینجور کرد ، دلبرم اونجور کرد، واسم فلان چیزو خرید ، عشق ما کلا تو دنیا منحصر به ماست فقط ، بقیه عشقای دنیا دروغه و از این حرفا ، یه روز که یا هورموناشون بهم خورده یا درگیری پیش آمده ، میگن، به اینم میگن شوهر ، پررو شده، خونه پدرم راحت بودم، مگه آقا بالا سر میخواستم ، میدونم باهاش چکار کنم ، همش تقصیر اون مادرشه ، بهش یاد میده بیاد منو اذیت کنه (گاهی هم میگن خواهرش !)
یه وبلاگ جالب هم دیدم که 2 نویسنده عاشق داشت و ظاهرا هر دو مدیر بلاگ بودن و هنوز با هم ازدواج هم نکردن، این برای آن پست میذاشت و قوربون صدقش میرفت و اون یکی متقابلا ، تا اینجاش خوبه ولی به این فکر میکردم اگه بهم برسن و ازدواج کنن ، باز پسوردشون مشترک خواهد بود؟ یا هر کی یواشکی میره برا خودش یه وبلاگ میزنه؟!
دور و ور وبلاگهای دستور اشپزی هم نرین ، باور کنین از قصد غذاهایی که خودشون درست کردن و مواد حروم کردن رو میذارن تحت عنوان های قشنگ ، سوفله ایتالیایی ، شوت بولار سوئدی ، استیک آبدار با سس چغندر و ... ، بعدا هم کلی به سادگیتون میخندن که گولشون را خوردین ، ضمنا" خطر این هم هست که با آقای خونه بعد از خوردن اون غذا ها درگیر بشین.
بعضی آقایون مشکوک هم هستن که توی وبلاگ همش در حال نصیحت این و اون هستن (مثل همین وبلاگ بلاگر !) معلوم نیست جریانشون چیه ، اصلا این چیزایی که میگن را خودشون انجام میدن که واسه همه دارن نسخه میپیچن ، میان یه چیزایی مینویسن که انجام دادنشون کار آدمیزاد نیست ، یه هرکول لازم داره که از عهده توصیه ها و مشاوره هاشون بربیاد.
البته نگذریم از کاربرایی هم که بی نام و نشان میان و آنچه ته دلشون هست را نسبت به نویسنده وبلاگ خالی میکنن و جوری مینویسن که دشمن قدار هم نمیتونه اون کلمات را بعنوان نظر استفاده کنه ، چون معمولا مجرم به محل ارتکاب جرم برمیگرده ،جهت رد گم کنی ، یه بار هم با نام و نشانی و آدرس بلاگشون میان ، جوری خوب مینویسن و از پستت تعریف و تمجید میکنن که آدم فکر میکنه اگه یه طرفدار و دوست واقعی داشته باشه همینه !
من را چه چیزی میسازد؟
بخاطر پولم منو میخواد ،وگرنه بخاطر خودم نمیخواد.
بخاطر اینکه میدونه در آینده دکتر میشم منو میخواد ، وگرنه خودمو نمیخواد.
چون خیلی زیبا و خوش اندام هستم منو میخواد ، وگرنه خودمو نمیخواد.
منو برای اینکه پدر ثروتمندی دارم میخواد ، نه برای خودم.
***
این مطالب را زیاد شنیدیم و معمولا با بار منفی از آنها استفاده کردیم ، جهت اطلاع اگر کسی شما را را برای مطالب بالا و یا موارد مشابه دیگه بخواد ، از دید من نه تنها کار اشتباهی نکرده ، بلکه کاملا هم محق است.
یادمون باشه"خودم" را همین چیزا میسازه ، شغل ، ثروت ، زیبایی ظاهر (و البته باطن) ، خصوصیات اخلاقی ،حرفه، خانواده و ...، جمع همین موارد است که ما را شکل میده ، وقتی کسی به شما نزدیک میشه ، خیلی طبیعی است که چیزهایی در بیرون و درون وجودتون دیده که به شما علاقه مند شده و اینکه بخاطر آنها شما را بخواد ، کار غیر طبیعیی نکرده.
خود شما هم قطعا وقتی به کسی علاقه مند میشین ، یک سری خصوصیات درآن شخص برای شما جذاب است و هیچ اشکالی نداره که این دلایل مادی هم باشن و حتی مستقیم و صادقانه بگید : قسمتی از خواستن من بخاطر این بود که وضع مالی خوبی داشتی یا زیبا بودی یا ...
آدم را بخاطر داشته ها و نداشته هاش میخوان یا نمیخوان و از دید من اصلا هم چیز بدی نیست.
تصویر قسمتی از "من" (بلاگر) !
دل تنگ سفر
برای کسایی که سفر زیاد میرن ، این روزها روزای خوشی نیست ، تو زندگیم زیاد دلتنگ نشدم ولی الان دلتنگ سفرم !
هیچ پروازی به هیچ جا نیست و اپ های سفر را که داشتم نگاه میکردم ، همه خالی بودن!
چند تا مطلب که یه جورایی انتقال تجربه هست را براتون مینویسم :
1- انتخاب همسفر مناسب برای هر سفر ، گاهی میری خارج از کشور ، گاهی سفر داخلی ، قطعا با کسی برو که قبلا تجربه هر کدومشو داشته باشه ، بیشتر بهت خوش میگذره و توی مدتی که آنجا هستی میتونی از زمان سفرت استفاده بهینه داشته باشی.
2- هر جایی را برای سفر انتخاب نکن ، علاقه ات را نگاه کن ، یکی به آثار باستانی علاقه داره ، یکی به مراکز خرید ، یکی هم به تفریح و خوشگذرانی ، با توجه به علاقه ای که داری مقصد را انتخاب کن.
3- قید سفرهای کوچیک و تکراری را بزن ، سعی کن به سفرهایی که برات تکراری هستن و دیگه بهت لذت آنچنانی نمیدن نری ، خیلی مهمه که در طول سال بجای 3-4 سفر معمولی بتونی در سال یک یا دو سفر خوب بری ، اون سفر کل سالتو میسازه.
4- به رفاه طلبی خودت نگاه کن ، اگه داری جایی میری که هتل های مناسب یا امکانات خوبی نداره و اهل سختی کشیدن نیستی ، بهتره اون سفر را کنار بذاری .
5- برای انتخاب شهر و هتل ، حتما با کسایی که قبلا تجربه داشتند صحبت کن ، یه موقع میبینی با همون هزینه میتونی هتل با امکانات بهتر بگیری.
6- تحمل راه ، اگر حس میکنی سفر زمینی برات سخته و باعث خستگیت میشه ، در سفر داخلی هم با هواپیما برو ، فکر کن اگر زمینی بری ، روز اول تا فردا ظهرش را بخاطر خستگی از دست میدی.
7- سفر خارجی ، اگر خودت به زبان کشور مقصد مسلط هستی خوبه که فقط بلیط بگیری و بقیه کارها را خودت بکنی ، من این کار را میکنم و بیشتر از حالت معمولی هیجان داره و جاهای بیشتری را میتونی ببینی و میون آدمهای کشور مقصد باشی ، ولی این توصیه را هم داشته باشم که آژانس های مسافرتی با بستن قرارداد و رزرو هواپیما(چارتر) و هتل ، میتونن تخفیف های خوبی بگیرن ، گاهی بهتره با تور بری ، یادتون باشه با هزینه کم (حدود 100 هزارتومان یا کمتر) میتونین از بیمه مسافرتی استفاده کنین .برای مسافرت خارج نرخی که آژانس ها میدن برای 2 نفر هست ، اگر تنهایی بخوای بری هزینه هتل حدود 40-30 درصد گرونتر میشه و یادتون نره تنهایی زیاد خوش نمیگذره !
8- خساست ! تو سفر خسیس بودن را کنار بذارین ، تا آنجایی که توانشو دارین برای خوشی خودتون هزینه کنید ، قول میدم پولهایی که خرج کردین ، بیشترش بهتون برمیگرده ، وقتی حال روحیتون خوب بشه ، کار کردن هم بهتر جواب میده !
9- زندگی کوتاهتر از اونی هست که به تکرار برسین ، سعی کنین هر بار یک مقصد متفاوت را برای سفر انتخاب کنید ، اینکه سال گذشته یه جایی رفتین و بهتون خوش گذشته ، دلیل نشه که باز بخواید برین همونجا ، یادتون باشه هر سنی جذابیت های خودشو برای مسافرت داره ولی از کجا میدونین سال دیگه ، مشکلی براتون پیش نیاد یا اتفاقی نیفته ، یکی از چیزهایی که توصیه میکنم هرگز به آینده موکولش نکنید ، مسافرته .
10 - کار همیشه هست ، هیچوقت به این فکر نکنید که من کار دارم ، گرفتارم ، باور کنید یکی دو هفته نبودن شما ، تو یه موقع هایی از سال ، هیچ بلایی سرتون نمیاره ، کار همیشه هست و اگه بخواهین به این بهانه سفر را تعطیل کنید ،هیچوقت نمیتونین سفر برین ،
به یک سفر خوب نگید کار دارم ، به کار بگید، برات متاسفم یه سفر خوب در پیش دارم !
***
الان یکماه از سال 1399 گذشت ، زود و سریع هم گذشت ، 10 تا دیگه اینجوری بگذره ، داریم واسه عید 1400 آماده میشیم !
این عمر و لحظات زیبای ماست که داره تند تند میگذره و بعدا با 1000 تا سکه طلا هم نمیتونی یک ساعتشو برگردونی ، قدر روزها که چه عرض کنم ، ثانیه هاش را هم قدر بدون.
یکی از بزرگترین دلخوشی ها ، حداقل برای من سفر کردنه ، که تو این روزا بیشتر از هر چی دلتنگشم !
وفاداری و صفت گربه
سالها یک گربه را جا و غذا بدهید و بهش رسیدگی کنید ، یه روز که با هم از خونه برید بیرون ، شما به سمت چپ برید اون به سمت راست یا هر طرف که دلش بخواد میره و کاری نداره شما چه میکنید و برای او مهم هم نیستید ،با اینکه خیلی ملوس و بامزه هست ولی کلا حیوان وفاداری نیست ،شاید اگر گرسنه بشه یا جایی برای خواب پیدا نکنه ، برمیگرده و مطمئن باشید جای بهتر یا غذای بهتر بهش بدن ، شما را به راحتی فرآموش میکنه.
این رفتار را در بعضی از انسانها هم میشه دید و شاید خودمون هم یکی از آنها باشیم !
اگر از ما سوال کنند و بپرسند، موجود وفاداری هستیم ، قطعا همه میگیم ، بله ، البته این جواب را در تئوری میدیم ، ولی در عمل حتی زمانی که قول وفاداری بهم میدیم و براش سند هم امضا میکنیم ، بازم زیرش میزنیم ، تا حدی که گاهی در همون سند ها برای بی وفایی قیمت تعیین میکنند .(مهریه و سایر تعهد ها)
منظور دقیقا" اینجاست ، هر کدوم از ما برای بی وفایی ، قیمتی داریم ، یکی بخاطر نرسیدن به خواسته های مادی مرز وفا را رد میکنه و یکی بخاطر کمبودهای عاطفی و جسمی .
نمیشه نتونین روحی و جسمی همدیگر را تامین کنید ، به آرزوهای کوچیک هم بی توجه باشید و همش درد و غم و غصه برای هم بیارین و انتظار وفاداری هم داشته باشین ، واقعا نمیشه !
وقتی به کسی نزدیک میشید که حس میکنید از عهده هزینه و قیمت وفای اون برنمی آیید ، توصیه میکنم ادامه ندید ، با کسی باشید که بتونید از هر نظر اونو تامین کنید ، وگرنه کافیه یکی غذای خوشمزه تری به این پیشی ملوس بده ، میره و پشت سرش را هم نگاه نمیکنه ، شاید هم حق داره ، عمر مفید و متوسط یه گربه حدود 12 ساله ، میخواد ازش خوب استفاده کنه !
طنز: نیمه پر لیوان
کارهایی که ازش نجات یافتیم :
هر جا میرسیدیم یه آدم سیر یا پیاز خورده مارچ و مورچ میبوسیدمون و موقع بوسیدن هم گردنتو میگرفت و تا 3 بار بوسیدنش تکمیل نمیشد ولت نمیکرد !
روم به دیوار ، میرفتی خونه کسی ، طرف رفته بود .... میومد بیرون و دستشو طرفت دراز میکرد که باهات دست بده !
صبح تا شب تو این مراکز خرید ولو بودیم و نصف چیزایی را هم که میخریدیم ، استفاده نمیکردیم.
هی میرفتیم رستوران و برای خوردن غذایی که معلوم نبود از چی تهیه شده و مسموم کردن خودمون، پول هم میدادیم !
موقع عید آدمایی را که سال بسال نمیدیدیم و اسمشون را هم یادمون رفته بود ،مجبور بودیم ، عید دیدنی بریم و آنها هم بیان بازدید ، بعد عید هم 4-5 کیلو اضافه وزن آورده بودیم ، یه خاطره واقعی دارم از این مطلب ، بچه که بودم یه بار یکی از بستگان دور آمد خونمون عید دیدنی ، ماشین هم نداشتند ، بعد از اینکه رفتن ، مادرم گفت تا وقت داریم بریم بازدید پس بدیم ،یک ساعت بعد ما رفتیم خونشون ، داشتیم ماشین را پارک میکردیم که اونا تازه از خونه ما رسیده بودن دم در خونشون ! الان دارم فکر میکنم چرا سوار ماشین نکردیم و با خودمون نیاوردیمشون؟ خوبه این کارای خنده دار تعطیل شد.
اونایی هم که با مادرشوهر، خواهر شوهر ، مادر زن ، خاله عروس ، عمه داماد و ... مشکل داشتند ، به بهانه قرنطینه و اینکه اونا سنشون بالاست و ممکنه مریض بشن ، نمیرن آنجا و برای مدتی از دست انواع نیش ، کنایه و طعنه خلاص شدند و دارن یه نفس راحت میکشن.
عروسی و تولد و سالگرد و جشنهای دیگه هم تعطیل شده ، لازم نیست نگران این باشید چی بپوشم و آرایشگاه برم و اینا ، کلا جوری شدید که دیگه اپیلاسیون هم جواب نمیده ، بعد این قضایا باید یه وان از مواد موبر درست کنید و 24 ساعت برین توش بخوابید یا یه ماشین چمن زنی بخرید !
به بهانه های بهداشتی میشه دیگه هیچی به هیچکس قرض ندی ، مثلا همون رفیقی که هی ازت یه چیزی قرض میگره و نمیاره ،اینبار یه فیلم از عطسه کردنت رو تو خونه ، تو اینستا بزار ، هیچکس دیگه هیچی ازت قرض نمیگیره !
زنتون اگه ازشما چیزی خواست ، میتونی با دهن باز و تعجب کرده بپرسی : عزیزم جدی میگی؟ تو از من جون بخواه ولی من سلامتیت را با دنیا عوض نمیکنم ، میترسم اون انگشتری که ازم میخوای آلوده باشه و طلافروشی ها هم تعطیل هستن ،اصلا دلت میاد شوشو جونت ، عشقت ، امیدت ، مرد رویاهات ، بره بیرون و دیگه برنگرده؟!
البته اگر شوهرتون هم چیزی ازتون خواست ، شما هم میتونین هوشمندانه به بهانه حفظ فاصله اجتماعی، جبران کنید و بهش جواب رد بدین !!!
آدمهای فضول ، سخت ترین دوران روزگار خودشونو میگذرونن ، چند وقتی میشه با تعطیلی مهمونیا و مراسم ، نمیتونن سر از کار دیگران دربیارن و چند وقت دیگه این وضع ادامه پیدا کنه ، از شدت بی خبری و بی برنامگی به کما میرن و از دستشون راحت میشید.
***
من
منو ببخش اگه :
خیلی وقتا تنهات گذاشتم ، و بهانم این بود ، خیلی گرفتارم
بهت توجه نکردم و گاهی رهات کردم
به آدمای دیگه بیشتر از تو بها دادم
گاهی ساکتت کردم و گذاشتم بهت زور بگن
بهت نرسیدم و متوجه نشدم چی خوردی ، چی پوشیدی؟
بیرون زیاد نبردمت تا یکم بگردی ، دلت باز شه
باهات زیادی منطقی بودم و تعادل نگه نداشتم
وقتی میگفتی دلم گرفته کاش منو یه سفر ببری ، ببخش که گفتم کار دارم
خیلی باهات مهربون نبودم ، زود عصبانی میشدم و محکومت میکردم
بیشتر از خنده و شادی ، غم و غصه هامو برات آوردم
پیش کسایی که برات عزیز بودن کم بردمت
آنقدر که درمیاوردم برات خرج نمیکردم
مهمون برام عزیزتر بود ، میگفتم تو که از خودمونی و پذیرایی درستی ازت نمیکردم
معذرت که گاهی بهت دروغ میگفتم که اینطور میشه و اون کارو میکنم، ولی نمیکردم
ببخش که اگه هر خطایی میکردی ، بسادگی نمیبخشیدمت و تا مدتها باهات حرف نمیزدم
چند بار هم که به چیزی یا کسی هم دل بستی ، زدم تو ذوقت و گفتم بدردت نمیخوره
خیلی خوبی که سالهاست با این همه آزار و اذیتی که میکنم ، بازم تحملم میکنی
بازم پیشمی و بهم امید میدی ، هیچوقت تنهام نذاشتی و ترکم نکردی
***
حرف زدن جلوی آینه را تموم میکنم و قول میدم با "خودم" مهربونتر باشم !
سن یک عدد است
از دید من ، سن برای روح انسانها اگر سالم وآرام باشد، شاید مفهومی ندشته باشد ولی برای جسم انسان ، بله یک عدد است و هر چه از جوانی به سمت میانسالی بروید سرعت بالارفتن آن را بیشتر احساس میکنید.
بعضی جوری زندگی میکنند که انگار 1000 سال قرار است این روند ادامه داشته باشد ، سالها به سرعت میگذرد ، تقریبا یک دوازدهم امسال را هم گذراندیم ،این یه ماه چقدر سریع گذشت؟ 10 تا دیگه اینجوری رد بشه ،باید آماده عید 1400 باشیم !
به بهانه قضایای کوچک یا حتی بزرگ خود را رنج میدهیم ، فلانی اینو گفت یا اونجور برخورد کرد ، کافیه کسی حرفی بزنه که به ما بربخوره ، شروع به برنامه ریزی برای انتقام میکنیم ! کسی که بدنبال انتقامه خودش بیشتر زجر میکشه تا نفر مقابل ، بجای زندگی آرام و شاد ، همش در حال برنامه ریزی و فکرهای سیاه خواهد بود.
کمی به کارها و تفکراتمان دقت کنیم ، شاید قسمت زیادی از مسائلی که باعث رنج و ناراحتی ما میشوند ، بی اهمیت باشند و قابل اغماض، دست از این خود آزاری های بی فایده برداریم ، عقیده دارم، تنها کسی که توان بیشترین آزار را به روح و جسم ما را دارد ، خودمان هستیم !
پول در بیارین که زندگی شاد و آرامی داشته باشید ، زندگی نکنید که پول دربیارین ، هستند کسانی که سالها جمع کردند و زمانی که خواستند از ثروتشان استفاده کنند ، دیدند که توان جسمی یا روحی آن را ندارند و سالهایی را از دست دادند که بهیچ عنوان قابل برگشت نیست.
سن یک عدد است و کسی برنده بازی با این اعداد است که زودتر از دیگران ، به ارزش آن پی ببرد.
اعتماد به نفس یعنی ؟
از دید من ، هر کی را که میبینی و اعتماد به نفس داره و قدمهایش محکمه ، قسمتی برمیگرده به ذات و شخصیتش و قسمتی هم به پولش !
نمیدونم بگم متاسفانه یا خوشبختانه ، هر چی میزان صفرهای حسابتون بیشتر باشه به همان نسبت هم اعتماد به نفس بیشتری دارید ، این یه واقعیته و نمیشه منکرش شد.
اگر در این مورد ضعف و واماندگی دیدید بدانید که پشتوانه مالی کمی وجود داره و چاره چندانی هم نیست ، حتی کسانی هم که ذات و شخصیت قوی و محکمی هم دارن وقتی در مقابل ضعف مالی قرار میگیرن ، دیگه حتی خودشون هم اعتمادی به حرفهاشون و عملکردشون ندارن و آنها هم پس از مدتی اگر از نظر مادی به نقطه مناسبی نرسن ، آن قدرت را از دست میدن .
این قضیه در زندگی مشترک و خصوصا" در آقایان ، باعث میشود روحیه خود را از دست بدهند و اگر در یکی از درگیریهای معمولی زن و شوهری ، زن مسئله مادی را پیش بکشد و آن را بعنوان ناتوانی مردش در گذران امور زندگی یا مقایسه او با دیگر مردهایی که توان مالی خوبی دارند را مطرح کند ، باعث خواهد شد که اعتماد به نفش مرد با سرعت بیشتری به تحلیل رفته و مشکلات اضافه شود.
بعضی هم اعتماد به نفس کاذب دارن و با کوچکترین مسئله ای اونو از دست میدن و اتفاقا این افراد وقتی دچار بحران میشن سریعتر و با شدت بیشتری ضربه میخورن ، نمونه این آدمها کسانی هستند که در کلام و حرف خیلی قوی و محکم ظاهر میشن ولی موقع عمل که میرسه توان آن را ندارند که با مشکلات کنار بیان و در هم میریزن.
دکلمه : پشت دریاها (سهراب سپهری)
پشت دریاها ... (دانلود فایل ، 4 مگ )
قایقی خواهم ساخت، خواهم انداخت به آب. دور خواهم شد از این خاک غریب که در آن هیچ‌کسی نیست که در بیشه عشق قهرمانان را بیدار کند. قایق از تور تهی و دل از آرزوی مروارید، همچنان خواهم راند. نه به آبی‌ها دل خواهم بست نه به دریا-پریانی که سر از خاک به در می‌آرند و در آن تابش تنهایی ماهی‌گیران می‌فشانند فسون از سر گیسوهاشان. همچنان خواهم راند. همچنان خواهم خواند: "دور باید شد، دور." مرد آن شهر اساطیر نداشت. زن آن شهر به سرشاری یک خوشه انگور نبود. هیچ آیینه تالاری، سرخوشی‌ها را تکرار نکرد. چاله آبی حتی، مشعلی را ننمود. دور باید شد، دور. شب سرودش را خواند، نوبت پنجره‌هاست." همچنان خواهم خواند. همچنان خواهم راند. پشت دریاها شهری است که در آن پنجره‌ها رو به تجلی باز است. بام‌ها جای کبوترهایی است که به فواره هوش بشری می‌نگرند. دست هر کودک ده ساله شهر، خانه معرفتی است. مردم شهر به یک چینه چنان می‌نگرند که به یک شعله، به یک خواب لطیف. خاک، موسیقی احساس تو را می‌شنود و صدای پر مرغان اساطیر می‌آید در باد. پشت دریاها شهری است که در آن وسعت خورشید به اندازه چشمان سحرخیزان است. شاعران وارث آب و خرد و روشنی‌اند. پشت دریاها شهری است! قایقی باید ساخت. سهراب سپهری 1346 |  |
***
سهراب سپهری، در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷، در کاشان به دنیا آمد. پدربزرگش میرزا نصرالله خان سپهری نخستین رئیس تلگراف‌خانه کاشان بود. پدرش اسدالله و مادرش ماه‌جبین نام داشتند که هر دو اهل هنر و شعر بودند.
دورهٔ ابتدایی را در دبستان خیام کاشان (۱۳۱۹)، و متوسّطه را در دبیرستان پهلوی کاشان گذراند و پس از فارغ‌التحصیلی در خرداد ۱۳۲۲ در دورهٔ دوسالهٔ دانش‌سرای مقدماتی پسران، به استخدام ادارهٔ فرهنگ کاشان درآمد. در شهریور ۱۳۲۷ در امتحانات ششم ادبی شرکت نمود و دیپلم دوره دبیرستان خود را دریافت کرد. سپس به تهران آمد و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران به تحصیل پرداخت و هم‌زمان به استخدام شرکت نفت در تهران درآمد که پس از ۸ ماه استعفا داد. سپهری در سال ۱۳۳۰ نخستین مجموعهٔ شعر نیمایی خود را به نام مرگ رنگ منتشر کرد. در سال ۱۳۳۲ از دانشکده هنرهای زیبا فارغ‌التحصیل شد و نشان درجه اول علمی را دریافت کرد. در همین سال در چند نمایشگاه نقاشی در تهران شرکت نمود و نیز دومین مجموعهٔ شعر خود را با عنوان زندگی خواب‌ها منتشر کرد. در آذر ۱۳۳۳ در ادارهٔ کل هنرهای زیبا (فرهنگ و هنر) در قسمت موزه‌ها شروع به کار کرد و در هنرستان‌های هنرهای زیبا نیز به تدریس می‌پرداخت.
سهراب به فرهنگ مشرق‌زمین علاقه خاصی داشت و سفرهایی به هندوستان، پاکستان، افغانستان، ژاپن و چین داشت. مدتی در ژاپن زندگی کرد و هنر «حکاکی روی چوب» را در آنجا فراگرفت. همچنین به شعر کهن سایر زبان‌ها نیز علاقه داشت؛ از این رو ترجمه‌هایی از شعرهای کهن چینی و ژاپنی انجام داد.
در مرداد ۱۳۳۶ از راه زمینی به کشورهای اروپایی سفر کرد و به پاریس و لندن رفت. ضمناً در مدرسهٔ هنرهای زیبای پاریس در رشتهٔ لیتوگرافی نام‌نویسی کرد. در دورانی که به اتفاق حسین زنده‌رودی در پاریس بود بورس تحصیلی‌اش قطع شد و برای تأمین خرج‌های زندگی و ماندن بیشتر در فرانسه و ادامهٔ نقاشی، مجبور به کار شد و برای پاک کردن شیشهٔ آپارتمان‌ها، گاهی از ساختمان‌های بیست طبقه آویزان میشد.
وی همچنین کارهای هنری خود را در نمایشگاه‌ها به معرض نمایش می‌گذاشت. حضور در نمایشگاه‌های نقاشی همچنان تا پایان عمر وی ادامه داشت. سهراب سپهری مدتی در اداره کل اطلاعات وزارت کشاورزی با سمت سرپرست سازمان سمعی و بصری در سال ۱۳۳۷ مشغول به کار شد. از مهر ۱۳۴۰ نیز شروع به تدریس در هنرکدهٔ هنرهای تزیینی تهران نمود. پدر وی که به بیماری فلج مبتلا بود، در سال ۱۳۴۱ فوت کرد. در اسفند همین سال بود که از کلیهٔ مشاغل دولتی به کلی کناره‌گیری کرد. پس از این سهراب با حضور فعال‌تر در زمینه شعر و نقاشی آثار بیشتری آفرید و راه خویش را پیدا کرد. وی با سفر به کشورهای مختلف ضمن آشنایی با فرهنگ و هنرشان نمایشگاه‌های بیشتری را برگزار نمود.
در سالیان آغازین دههٔ ۱۳۴۰ سپهری همراهِ داریوش آشوری به ترجمهٔ پاره‌هایی از مقالات و نمایشنامه‌های ژاپنی از روی نسخهٔ فرانسوی کمک کردند که در سال ۱۳۴۳ در کتابِ نمایش در ژاپن بهرام بیضایی چاپ شد.
سهراب هنرمندی جستجوگر، تنها، کمال طلب، فروتن و خجول بود که دیدگاه انسان مدارانه‌اش بسیار گسترده و فراگیر بود. از این رو آثار وی همیشه با نقد و بررسی‌هایی همراه بوده‌اند. برخی از کتاب‌های او چنین میباشند: «تا انتها حضور»، «سهراب مرغ مهاجر» و «هنوز در سفرم»، «بیدل، سپهری و سبک هندی»، «تفسیر حجم سبز»، «حافظ پدر، سهراب سپهری پسر، حافظان کنگره»، «نیلوفر خاموش: نظری به شعر سهراب سپهری» و «نگاهی به سهراب سپهری».
***
سهراب سپهری در سال ۱۳۵۸ به بیماری سرطان خون مبتلا شد و به همین سبب در همان سال برای درمان به انگلستان رفت، اما بیماری بسیار پیشرفت کرده بود و وی ناکام از درمان به تهران بازگشت. او سرانجام در غروب دوشنبه ۱ اردیبهشت سال ۱۳۵۹ در بیمارستان پارس تهران به علت ابتلا به بیماری سرطان خون درگذشت. صحن امامزاده سلطان‌علی بن محمد باقر روستای مشهد اردهال واقع در اطراف کاشان میزبان ابدی سهراب گردید.
در ابتدا یک کاشی فیروزه‌ای در محل دفن سهراب سپهری نصب‌شد، و سپس با حضور خانواده وی سنگ سفید رنگی جایگزین آن گردید که بر روی آن قسمتی از شعر «واحه‌ای در لحظه» از کتاب حجم سبز با خطاطی رضا مافی حکاکی شده بود:
به سراغ من اگر می‌آیید
نرم و آهسته بیایید
مبادا که ترک بردارد
چینی نازک تنهایی من
منبع : ویکی پدیا